آلودگی هوا ناگزیر نتیجه تمدن بشری، صنعتی شدن و جهانی شدن است. از مخلوطی از گازها و ذرات در سطوح مضر تشکیل شده است. ذرات معلق (PM)، اکسیدهای نیتروژن (NOx) و دی اکسید کربن (CO2) عمدتاً از انتشارات وسایل نقلیه و مصرف سوخت تولید می‌شوند و مواد اصلی ایجاد کننده آلودگی هوای بیرون هستند. قرار گرفتن در معرض هوای آلوده در فضای باز ثابت شده است که برای چشم انسان مضر است. از سوی دیگر، آلودگی هوای داخل ساختمان ناشی از استعمال دخانیات، گرمایش، پخت و پز، یا تهویه نامناسب داخل ساختمان نیز با چندین بیماری چشمی از جمله ورم ملتحمه، گلوکوم، آب مروارید و دژنراسیون ماکولا مرتبط با سن (AMD) مرتبط است. 
مقدمه
ترکیب آلودگی هوا
آلودگی هوا ترکیب پیچیده‌ای از آلاینده‌های فاز گاز و ذرات در سطوح مضر است که به دلیل فعالیت‌های طبیعی یا انسانی به اتمسفر پراکنده می‌شوند. آلاینده‌های زیادی در جو وجود دارد، مانند دی اکسید گوگرد (SO2)، دی اکسید نیتروژن (NO2)، دی اکسید کربن (CO2)، مونوکسید نیتروژن (NO)، مونوکسید کربن (CO)، اکسیدهای نیتروژن (NOx)، ذرات معلق 2.5 (PM2.5) و ذرات معلق 10 (PM10) که بیشتر از سوختن سوخت یا فرآیند صنعتی تولید می‌شود. علاوه بر ترافیک و فعالیت‌های صنعتی، فعالیت‌های روزمره زندگی، از جمله سیگار کشیدن، تزئینات خانه و آشپزی، COx، NOx و ترکیبات آلی فرار (VOCs) را نیز تولید می‌کنند. برای مثال، فرمالدئید می‌تواند باعث آسیب DNA در سلول‌های حیوانی شود و سرطان‌زایی آن توسط مطالعات بسیاری در سه دهه گذشته ارزیابی شده است.
فعالیت‌های داخلی با تهویه ضعیف ساختمان‌ها در زندگی مدرن یکی دیگر از علل مشکلات سلامتی است. با قرار گرفتن روزانه در معرض این آلاینده‌های شیمیایی داخلی، شیوع آسم، اوتیسم و سرطان دوران کودکی رو به افزایش است.
تاثیرات آلودگی هوا بر چشم انسان
آلودگی هوا بر زندگی روزمره جوامع تأثیر می‌گذارد و حتی بقای انسان‌ها را به خطر می‌اندازد. به طور گسترده شناخته شده است که آلودگی هوای بیرون بر سلامتی تأثیر می‌گذارد. آلودگی هوا باعث بسیاری از مشکلات و بیماری‌های سلامتی مانند اختلالات قلبی عروقی، مشکلات دستگاه تنفسی، بیماری‌های چشمی، بیماری‌های عصبی، سرطان و مرگ می‌شود.
قرنیه به دلیل عصب‌بندی‌های متعدد در سطح چشم، حساس‌ترین ساختار بدن انسان است و بنابراین نسبت به عوامل محیطی بسیار حساس است. چشم‌ها در برابر مواد خارجی بالقوه مضر تنها با یک لایه نازک از لایه اشک پیش قرنیه دفاع می‌کنند. در نتیجه چشم انسان در معرض اثرات نامطلوب آلودگی هوا قرار می‌گیرد.
اثرات نامطلوب آلاینده‌های هوا مانند CO، NOx، PM و O3 بر چشم انسان عمدتاً شامل تحریک و التهاب است که ورم ملتحمه یک مشکل شایع است. مطالعات متعددی برای تعیین تاثیر سموم محیطی بر روی سطح چشم انجام شده است. افرادی که به مناطق بسیار آلوده سفر می‌کنند که سطح PM پنج برابر بیشتر از حد متوسط سالانه WHO 60 میکروگرم بر متر مکعب است، از تغییرات زیر بالینی گسترده سطح چشم رنج می‌برند. 
بیماری‌های سطح چشم (OSDs) 
محصولات جانبی مرتبط با ترافیک و صنعت بیشترین آلودگی هوای فضای باز را تشکیل می‌دهند. برای مثال، در دهلی نو، هند، مؤلفه حمل و نقل آلودگی هوا 72 درصد و مؤلفه صنعت 20 درصد در سال 2003 بود. سطح ذرات معلق (SPM) در دهلی نو پنج برابر بیشتر از میانگین سالانه کنترل بود. حد 60 میلی گرم بر متر مکعب تعیین شده توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) است. یک مطالعه نشان داد افرادی در دهلی نو که روزانه با استفاده از وسایل نقلیه باز (مانند اسکوتر، موتور سیکلت یا دوچرخه) برای بیش از 10 سال به محل کار رفت و آمد می‌کردند، علائم سطح چشمی بیشتری داشتند، مانند قرمزی، سوزش، اشک ریزش، سوزش و خشکی.  بیماری ملتحمه ناشی از آلودگی هوا می‌تواند به صورت تغییرات تحت بالینی سطح چشمی ظاهر شود که اغلب باعث ناراحتی عمده مانند سوزش و ریزش می‌شود و نیاز به ویزیت بالینی دارد. علاوه بر این، قرار گرفتن مداوم در معرض آلودگی هوا می‌تواند منجر به دگرگونی سلولی، از جمله هیپرپلازی سلول‌های جامی در اپیتلیوم ملتحمه انسان شود. ناراحتی ناشی از اختلالات چشمی می‌تواند کارایی کار روزانه افراد را مختل کند و ایمنی ترافیک جاده را کاهش دهد. 
گلوکوم
در میان آلاینده‌های هوا، PM2.5 یکی از قوی ترین و ثابت ترین پیش بینی کننده‌های مرگ و میر است. این بیماری با بیماری‌های ریوی و قلبی عروقی و شرایط سیستم عصبی مرکزی مانند بیماری آلزایمر، بیماری پارکینسون و سکته مغزی مرتبط است. نشان داده شده است که PM2.5 برای بافت‌های داخل چشمی سمی است و به ایجاد فشار خون و گلوکوم چشمی کمک می‌کند. از نظر مکانیکی، PM2.5 و PM10 تولید NO و اینترلوکین 8 را القا می‌کنند و باعث افزایش استرس اکسیداتیو می‌شوند. علاوه بر این، PM2.5 همچنین استرس اکسیداتیو را افزایش داد و باعث ایجاد پیروپتوز ناشی از التهاب NLRP3، شکلی از مرگ سلولی غیرآپوپتوتیک در سلول‌های شبکه ترابکولار، در یک مطالعه آزمایشگاهی شد. 
رتینوپاتی و ماکولوپاتی
آلودگی هوا می‌تواند استرس اکسیداتیو را القا کند، مسیرهای التهابی را فعال کند و انعقاد را افزایش دهد. شبکیه چشم به دلیل مصرف زیاد اکسیژن و نسبت زیاد اسیدهای چرب غیراشباع چندگانه و قرار گرفتن در معرض نور مرئی مستعد استرس اکسیداتیو است. علاوه بر این، آسیب اکسیداتیو با افزایش سن افزایش می‌یابد و منجر به اختلال عملکرد شبکیه و از بین رفتن سلول می‌شود. مطالعاتی وجود دارد که دژنراسیون ماکولا نزدیک‌بین، دژنراسیون ماکولا وابسته به سن و رتینوپاتی دیابتی را در ارتباط با آلودگی هوا توصیف می‌کند. در یک مطالعه، قرار گرفتن در معرض PM2.5 و NOx باعث افزایش التهاب سطح چشم و التهاب شبکیه می‌شود و خطر ابتلا به بیماری‌های ماکولا نزدیک بینی را افزایش می‌دهد. یک مطالعه در Biobank در بریتانیا شامل بیش از 50000 نفر نشان داد که قرار گرفتن در معرض غلظت‌های بالاتر PM2.5 و PM10 و جذب بیشتر PM2.5 با نازک شدن لایه‌های داخلی و خارجی شبکیه مرتبط است. 
آب مروارید
آب مروارید از دیرباز با کشیدن سیگار مرتبط بوده است. مکانیسم ممکن است اثرات مستقیم یا غیرمستقیم مواد سمی استنشاقی بر روی بافت عدسی باشد. یک مطالعه 3924 نفر را در مناطق روستایی جنوب هند ثبت نام کرد تا تأثیر مصرف تنباکو بر تشکیل آب مروارید را بررسی کند. نتایج نشان داد که تشکیل آب مروارید به طور قابل توجهی با مصرف تنباکو مرتبط است. اگرچه ترکیبات دقیق سیگار مسئول سمیت عدسی ناشناخته است، یک ترکیب، نفتالین، به عنوان آب مروارید شناخته شده است و برای القای آب مروارید در مدل‌های موش استفاده می‌شود. نفتالین، همراه با فلزات دیگر، سرب، در دود سوخت زیست توده (BMF) نیز یافت می‌شود. تولید دود در طول مصرف این سوخت می‌تواند باعث ایجاد آب مروارید شود.
یووئیت
از آنجایی که یووئیت به دلیل اختلال در تنظیم ایمنی ایجاد می‌شود، داده‌های مربوط به ارتباط بین سیگار کشیدن و یووئیت نادر است. قرار گرفتن مزمن در معرض ROS در دود سیگار بیان TLR4 توسط ماکروفاژهای انسانی را تنظیم می‌کند و باعث فعال شدن NF-kB و تولید اینترلوکین (IL)-8 می‌شود. نیکوتین با تولید پراکسی نیتریت، یک ایزومر نیترات که گیرنده‌های استیل کولین را برای ترویج رونویسی سیتوکین IL-8 با واسطه NF-kB متصل می‌کند، نقش مشابهی در نوتروفیل‌ها ایفا می‌کند. 
بیماری‌های شبکیه و ماکولا
مطالعات قبلی نشان داده‌اند که کشیدن سیگار با افزایش خطر AMD مرتبط است. با توجه به قرار گرفتن در معرض محیطی با دود سیگار، یک مطالعه مورد شاهدی افزایش خطرات AMD نئوواسکولار و آتروفیک را نشان داد. گزارش شده است که بخار سیگار پیشرفت التهاب و رگ زایی را در شبکیه چشم موش‌ها تسریع می‌کند، که احتمالاً با شروع AMD مرطوب مرتبط است.
آلودگی هوای بیرون و داخل خانه از منابع مختلفی ناشی می‌شود و می‌تواند باعث بیماری‌های چشمی مختلف شود. شستشوی سطح چشم، ورم ملتحمه و بیماری خشکی چشم مستقیم ترین نتایج آلودگی هوا هستند. با این حال، التهاب مزمن، استرس اکسیداتیو و سمیت ناشی از آلودگی هوا می‌تواند باعث آب مروارید، گلوکوم، یووئیت، نازک شدن لایه شبکیه، دژنراسیون ماکولا و رتینوپاتی دیابتی شود. تحقیقات بیشتر در مورد اثرات آلودگی هوا بر سلول‌های گانگلیونی شبکیه و عروق کوریورتینال ممکن است به شناسایی مکانیسم‌های پاتولوژیک زمینه‌ای کمک کند. 
پایان مطلب/.