به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، مطالعه دانشگاه موناش گروه جدیدی از سلول‌های ایمنی را شناسایی کرده است که به سلول‌های کشنده طبیعی حافظه ساکن بافت (NKRM) معروف هستند. سلول‌های NKRM پاسخ‌های ایمنی را در بافت‌ها محدود می‌کنند و از خودایمنی جلوگیری می‌کنند، یعنی زمانی که سیستم ایمنی اشتباه می‌کند و به بافت‌ها یا اندام‌های بدن حمله می‌کند. با این حال تحقیقات بیشتری برای تایید این یافته مورد نیاز است، زیرا این کشف ممکن است در نهایت برای درمان بیماری‌های خودایمنی مانند سندرم شوگرن و احتمالاً شرایط التهابی مزمن مورد استفاده قرار گیرد. این تحقیق پیش بالینی که در Immunity منتشر شده است توسط نویسنده ارشد پروفسور Mariapia Degli-Esposti و نویسنده اول دکتر Iona Schuster از موسسه زیست پزشکی موناش (BDI) با همکاری نزدیک با موسسه Lions Eye رهبری شده است.

سلول‌های NK

در اصل، سلول‌های NK سلول‌هایی با عمر کوتاه هستند که تنها وظیفه شناسایی و کشتن سریع سلول‌های آلوده یا آسیب‌دیده در خون را دارند. این سلول‌های کشنده طبیعی (NK) در واقع لنفوسیت‌های ذاتی هستند که دفاع حیاتی میزبان را در برابر پاتوژن‌ها و سرطان فراهم می‌کنند. سلول‌های NK که در ابتدا به دلیل فعالیت مؤثر اولیه و سریع خود در مقابل عوامل خارجی شناخته شده بودند، در دهه گذشته به دلیل توانایی آنها برای انجام فرآیندهای ایمنی سازگار، از جمله گسترش کلونال مبتنی بر آنتی‌ژن و تولید حافظه طولانی مدت نیز شناخته شده‌اند. تحقیقات قبلی این تیم نشان داد که نقش سلول‌های NK بسیار پیچیده‌تر است، و آخرین مطالعه برای اولین بار نشان می‌دهد که زیرمجموعه‌ای از سلول‌های NK، NKRM، در تنظیم پاسخ‌های ایمنی در بافت‌ها حیاتی هستند. دکتر Schuster گفت: "این سلول کلیدی برای حفظ عملکرد بافت و جلوگیری از ایجاد خودایمنی است." در حالی که تاکنون فقط سلول‌های T حافظه موجود در بافت‌های با عمر طولانی، عملکرد شناخته شده اولیه برای محافظت از میزبان در برابر عفونت مجدد را برخوردار بوده‌اند. ولی این مطالعه با کشف نقش جدید سلول‌های کشنده طبیعی حافظه ساکن بافت (NKRM) نشان می‌دهد که عملکرد برخی از سلول‌های حافظه که در بافت‌ها زندگی می‌کنند، محافظت از التهاب بیش از حد است نه محافظت در برابر عفونت‌های مکرر. همچنین شواهد نشان می‌دهند که سلول‌های کشنده طبیعی (NK) می‌توانند به حافظه ایمنی کمک کنند، فعالیتی که به طور سنتی با سلول‌های T و سلول‌های B مرتبط بوده است. سه نوع اصلی حافظه سلولی NK وجود دارد، یعنی حافظه سلولی NK اختصاصی هاپتن، حافظه سلولی NK ویژه ویروس و حافظه سلولی NK ناشی از سیتوکین. سلول‌های NK حافظه ناشی از سیتوکین را می‌توان با قرار گرفتن در معرض سیتوکین‌های التهابی و حتی در غیاب یک آنتی ژن مشخص تولید کرد.

دستگاه ایمنی تطبیقی

با توجه به این نکته که سلامت بافت توسط ظرفیت پاسخگویی به اختلالات و سپس بازگشت به هموستاز تعیین می‌شود، بنابراین یافتن مکانیسم‌هایی که پاسخ‌های ایمنی را در بافت‌ها آغاز، حفظ و تنظیم می‌کنند ضروری هستند. ایمنی تطبیقی نقشی کلیدی در این پاسخ‌ها ایفا می‌کند، به طوری که حافظه و اقامت سلول‌های بافت از ویژگی‌های اصلی هستند. با این حال در این خصوص هنوز نقش مربوط به سلول‌های ذاتی ناشناخته باقی مانده است. ولی در اینجا، ما جمعیتی از لنفوسیت‌های ذاتی را شناسایی کرده‌ایم که آن‌ها را سلول‌های کشنده طبیعی حافظه ساکن بافت (NKRM) می‌نامیم. سلول‌های T بخشی از سیستم ایمنی هستند که بر ذرات خارجی خاصی تمرکز می‌کنند. سلول‌های T تا زمانی که با آنتی ژن خاص خود مواجه شوند، در گردش هستند. به این ترتیب، سلول‌های T نقش مهمی در سیستم ایمنی بدن برای مقابله با مواد خارجی دارند. شایع ترین زمینه سلول‌های T در بیماری‌های عفونی است، اما آنها برای سایر جنبه‌های سیستم ایمنی تطبیقی نیز استفاده می‌شوند. این شامل پاسخ به آلرژن‌ها و تومورها می‌شود. آنها هموستاز ایمنی را در انسان در طول دهه‌ها حفظ می‌کنند، اما می‌توانند مسئول بیماری‌های التهابی یا خود ایمنی نیز باشند.

شواهد کسب شده در مطالعه

در پاسخ به عفونت سیتومگالوویروس موش، نشان دادیم که سلول‌های NK در گردش به روشی وابسته به CX3CR1 به غدد بزاقی که در آنجا سلول‌های NKRM را تشکیل می‌دهند، جمعیتی با عمر طولانی و ساکن بافت که از خودایمنی از طریق حذف وابسته به TRAIL  سلول‌های CD4⁺ T جلوگیری می‌کند، انتخاب شدند. بنابراین، سلول‌های NK ویژگی‌های تطبیقی مانند، از جمله اقامت طولانی‌مدت در بافت‌های غیرلنفوئیدی، برای تعدیل التهاب، بازگرداندن تعادل ایمنی و حفظ سلامت بافت ایجاد می‌کنند. در نهاایت اینکه با تعدیل در عملکرد سلول‌های NKRM ممکن است استراتژی‌های بیشتری برای درمان بیماری‌های التهابی و خود ایمنی ارائه شود

یکسری نکات کلیدی نیز از این مطالعه یافت شده است، یکی اینکه پس از عفونت با یک ویروس معمولی، سیتومگالوویروس، سلول‌های «قاتل طبیعی» (NK) از گردش خون به بافت‌های ملتهب جذب شدند و در آنجا حفظ شدند و به یک جمعیت طولانی از سلول‌ها تبدیل شدند که محققان آن را قاتل طبیعی حافظه ساکن بافت نامیدند(سلول‌های NKRM). دوم اینکه برخلاف سلول‌های NK، NKRM در کنترل ویروس شرکت نکرد. سوم، در غیاب NKRM، عفونت منجر به آسیب بافتی و ایجاد خودایمنی شد که به عنوان سندرم شوگرن، یکی از شایع‌ترین بیماری‌های خودایمنی معرفی شد. در مجموع اینکه، محققان جمعیت جدیدی از سلول‌ها را شناسایی کردند که به طور خاص در بافت‌ها موضعی می‌شوند تا پاسخ‌های ایمنی را تعدیل کنند تا از آسیب‌شناسی ایمنی و خودایمنی جلوگیری کنند.

درک درست از نحوه تنظیم سیستم ایمنی برای جلوگیری از بیماری

پروفسور Degli-Esposti، رئیس BDI ایمونولوژی تجربی و ویروسی، گفت: این یافته‌ها به طور قابل توجهی درک اساسی ما را از نحوه تنظیم سیستم ایمنی برای جلوگیری از بیماری بهبود بخشیده است. او گفت: "یکی از موانع اصلی در ایمونوتراپی سرطان ایجاد عوارض جانبی مرتبط با ایمنی است که شامل ایجاد یا تشدید عوارض خود ایمنی است." این رویدادها به دلیل فعال شدن "فوق العاده" یا "کنترل نشده" سیستم ایمنی بدن در نتیجه حذف ترمزها توسط استراتژی درمانی است. علاوه بر این، بسیاری از درمان‌ها باعث آسیب جانبی به بافت‌هایی می‌شوند که تومورها در آنها موضعی هستند. بنابراین، NKRM ممکن است یک درمان کمکی جدید برای بازگرداندن تعادل ایمنی و بازگرداندن سلامت بافت وجود داشته باشد."

پایان مطلب/.