به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تحقیقات جدید نشان می‌دهد مسیرهای متابولیکی که نوع خاصی از عملکرد سلول T را ایجاد می‌کنند، با آنچه قبلاً تصور می‌شد متفاوت است. سلول‌های T بازیگران حیاتی ایمنی تطبیقی ​​هستند که در برابر عفونت‌ها و سرطان‌ها نقش محافظت کننده دارند. مسیرهای متابولیک، انرژی مورد نیاز برای انجام کارهایشان را تولید می‌کنند. هویت و عملکرد خاص یک سلول T توسط مسیرهای متابولیکی کنترل می‌شود، بنابراین هر نوع عملکرد درونی سلول T متمایز است.

برای این مطالعه، محققان نوعی غذای سلولی را برای رشد سلول‌های T که شبیه سلول‌های T در یک موجود زنده به نظر می‌رسند و رفتار می‌کنند را فراهم کردند. تحقیقات قبلی در آزمایشگاه نشان داد که روشی که سلول‌ها از طریق متابولیسم در داخل یک موجود زنده انرژی می‌سازند، با نحوه مدل‌سازی متابولیسم قبلی در آزمایشگاه بسیار متفاوت است، اختلافی که منجر به مشکلاتی در ترجمه یافته‌های قبلی شده بود. این رویکرد جدید، محققان را قادر ساخت تا در آزمایشگاه مشاهده کنند که چگونه برنامه‌های متابولیک مختلف، ماندگاری سلول‌های T را در یک ارگانیسم تنظیم می‌کنند.

ماندگاری بیش از حد سلول T برابر است با خودایمنی، یا بدن به اشتباه به سلول های سالم تعبیر می‌کند و به عنوان سلول‌های بیمار، حمله می‌کند و تداوم بسیار کم به معنای ضعیف شدن سیستم ایمنی است. آنها بر روی نوع خاصی از سلول T به نام TH17 تمرکز کردند که در پاسخ ایمنی بدن به پاتوژن‌ها عمل می‌کند. از آنجایی که سلول‌های TH17 می‌توانند مسیرهای متابولیکی متفاوتی داشته باشند، این ظرفیت را دارند که ویژگی‌های دیگر انواع سلول‌های T را که با خودایمنی و سرکوب سیستم ایمنی مرتبط هستند، به خود بگیرند. محققان تلاش بیشتری را صرف درک مکانیسم‌های اساسی کردند که باعث می‌شود سلول‌های TH17 از سلول‌هایی که در برابر عفونت‌ها محافظت می‌کنند به آنهایی که خودایمنی را ارتقا می‌دهند، تبدیل شوند.

در نهایت، امید این است که هدف قرار دادن این مسیرها بتواند بیماری را معکوس کند. سلول‌های T نقش مهمی در محافظت از ما در برابر بیماری‌های مختلف، مانند عفونت‌ها و سرطان دارند. با این حال، اگر بیش از حد فعال شوند، همین ویژگی‌ها می‌توانند منجر به خودایمنی شوند و به ما آسیب برسانند. درک دقیق‌تر از آنچه سلول‌های T می‌خورند.

پایان مطلب./