به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، سیستم ایمنی بدن به سلول‌های β تولید کننده انسولین که سطح گلوکز خون را کنترل می‌کنند و بخشی از گروهی از سلول‌های پانکراس به نام جزایر پانکراس هستند، حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد. در تحقیقات منتشر شده در Cell Reports Medicine، تیمی به رهبری محققان بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH)، یکی از اعضای موسس Mass General Brigham، اخیراً راهی کارآمد برای پیوند جزایر پانکراس به پستانداران غیر انسانی ایجاد کرده و نشان داده است که این روش می‌تواند به طور موثر دیابت نوع 1 را معکوس کند.

پیوند جزایر پانکراس

پیوند جزایر پانکراس یک رویکرد درمانی امیدوارکننده برای دیابت نوع 1 است. با این حال، روش‌های فعلی، که شامل پیوند جزایر به کبد است، ناکارآمد هستند و می‌توانند به از دست دادن نیمی از سلول‌های β پیوندی به دلیل حمله ایمنی منجر شوند. همچنین، کبد تنها می‌تواند حجم محدودی از بافت پیوندی را در خود جای دهد. دانشمندان به این فکر کرده اند که آیا یک سایت جایگزین ممکن است محیطی مهمان نوازتر را فراهم کند و به نتایج بهتری منجر شود. یکی از مکان‌های امیدوارکننده، امنتوم است، بافت چربی که از معده شروع می‌شود و روی روده‌ها می‌پوشد.

دیابت نوع 1 (T1D)

دیابت نوع 1 (T1D) یک بیماری خود ایمنی است که در آن سلول‌های β تولید کننده انسولین پانکراس از بین می‌روند و در نتیجه قادر به نظارت و تنظیم موثر سطح گلوکز خون (BG) نیستند. تقریباً 1.7 میلیون کودک و بزرگسال در ایالات متحده از T1D رنج می‌برند و هزینه‌های مستقیم مراقبت‌های بهداشتی مرتبط با آن بیش از 15 میلیارد دلار در سال است. از زمان اولین کشف و استفاده بالینی آن در سال 1920، انسولین اگزوژن استاندارد مراقبت بوده و T1D را از یک بیماری کشنده جهانی به یک بیماری مزمن تبدیل کرده است. به دلیل ناتوانی درمان با انسولین اگزوژن برای دستیابی به اوگلیسمی، جایگزینی سلول بتا با پیوند جزایر به عنوان یک درمان جایگزین کم تهاجمی امیدوارکننده برای T1D.2 اهمیت پیدا کرده است.

کارآزمایی‌های بالینی و مراقبت‌های بعد ازآن

کارآزمایی‌های بالینی فاز III برای بیماری دیابت اخیرا تحت حمایت NIH که توسط کنسرسیوم پیوند جزایر بالینی (CIT) انجام شده است، ایمنی و اثربخشی این روش را با استفاده از رویکرد درون پورتال نشان داده و زمینه را برای درخواست مجوز بیولوژیک از طریق FDA فراهم کرده است تا جزایر به سلولی قابل جبران در بدن بیمار تبدیل شوند. با این حال، کارآزمایی‌های CIT همچنین نشان دادند که در حدود 80 درصد مواقع، جزایر آلوژنیک به دست آمده از چندین اهداکننده متوفی پانکراس برای به دست آوردن نورموگلیسمی عاری از انسولین به دلیل ناکارآمدی این مکان مورد نیاز هستند، که می‌تواند منجر به از دست دادن فوری نیمی از توده سلول β پیوندی پس از پیوند شود.

معایب پیوند در بافت کبد

در طی تجویز داخل پورتال جزایر پانکراس، جزایر در داخل بستر مویرگی کبد قرار می‌گیرند. ، 5 این سایت تقریباً به طور انحصاری در پیوند جزایر بالینی مورد استفاده قرار گرفته است، در درجه اول به این دلیل که تنها سایتی است که به طور مداوم اثربخشی برای پیوند و عملکرد پایدار پیوند نشان داده شده است. با این حال، جزایر تزریق شده در داخل پورت منجر به تماس با خون می‌شود که IBMIR را القا می‌کند و تقریباً 50٪ از توده سلولی بتا پیوندی را از دست می‌دهد. هنوز مکانیسم‌های دقیق از دست دادن جزایر هنوز به طور کامل تعریف نشده است. کارآزمایی‌های بالینی همچنین نشان داد که اختلال پیشرونده پیوند در طول زمان پس از پیوند جزایر داخل کبدی و اغلب نیاز به تجویز انسولین خارجی دارد. نکته مهم این است که کبد نمی‌تواند جزایر کپسوله شده را در خود جای دهد یا کاشت توام جزایر و مواد تعدیل کننده ایمنی برای تعدیل ایمنی موضعی است علاوه بر این، جزایر پیوندی در صورت بروز عوارض جانبی نامطلوب مانند تومورزایی از سلول‌های پیوندی قابل بازیابی نیستند. بنابراین ما در این مطالعه امنتوم را برای پیوند انتخاب کردیم زیرا امنتوم یک مکان جایگزین خارج کبدی ایده‌ال برای پیوند جزایر بالینی است. ما در این مطالعه رویکردی را بررسی می‌کنیم که در آن جزایر آلوژنیک بر روی امنتوم، که با یک ماتریکس زیست تخریب‌پذیر پلاسما-ترومبین در سه پستاندار غیر انسانی دیابتی (NHPs) مهندسی شده است، پیوند می‌شوند.

بهینه سازی شرایط پیوند

برای بهینه سازی امنتوم به عنوان یک محل پیوند در یک فرد، محققان از ترومبین نوترکیب موضعی (که خونریزی را متوقف می‌کند)، یک آنزیم و پلاسمای خود گیرنده برای مهندسی یک ماتریکس زیست تخریب پذیر استفاده کردند که توسط آن جزایر اهداکننده بر روی امنتوم بی حرکت می‌شوند. هنگامی که این استراتژی همراه با یک درمان سرکوبگر ایمنی برای محافظت از جزایر در برابر حمله ایمنی مورد استفاده قرار گرفت، این روش سطوح گلوکز خون را عادی کرد و ترشح انسولین پاسخگو به گلوکز را در سه پستاندار غیرانسانی مبتلا به دیابت نوع 1 تا زمانی که حیوانات مورد آزمایش قرار گرفتند، بازسازی کرد. نویسنده اول، دکتر هونگ پینگ دنگ، MD، MSc، محقق جراحی پیوند در MGH می‌گوید: «دستیابی به کنترل کامل قند خون به رویکرد مهندسی زیستی نسبت داده می‌شود که فرآیند تولید مجدد عروق و عصب‌سازی را در جزایر پیوند شده تسهیل می‌کند. این اولین بار است که چنین مشاهده ای در مدل نخستی‌های غیرانسانی انجام می‌شود.

این مطالعه پیش بالینی پیوند جزایر پانکراس به بیماران

جی لی، MD، MBA، MSc، نویسنده ارشد مسئول، محقق اصلی جراحی پیوند در MGH و استادیار جراحی در دانشکده پزشکی هاروارد در این خصوص گفت: این مطالعه پیش بالینی می‌تواند به توسعه استراتژی‌های جدید برای جایگزینی سلول‌های β در دیابت کمک کند و همچنین می‌تواند الگوی فعلی پیوند جزایر بالینی پانکراس را تغییر دهد.بنابراین در همین راستا یک کارآزمایی بالینی برای آزمایش این رویکرد در حال برنامه ریزی است.  لی، که همچنین مدیر مرکز cGMP خدمات ویژه پردازش سلولی/جزایر انسانی در MGH است، خاطرنشان می‌کند که علاوه بر پیوند جزایر از اهداکنندگان، محققان همچنین در حال مطالعه کاربرد گسترده بالقوه پیوند جزایر مشتق شده از سلول‌های بنیادی هستند که باعث بهبود یک بیماری می‌شود.

تاریخچه پیوند جزایر و عوارض ناشی از آن

بیمار مبتلا به دیابت نوع 1 برای اولین بار در تاریخ بشر در سال 2022 توانست بافت قابل پیوند را دریافت کند. با این حال، نگرانی‌هایی در مورد این رویکرد وجود دارد، از جمله احتمال ایجاد تومور. بر خلاف کبد، امنتوم به راحتی برای اهداف نظارتی قابل دسترسی است و وضعیت غیر حیاتی آن می‌تواند امکان برداشتن بافت پیوندی را در صورت بروز عوارض، با جزایر مشتق شده از سلول‌های بنیادی یا جزایر اهداکنندگان، فراهم کند. علاوه بر این، مکان مهندسی شده omental می‌تواند خانه بسیاری از انواع دیگر سلول‌های مهندسی شده ژنتیکی، به ویژه برای اختلالات متابولیک یا غدد درون ریز مبتنی بر کبد یا ارثی باشد. یکی از نویسندگان جیمز اف. مارکمن، دکترای دکترا، رئیس بخش جراحی پیوند و مدیر عملیات بالینی در مرکز پیوند در MGH، تاکید می‌کند که مطالعه نخستی‌های غیر انسانی یک مدل حیوانی پیش بالینی بسیار قابل ترجمه است. او می‌گوید: «کاربرد این استراتژی، به‌ویژه در درمان مبتنی بر سلول‌های بنیادی، این پتانسیل را دارد که الگوی درمان بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 را متحول کند.

پایان مطلب/.