به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، کمیسیون آلودگی و سلامت Lancet گزارش داد که آلودگی عامل 9 میلیون مرگ زودرس در سال 2015 بوده است که آن را به بزرگترین عامل خطر زیست محیطی در جهان برای بیماری‌ها و مرگ‌های زودرس تبدیل کرده است. اکنون این تخمین را با استفاده از داده‌های مطالعه بار جهانی بیماری‌ها، آسیب‌ها و عوامل خطر در سال 2019 به‌روزرسانی شدند. آلودگی همچنان مسئول تقریباً 9 میلیون مرگ در سال است که مربوط به یک مورد از هر شش مرگ در سراسر جهان است. کاهش در تعداد مرگ و میر ناشی از انواع آلودگی‌های مرتبط با فقر شدید رخ داده است. با این حال، این کاهش در مرگ و میر ناشی از آلودگی هوای خانگی و آلودگی آب با افزایش مرگ و میر ناشی از آلودگی هوای محیط و آلودگی شیمیایی سمی (به عنوان مثال، سرب) جبران می‌شود. 
 

یافته‌های کمیسیون در مورد آلودگی و سلامت
آلودگی، یعنی زباله‌های ناخواسته با منشاء انسانی که بدون توجه به هزینه یا پیامد به هوا، زمین، آب و اقیانوس رها می‌شود یک تهدید وجودی برای سلامت انسان و سلامت سیاره است و پایداری جوامع مدرن را به خطر می‌اندازد. آلودگی شامل آلودگی هوا توسط ذرات ریز (PM2·5) است. ازن؛ اکسیدهای گوگرد و نیتروژن؛ آلودگی آب شیرین؛ آلودگی اقیانوس‌ها توسط جیوه، نیتروژن، فسفر، پلاستیک و زباله‌های نفتی؛ و مسمومیت زمین توسط سرب، جیوه، آفت کش‌ها، مواد شیمیایی صنعتی، زباله‌های الکترونیکی و زباله‌های رادیواکتیو.

مرگ و میر و بیماری در اثر آلودگی در سال 2019
تجزیه و تحلیل بیماری و مرگ زودرس ناشی از آلودگی که ارائه شد از روش GBD استفاده می‌کند که در دهه 1990 توسط WHO توسعه یافت و توسط موسسه سنجش و ارزیابی سلامت (IHME) گسترش یافت. مطالعه 2019 شامل داده‌های ورودی جدید و چندین به‌روزرسانی روش‌شناسی بود. با توجه به تعداد زیاد آلاینده‌های شیمیایی، بار بیماری ناشی از آلودگی شیمیایی احتمالاً بسیار بیشتر از برآوردهای فعلی است.

مرگ ناشی از آلودگی
در سال 2019، آلودگی عامل تقریباً 9 میلیون مرگ زودرس بوده است. آلودگی هوا (هم آلودگی هوای خانگی و هم آلودگی هوای محیط) همچنان مسئول بیشترین تعداد مرگ و میر است که باعث مرگ 6.7 میلیون نفر در سال 2019 شده است. آلودگی آب عامل 1.4 میلیون مرگ زودرس بوده است. سرب عامل 900000 مرگ زودرس بود. خطرات سمی شغلی، به استثنای تلفات ناشی از خطرات ایمنی در محل کار، مسئول 870000 مرگ و میر بوده است. اگر بتوان داده‌های بهداشتی جامع‌تری تولید کرد، به‌ویژه اگر همه مسیرهای مواد شیمیایی در محیط شناسایی و تجزیه و تحلیل شوند، بدون شک کل اثرات آلودگی بر سلامت بیشتر خواهد بود.

روند در آلودگی و مرگ و میر و بیماری مرتبط با آلودگی: 2000-19 و 2015-19
کاهش مرگ و میر ناشی از آلودگی سنتی (یعنی آلودگی هوای خانگی ناشی از سوخت جامد و آب ناسالم، سرویس‌های بهداشتی و شستن دست‌ها) بیشتر در آفریقا مشهود است، جایی که بهبود در تامین آب، بهداشت، آنتی‌بیوتیک‌ها، درمان‌ها و سوخت‌های پاک‌تر قابل اندازه‌گیری است. مرگ و میر ناشی از اشکال مدرن آلودگی (به عنوان مثال، آلودگی هوا با ذرات معلق محیط، آلودگی ازن محیط، قرار گرفتن در معرض سرب، مواد سرطان‌زای شغلی، ذرات معلق شغلی، گازها، دودها و آلودگی شیمیایی محیط‌زیست) به طور قابل‌توجهی در طول 20 سال گذشته افزایش یافته است. مقیاس آلودگی هوای محیط مسئول 4.5 میلیون مرگ در سال 2019 بود. این میزان نسبت به سال 2015 که آلودگی هوای محیط مسئول 4.2 میلیون مرگ بود و سال 2000 که مسئول 2.9 میلیون مرگ بود، افزایش یافته است. این افزایش‌ها به دلیل افزایش آلودگی هوای محیط و بروز بیماری‌های غیر واگیر (NCDs) مرتبط با آلودگی هوا بود.

نگرانی فزاینده
تداوم آلودگی سرب
با تصمیم دولت الجزایر، در سال 2021، برای حذف سرب از عرضه بنزین، سرب از سوخت خودروها در همه کشورهای جهان حذف شده است. این تصمیم نشان دهنده یک پیروزی بزرگ برای سلامت عمومی است و منجر به کاهش غلظت سرب خون در کودکان در سراسر جهان و کاهش شیوع مسمومیت با سرب شده است. با این حال، با وجود این پیشرفت‌ها، سرب همچنان یک تهدید بزرگ برای سلامتی است. GBD 2019 تخمین زد که قرار گرفتن در معرض سرب سالانه مسئول 0.9 میلیون مرگ در سراسر جهان است، اما این تخمین احتمالاً مقدار قابل توجهی کم است، زیرا داده‌های جدید از مطالعات طولانی مدت بزرگسالان آمریکایی نشان می‌دهد که سمیت قلبی عروقی و کلیوی سرب می‌تواند به غلظت های بسیار کمتر سرب در خون نسبت به آنچه قبلاً شناخته شده بود گسترش یابد و ممکن است هیچ آستانه‌ای برای این اثرات وجود نداشته باشد. علاوه بر این، تجزیه و تحلیل‌ها نشان داده‌اند که افزایش غلظت سرب خون و مسمومیت با سرب در کودکان، به‌ویژه در LMICها، بسیار بیشتر از آنچه قبلاً تشخیص داده شده بود، شایع است. 

تغییر اقلیم و آلودگی هوا
آلودگی هوا با تغییرات اقلیمی همراه است زیرا انتشار گازهای گلخانه ای که هر دو مشکل توسعه را ایجاد می‌کند عمدتاً از منابع یکسانی (مثلاً سوخت فسیلی یا سوخت زیستی) ناشی می‌شود. سوزاندن سوخت منجر به ذرات ریز و بسیار ریز، گازهای گلخانه‌ای با عمر طولانی و آلاینده‌های آب و هوایی کوتاه مدت (SLCPs) می‌شود.   SLCPهای اولیه متان، کربن سیاه (یعنی دوده) و هیدروفلوئوروکربن‌ها هستند. انتشار متان تا سال 2019 تقریباً یک سوم از اثر گرمایشی همه انتشار گازهای گلخانه‌ای مخلوط شده و 45 درصد از گرم شدن خالص را تشکیل می‌دهد. انتشار متان یکی از پیش سازهای اصلی ازن سطح زمین است که منبع اصلی مرگ زودرس است. کربن سیاه جزء PM2·5 است و همچنین یک SLCP با پتانسیل گرمایش جهانی است که 460 تا 1500 برابر بیشتر از دی اکسید کربن است.

تهدید خاموش آلودگی شیمیایی
مواد شیمیایی به طور گسترده در محیط جهانی منتشر شده‌اند. تولید جهانی مواد شیمیایی با نرخی حدود 5/3 درصد در سال در حال افزایش است و در مسیر دو برابر شدن تا سال 2030 قرار دارد. عدم شمارش بار بیماری ناشی از آلودگی شیمیایی احتمالاً قابل توجه است، زیرا تنها بخش کوچکی از هزاران ماده شیمیایی تولید شده در تجارت به اندازه کافی برای ایمنی یا سمیت آزمایش شده است و بار بیماری ناشی از این مواد شیمیایی قابل تعیین نیست. سه پیامد بویژه نگران کننده و به طور ناکافی ترسیم شده از آلودگی شیمیایی عبارتند از سمیت عصبی رشدی، سمیت تولید مثلی و سمیت ایمنی.

اثرات اقتصادی آلودگی
زیان‌های اقتصادی مرتبط با مرگ و میر ناشی از آلودگی را می‌توان با خروجی از دست رفته هنگام مرگ زودرس یک فرد (به عنوان مثال، رویکرد سرمایه انسانی)، یا با استفاده از ارزش به ازای هر زندگی آماری یعنی آنچه مردم برای کاهش ریسک کوچک پرداخت می‌کنند، ارزیابی کرد. کمیسیون Lancet در زمینه آلودگی و سلامت در سال 2017، که از رویکرد ارزش به ازای هر زندگی آماری استفاده کرد، دریافت که خسارات اقتصادی رفاه مرتبط با آلودگی سال 2015 برابر با 2/6 درصد تولید ناخالص داخلی جهان است و 82 درصد از این خسارات اقتصادی به هوای محیط نسبت داده شده است. 

پیشرفت در رسیدگی به آلودگی و بیماری‌های مرتبط با آلودگی
کمیسیون آلودگی و سلامت لنست در سال 2017 توصیه‌های مبتنی بر علم را برای اقدام علیه آلودگی بر اساس داده‌های GBD 2015 ارائه کرد. از سال 2017، تلاش‌های بسیار کمی در اکثر کشورها برای اقدام بر اساس این توصیه‌ها یا اولویت‌بندی اقدامات علیه آلودگی انجام شده است. . برای مثال، اگرچه GBD 2019 محاسبه می‌کند که سرب در حال حاضر منجر به بیش از 900000 مرگ زودرس در هر سال می‌شود، اما توجه بین‌المللی و بودجه در مورد آلودگی شیمیایی بیشتر معطوف به مسائل نوظهوری مانند مواد آلکیل پرفلورینه و پلی فلوئوردار و مختل‌کننده‌های غدد درون ریز است، که بار جهانی برای آنها مهم است. به همین ترتیب، وزارتخانه‌های بهداشت همچنان بیماری‌های عفونی و درمان بیماری‌ها را در اولویت قرار می‌دهند و پیشگیری از آلودگی را به وزارتخانه‌های محیط‌زیست واگذار می‌کنند که معمولاً قدرت و بودجه کمتری نسبت به وزارتخانه‌های بهداشت دارند. علیرغم شواهد قوی و فزاینده‌ای مبنی بر نقش آلودگی در عوارض و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های غیرواگیر، برنامه‌های کنترل بین المللی و ملی NCD تقریباً به طور انحصاری بر روی عوامل خطر رفتاری و متابولیکی مانند مصرف دخانیات، ورزش و چاقی تمرکز دارند، در حالی که آلودگی را نادیده می‌گیرند.
پایان مطلب/.