به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، هنگامی که بدن دریافت چربی اضافی داشته باشد، چربی می‌تواند در سلول رسوب کند و آنها را به سلول‌های چربی تبدیل کند. در همین راستا مطالعه‌ای توسط Ph.D. Manisha Singh دانشگاه  RMIT انجام شده است که در آن تاثیر پتانسیل عصاره‌های فنولی (ترکیبات آنتی اکسیدانی) و هیدروکسی سیتریک اسید (اسید آلی) موجود در گیاه گل سرخ مقاوم (Hibiscus sabdariffa) را برای جلوگیری از ایجاد سلول‌های چربی بررسی کرده است.

آدیپوژنز و چاقی

آدیپوژنز یک فرآیند فیزیولوژیکی پیچیده است که شامل تشکیل سلول های چربی و تجمع به عنوان بافت چربی است. یکی از عوامل موثر در ایجاد چاقی است. چاقی یک اختلال پیچیده و عودکننده است که با تجمع بیش از حد چربی بدن به دلیل عدم تعادل بین دریافت و مصرف انرژی از طریق فعالیت‌های متابولیک، فیزیکی و سایر فعالیت‌ها مرتبط است. تغییر در شیوه زندگی منجر به تبدیل شدن چاقی به یک مسئله رو به رشد در بزرگسالان و کودکان در سراسر جهان شده است. به طور متوسط، حدود 60 درصد از بزرگسالان در 20 کشور تحت سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) در سال 2019 به عنوان اضافه وزن یا چاق طبقه بندی شدند.

چاقی می‌تواند به انواع ناهنجاری‌های متابولیک مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیس لیپیدمی، فشار خون بالا و دیابت نوع 2 تبدیل شود. چاقی در حال حاضر با استفاده از اصلاح شیوه زندگی و دارو درمانی مدیریت می‌شود. ولی با این حال تحقیقات کمتری بر روی کاربرد مواد زیست فعال غذایی در درمان و پیشگیری از چاقی متمرکز شده است. در میان چندین مکانیسم ضد چاقی، تحقیقات عمدتاً بر روی درمان یا پیشگیری از چاقی از طریق مهار چربی زایی متمرکز شده است.

قطرات چربی در سلول‌های چربی

سلول‌های چربی برای تنظیم انرژی و سطح قند بدن حیاتی هستند. با این حال، زمانی که انرژی دریافتی بیش از نیاز مصرف باشد، می‌تواند باعث شود که سلول‌های چربی هم از نظر اندازه و هم از نظر تعداد رشد کنند و به چاقی کمک کنند. سلول‌های بنیادی انسانی قبل از تبدیل شدن به سلول‌های چربی به طور جداگانه با عصاره‌های فنلی و اسید هیدروکسی سیتریک تحت درمان قرار گرفتند. در حالی که سلول‌های تیمار شده با اسید هیدروکسی سیتریک هیچ تغییری در محتوای چربی سلول‌های چربی نشان ندادند، سلول‌های تیمار شده با عصاره های فنلی 95 درصد چربی کمتری نسبت به سلول‌های کنترل داشتند.

روش‌های کنونی مدیریت چاقی

تحقیقات Singh در نوع خود اولین تحقیقی است که از سلول‌های چربی انسان برای آزمایش تأثیرات عصاره‌های فنلی و اسید هیدروکسی سیتریک گل رز استفاده می‌کند. پروفسور Benu Adhikari ، سرپرست مرکز تحقیقات و نوآوری مواد غذایی RMIT و استاد راهنمای Singh گفت که نتایج این مطالعه می‌تواند بر نحوه برخورد ما با مدیریت چاقی تأثیر بگذارد. روش‌های کنونی مدیریت چاقی بر تغییرات سبک زندگی و داروها تمرکز دارند. در حالی که داروها مؤثر هستند، می توانند عوارض جانبی منفی مانند فشار خون بالا یا تأثیر بر کلیه و کبد داشته باشند. ادیکاری گفت: «عصاره‌های فنولی موجود در گل رز می‌تواند به ایجاد یک محصول غذایی سالم کمک کند که در ایجاد سلول‌های چربی تداخل داشته باشد، اما عوارض جانبی بد برخی داروها را نیز دور بزند.

مسدود کننده آنزیم طبیعی

Thilini Thrimawithana، از دانشکده بهداشت و علوم زیست پزشکی، گفت که علاقه فزاینده ای به تحقیق در مورد اینکه چگونه ترکیبات غنی از آنتی اکسیدان به نام پلی فنول‌ها می‌توانند روزی به مدیریت بیماری‌هایی مانند چاقی برای جلوگیری از عوارض جانبی داروهایی مانند اورلیستات کمک کنند، دارد. پلی فنول‌ها در منابع غذایی مانند سبزیجات و میوه‌ها یافت می‌شوند. زمانی که آنتی اکسیدان‌ها مصرف می‌شوند، اکسیداسیونی را که در بدن ما ایجاد می شود، حذف می‌کنند، بنابراین این ترکیبات می‌توانند به کند کردن پیری و جلوگیری از بیماری‌ها کمک کنند.  تحقیقات Singh همچنین نشان داد که پلی فنول‌های موجود در گل سرخ دارای خواص بازدارندگی آنزیم‌های گوارشی مشابه برخی از داروهای کنترل چاقی هستند. پلی فنول‌ها آنزیم گوارشی به نام لیپاز را مهار می‌کنند. این آنزیم به تجزیه چربی‌ها به بخش‌های کوچک کمک می‌کند تا از طریق روده توسط بدن جذب شوند. بنابراین چربی‌های اضافی به سلول‌های چربی تبدیل می‌شوند. ولی با مهار آنزیم لیپاز، چربی نمی‌تواند جذب شودو به عنوان زباله از روده بزرگ دفع می‌شود. Singh گفت: «از آنجایی که این ترکیبات پلی فنلی مشتقات گیاهی هستند و قابل مصرف هستند، باید عوارض جانبی کمتری داشته باشند یا اصلاً وجود نداشته باشند.

کپسوله کردن عصاره‌های فنلی

آدیکاری، یک محقق برجسته مواد غذایی که علاقه او به عنوان یک کشاورز در نپال آغاز شد، پیش بینی می‌کند که گل رز نقش بیشتری در صنعت غذای سالم استرالیا ایفا خواهد کرد. استرالیا آب و هوای مناسبی برای پرورش گل رز دارد. این گیاه مقاوم به بیماری است و برای رشد به فضای زیادی یا آب نیاز ندارد. این تیم قصد دارد عصاره‌های فنلی را برای استفاده در محصولات غذایی سالم کپسوله کند. آنها می‌گویند که عصاره‌ها را می‌توان به دانه‌های کوچک تبدیل کرد و برای تهیه یک نوشیدنی تازه استفاده کرد. آدیکاری گفت: «عصاره‌های فنولی به راحتی اکسید می‌شوند، بنابراین نه تنها کپسوله‌سازی ماندگاری آن را افزایش می‌دهد، بلکه به ما امکان می‌دهد نحوه آزاد شدن و جذب آن‌ها توسط بدن را کنترل کنیم. اگر عصاره را کپسوله نکنیم، قبل از اینکه بتوانیم از مزایای آن بهره مند شویم، در معده تجزیه می‌شود.

یافته‌های بدست آمده از مطالعه

این مطالعه پتانسیل عصاره‌های فنلی و هیدروکسی سیترات پتاسیم به دست آمده از Hibiscus sabdariffa را برای مهار چربی زایی ارزیابی کرده است. عصاره‌های فنلی با استفاده از حلال‌های آلی (متانول، اتانول و اتیل استات) و آب به صورت جداگانه به دست آمد. سلول‌های بنیادی مشتق شده از چربی انسانی (hADSCs) برای مطالعه تاثیر این عصاره ها بر چربی زایی انتخاب شدند.

نتایج نشان داد که عصاره‌های فنلی قادر به کاهش تجمع چربی در حدود 95 درصد در hADSCs بودند، در حالی که پتاسیم هیدروکسی سیترات هیچ کاهشی نشان نداد. تمام عصاره های فنلی بیان ژن دو نشانگر چربی زا (PPAR-γ و aP2) را کاهش دادند. عصاره‌های اتانولی به ترتیب 3 و 10 برابر بیشترین کاهش PPAR-γ و aP2 را نشان دادند. هنگامی که عصاره فنلی با هیدروکسی سیترات پتاسیم ترکیب شد، هیچ بهبودی در پتانسیل ضد چربی‌زایی مشاهده نشد که این خود تأیید می‌کند که ترکیبات فنلی مسئول مهار چربی‌زایی هستند. این نتایج  همچنین نشان می‌دهد که عصاره‌های فنلی H. sabdariffa پتانسیل تنظیم بیان ژن‌های چربی‌زا و محدود کردن تجمع چربی در سلول‌های چربی بالغ را دارند. بنابراین، عصاره های فنلی را می‌توان در فرمولاسیون‌هایی که برای کنترل چاقی در نظر گرفته شده است، استفاده کرد.

پایان مطلب/.