به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تیمی از محققان راهی برای ارتقای موفقیت در انتقال خون مغز استخوان پیدا کرده‌اند. محققان در مقاله خود با عنوان مهار انتخابی Bcl-2 باعث افزایش کایمریسم خون‌ساز و تحمل آلوگرافت بدون سرکوب میلوسیت در پستانداران غیرانسانی شدند. محققان جزئیاتی را توضیح دادند که چگونه یک داروی مورد تایید FDA برای درمان لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) می‌تواند برای کاهش سمیت آماده سازی پیوند سلول‌های بنیادی خونساز استفاده شود. سلول‌های بنیادی خون‌ساز می‌توانند به هر نوع سلول خونی تبدیل شوند. پیوند سلول‌های بنیادی خون‌ساز، ورود این سلول‌ها به مغز استخوان (محل تولید خون) بیمارانی است که دارای آسیب‌شناسی‌های خون‌سازی مانند لوسمی‌ها، لنفوم‌ها و اختلالات نقص ایمنی هستند. در یک پیشروی معمولی برای پیوند مغز استخوان، بدن تحت یک رژیم آماده سازی قرار می‌گیرد. این یک شیمی درمانی با دوز بالا است که سلول‌های بدخیم مغز استخوان را از بین می‌برد. همچنین به طور عمدی باعث سرکوب سیستم ایمنی شده تا از رد پیوند جلوگیری کند و موقعیت‌هایی را برای سلول‌های بنیادی جدید ایجاد کند. متأسفانه، برخی افراد از ترس اینکه درمان بدتر از بیماری باشد، انتخاب‌های دیگری انجام می‌دهند. آن‌ها ممکن است به دنبال راه‌حل‌های جایگزین باشند و متوجه شوند که عصاره هسته انگور دم‌شده با ژرمانیوم را مصرف می‌کنند و خود را در معرض درمان قرون وسطایی قرار می‌دهند. استیو جابز، بنیانگذار اپل، معروف است که درمان سرطان مورد نیاز فوری را برای نزدیک به یک سال به تعویق انداخت و به جای آن طب سوزنی، آبمیوه درمانی و درمان جوان‌سازی معنوی را انتخاب کرد. او ممکن بود امروز زنده بود اگر از درمان نمی‌ترسید، همانطور که ده‌ها هزار مرد از سرطان پروستات جان خود را از دست داده‌اند، زیرا آنها توسط غربالگری کولونوسکوپی بسیار کمتر تهاجمی ترسیده بودند. ترس از درمان مانع مهمی برای انتخاب درمان است، بنابراین درمان‌های ترسناک کمتر می‌توانند با کاهش عوارض جانبی سمی جان انسان‌ها را نجات دهند.

محققان خاطرنشان کردند که تحقیقات قبلی نشان می‌دهد که سرکوب پروتئین Bcl2 با پذیرش سلول‌های بنیادی خونساز تزریقی در موش همراه است و در عین حال از شرطی‌سازی سرکوب‌کننده میلوسکوپی معمولی اجتناب می‌کند. در مطالعه قبلی، Bcl-2 همراه با پروتئین دیگری مهار شد، بنابراین نقش آن را نمی‌توان به عنوان عامل همبستگی تعیین کرد. محققان تصمیم گرفتند نقش Bcl-2 را برای تعیین دقیق‌تر نقش آن جدا کنند. با در نظر گرفتن کاربردهای بالینی بالقوه آینده، محققان venetoclax را انتخاب کردند، یک مهارکننده Bcl-2 بسیار انتخابی و تایید شده توسط FDA با ایمنی و اثربخشی نشان داده شده در آزمایشات بالینی برای لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL). این مطالعه نشان داد که در حالی که مهار Bcl-2 به تنهایی برای القای پذیرش سلول‌های‌‌بنیادی اهداکننده در مدل پستانداران کافی نیست، افزودن ونتوکلاکس به یک رژیم،  منجر به ادغام سلول‌های بنیادی تنها با نیمی از دوز پرتودهی قبلی شد. همچنین بقای طولانی مدت بدون سرکوب سیستم ایمنی مجموعه اصلی سازگاری بافتی را ارتقا داد. کاهش تابش کل بدن به نصف به طور قابل توجهی درمان های سرطان را پیش می‌برد و به طور بالقوه خطر عوارض جانبی سمی از جمله مرگ را کاهش می‌دهد. در حالی‌که این مطالعه اثبات مفهوم اثربخشی را در میمون‌ها نشان می‌دهد، این کار را با آزمایش‌های قبلی کمی انجام می‌دهد. نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که نتایج بهتری در آینده امکان پذیر است زیرا دوز و زمان بندی دارو کارآمدتر می شود به همان اندازه که این نتیجه مثبت بود، تیم تحقیقاتی قصد دارد مطالعات دیگری را برای مهار پروتئین هدفمند با هدف حذف کامل نیاز به تابش کل بدن دنبال کند.

پایان مطلب./