به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress سطح بیان سه ژن مرتبط با پیری می تواند در پیش بینی سرطان پرستات با ریسک پائین استفاده شود، ولی پیشرفت اطلاعات در این زمینه آهسته بوده است. استفاده از این سه بیومارکر ژنی به همراه تست های درجه بندی سرطان می تواند به پزشکان جهت تشخیص بهتر نوع درمان سرطان پروستات اولیه کمک کند که می تواند یا با مراقبت فعال و یا برداشت پروستات و سایر درمان های تهاجمی همراه باشد. بیش از 200000 سرطان پروستات  در هر سال در U.S.A تشخیص داده می شود و این میزان تشخیص با استفاده از این سه بیومارکر ژنی با دقت بیشتری امکان پذیر خواهد بود و درمان بیماران را نیزمشخص می کند.

مشکل تست های موجود این است که درصد کمی از تومورهای با رشد آهسته را تشخیص نمی دهند و این تومورها می توانند تهاجمی شده و به نواحی خارج از پروستات پراکنده شوند. دکتر Abate-Shen و تیم تحقیقاتیش به بررسی ارتباط بین این نوع سرطان پروستات و ژن های  دخیل در پیری سلولی پرداختند. بر اساس یک پدیده طبیعی سلول های پیر شده تقسیم سلولی را متوقف کرده ولی از لحاظ متابولیسم فعال می باشند. پیری سلولی به طور معمول نقش مهمی را در مهار تومور بازی می کند و با تومورهای خوش خیم پروستات در مدل های موشی و انسانی مرتبط است.

با استفاده از تکنیک آنالیز غنی سازی ژنی، در حدود 19 ژن که در مدل های سرطان پروستات موشی غنی شده اند، شناسایی شد. سپس با استفاده از مدل درختی، یکی از الگوریتم های کامپیوتری، سه ژن FGFR1، PMP22و CDKN1A شناسایی شد. این سه ژن با هم، پیامد تومورهای با ریسک پائین را پیش بینی می کنند. تومورهایی که از نظر این سه بیومارکر منفی هستند، تهاجمی فرض می شوند. طی مطالعه ای از 43 بیمار طی 10 سال نمونه برداری اولیه جهت بررسی ژنتیکی صورت گرفت. تمامی بیماران دارای سرطان پروستات با ریسک پائین بودند. از بین 43 نفر، در 14 نفر سرطان پروستات پیشرفته ایجاد شد و همگی 14 نفر توسط این تست ژنتیکی به درستی تشخیص داده شدند.

بر اساس گفته دکتر Abate-Shen با استفاده از این تست های ژنتیکی می توان مشخص کرد که چه افرادی با سرطان پروستات با ریسک پائین به سرطان پرستات پیشرفته مبتلا می شود و در چه افرادی سرطان پروستات با ریسک پائین باقی می ماند. پزشکان از چندین تست جهت تشخیص سرطان پروستات و درجه بندی آن استفاده می کنند. فرآیندی که با تست آنتی ژن خاص پروستات (PSF) و آزمایش مقعدی دیجیتال آغاز می شود. اگر این تست ها نگرانی ایجاد کند بیمار تحت بیوپسی قرار می گیرد و نمونه هایی از بافت پروستات از نظر حضور سلول های سرطانی مورد بررسی قرار می گیرد. اگر سلول های بدخیم مشاهده شود، سرطان از نظر اندازه گیری شدت سرطان بر اساس حضور سلول ها رتبه بندی می شود (از 2 تا 10). بیماران با رتبه 8 به بالا به درمان سریع توصیه می شوند، در حالیکه افرادی که زیر 5 هستند تحت مراقبت فعال قرار می گیرند. ولی هنوز روشی برای افرادی که در رتبه حدواسط (6-7) قرار دارند، مشخص نشده است. مردان دارای سرطان پروستات با ریسک پائین دو انتخاب دارند. یکی تست ها و مانیتورینگ منظم که به آن مراقبت فعال می گویند و درمان پذیر است و دیگری درمان تهاجمی می باشد که با عوارض جانبی مانند بی اختیاری ادراری و لاغری همراه است.