کشف یک تکنیک ذخیره سازی جدید برای پیوند ریه
این کشف به آن معنا خواهد بود که، افراد بیشتری که نیاز به پیوند ریه دارند میتوانند آن را دریافت کنند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، استاندارد طلایی برای نگهداری ریهها برای روشهای پیوند، بستهبندی آنها در یخ در خنککنندهها بوده است که آنها را در دمای تقریباً 4 درجه سانتیگراد (39 درجه فارنهایت) نگه میدارد. اما نگاهی به تحقیقات پیوند ریه نشان میدهد که دمای بهتری برای نگهداری ریههای اهداکننده وجود دارد که به طور چشمگیری زمان زنده ماندن آنها را بهبود میبخشد. اولین پیوند ریه در سال ۱۹۶۳ انجام شد. از آن زمان، هنگامی که ریهها از بیماران جدا میشوند، در یک خنک کننده مملو از یخ قرار میگیرند و به محل فرد گیرنده منتقل میشوند. به طور کلی، این روش میتواند ریهها را برای حدود ۶ تا ۸ ساعت زنده نگه دارد. محققان به سرپرستی گروهی از دانشمندان شبکه بهداشت دانشگاه تورنتو با بررسی دادههای تجربی چند دهه پیش به این نتیجه رسیدند که آیا میتوانند در این زمان بهبود پیدا کنند یا خیر. دکتر عادل علی، محقق ارشد این مطالعه در موسسه تحقیقاتی بیمارستان عمومی تورنتو در این باره میگوید: " رویکرد اصلی برای حل این مشکل، یافتن دمای بهینه ذخیره سازی ریه بود. با نگاهی به دادههای به دست آمده از آزمایشهای انجام شده در طول ۳۰ سال گذشته، میتوان به این نتیجه رسید که پیشگامان پیوند ریه به دمای بسیار پایین، تا دمای بدن، نگاه میکردند تا ببینند دمای ایده آل برای ذخیره سازی و حفظ ریه چه خواهد بود."
این دادهها نشان داد که ذخیره سازی ریهها در دمای ۱۰ درجه سانتی گراد (۵۰ درجه فارنهایت)، به جای دمای تقریبا ۴ درجه سانتی گراد (۳۹ درجه فارنهایت) تولید شده توسط یخ در یک محل سرد، بهترین روش بود. در واقع، مطالعه بیشتر بر روی ۷۰ بیمار که از بیمارستان های تورنتو، وین و مادرید خارج شدند، نشان داد که دمای گرمتر میتواند زمان ذخیره سازی را تا ۳۶ ساعت افزایش دهد. همچنین این محققان با هم کاری آنا آدرازا، استاد دانشگاه تورنتو دریافتند که دمای گرمتر بسیار خوب عمل میکند زیرا به حفظ عملکرد غشای سلولی و سلامت میتوکندری در سلولهای ریه کمک میکند. میتوکندری به تولید انرژی در سطح سلولی کمک میکند و از اجزای کلیدی سلامت اندامها است. این یافته میتواند پیامدهای گستردهای برای روشهای پیوند ریه داشته باشد. با توجه به زمان نگهداری طولانیتر، ریهها اکنون میتوانند در مسافتهای بیشتری منتقل شوند، به این معنی که افراد بیشتری میتوانند به اندامها دسترسی داشته باشند. افزایش توانایی ذخیره سازی همچنین میتواند به معنای برنامه ریزی بهتر برای عملها باشد و میتواند نیاز به خارج کردن سایر جراحیها از اتاق عمل برای جای دادن پیوند ریه را از بین ببرد. در نهایت این مطالعه نشان داد که، افزایش زمان نگهداری استاتیک سرد ریه در دمای 10 درجه سانتیگراد ایمن است و پتانسیل بهبود تدارکات و عملکرد پیوند را دارد.
پایان مطلب./