به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که فعالیت ریتمیک مغز کلید حفظ موقت اطلاعات مهم در حافظه است. محققان مؤسسه علوم اعصاب دل مونته در دانشگاه روچستر این یافته‌ها را امروز در Current Biology منتشر کردند. تصور بر این بود که ذخیره موقت اطلاعات مهم با نورون‌های ویژه‌ای در مغز مرتبط است که این نورون‌ها اطلاعات را تنها تا زمانی که دیگر مورد نیاز نیستند حفظ می‌کنند. بنابراین تحقیقات اخیر نشان داده است که ممکن است این فعالیت مداوم مغز برای ذخیره سازی موقت اطلاعات مهم نباشد، بلکه این عملکرد نتیجه تقویت کوتاه مدت ارتباطات بین نورون‎‌هایی است که وظیفه حفظ این اطلاعات را دارند. تحقیقات ما نشان می‌دهد که ریتم‌های مغزی این انفجارهای گذرا را در طول زمان سازماندهی می‌کنند. در نهایت اینکه هماهنگی ریتمیک فعالیت مغز در طول زمان مهم است، زیرا به جمعیت‌های نورون‌های همراه و هماهنگ اجازه می‌دهد تا قطعات مختلف اطلاعات را به طور همزمان ذخیره کنند."

شیوه ارزیابی و تحلیل داده‌ها

در این تحقیق جدید، محققان با استفاده از EEGبر نمونه برداری از اطلاعات داخلی (یا به خاطر سپرده شده) تمرکز کردند، در این روش ابتدا شرکت کنندگان به تصاویر با خطوط عمودی یا افقی نگاه کردند و سپس از آنها خواسته شد که هم جهت خط و هم مکان تصویر را به خاطر بسپارند. محققان دریافتند که قدرت بازنمایی‌های درونی این تصاویر مختلف در طول زمان، در مقیاس زمانی زیر ثانیه، با نوسانات ریتمیک در فعالیت مغز، متناوب می‌شود. چنین هماهنگی فعالیت مغز در طول زمان اجازه می‌دهد تا نقش برخی از نورون‌ها بدون درگیری با یکدیگر همپوشانی داشته باشد. Fiebelkorn، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: «این فرآیندهای ریتمیک مغز ممکن است توضیح دهند که چگونه می‌توانیم در حین انجام چند کار متمرکز بمانیم، مانند زمانی که سعی می‌کنیم آدرسی را هنگام رانندگی ماشین به خاطر بسپاریم.» به جای تمرکز همزمان بر روی این وظایف، ممکن است در یک مقیاس زمانی زیر ثانیه‌ای، آنها را به طور متناوب تغییر دهیم.

گام بعدی مطالعه

گام بعدی برای آزمایشگاه Fiebelkorn ، نحوه انجام همزمان چند وظیفه برای مغز است. اینکه چه اتفاقی می‌افتد وقتی مغز باید همزمان نمونه‌برداری بیرونی و درونی انجام دهد، آیا ما همان نوع هماهنگی زمانی ریتمیک را خواهیم دید؟ این همان چیزی است که ما در تلاش هستیم تا بعداً بفهمیم. هر چه بیشتر بتوانیم در مورد چگونگی این فرآیندها یاد بگیریم. معمولاً کار به ما کمک می‌کند بفهمیم که چگونه این چیزها در اختلالات عصبی اشتباه می‌شوند."

پایان مطلب/.