به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بتابلوکرها به طور معمول برای افراد، پس از حمله قلبی تجویز می‌شوند اما یک مطالعه جدید که بزرگ ترین مطالعه در نوع خود است، نشان داده است که برای افرادی که عوارض قلبی را تجربه نکرده‌اند، مصرف بتا‌بلوکرها برای بیش از یک سال پس حمله قلبی، نتایج قلبی عروقی را بهبود نمی‌بخشد و این نتایج ممکن است منجر به ارزیابی مجدد استفاده از این دسته از داروها شود. بتا‌بلوکرها، که بیش از 50 سال است که وجود دارند، ترشح هورمون استرس اپی نفرین (آدرنالین) را متوقف می‌کنند و باعث می‌شوند قلب آهسته تر و با نیروی کمتری ضربان داشته باشد و فشار خون را کاهش می‌دهند. در سال 2022، تقریباً 30 میلیون آمریکایی از بتا‌بلوکرها استفاده می‌کردند. آن‌ها به طور منظم پس از حمله قلبی (انفارکتوس میوکارد) برای کاهش خطر حملات قلبی بیشتر تجویز می‌شوند، اما آن‌ها جنبه‌های منفی نیز دارند. عوارض جانبی رایج بتا‌بلوکرها شامل احساس سبکی سر، سردی انگشتان دست و پا، خستگی و افزایش وزن است و به ندرت ممکن است باعث افسردگی و مشکل در خواب  نیز بشوند. در یک مطالعه که اخیرا انجام شده است، محققان ۴۳،۶۱۸ بیمار بزرگ سال را که دچار حمله قلبی شده بودند اما دچار نارسایی قلبی یا سایر عوارض قلبی نبودند، مورد بررسی قرار دادند تا ببیند آیا مصرف بتابلوکرها در طولانی مدت فایده‌ای دارد یا خیر.

این بررسی یکی از  بزرگ ترین مطالعه‌ها در نوع خود بود. بسیاری از مطالعات در مورد استفاده از بتابلوکرها پس از حمله قلبی به 25 سال یا بیشتر باز می‌گردد، بنابراین محققان می‌خواستند بررسی کنند که آیا استفاده از آن‌ها باید با توجه به تغییر درمان‌های پزشکی مورد بازنگری قرار گیرد یا خیر. به عنوان مثال، در حال حاضر استفاده از داروهایی که از تشکیل و رشد لخته در رگ‌های خونی قلب جلوگیری می‌کنند، به عنوان اولین درمان رایج مورد استفاده است. تام ایوانز و رالف استوارت از مجله Te Whatu Ora Health در اوکلند نیوزلند در یک مقاله نظری در رابطه با این مطالعه چنین گفتند که:" سوالات در مورد مدت زمان درمان با مسدودکننده‌های بتا متغیر هستند یا وجود ندارند، زیرا این سؤال به طور خاص در کارآزمایی‌های بالینی مورد ارزیابی قرار نگرفته است. اکثر بیماران تا سال‌ها پس از سکته قلبی از این داروها، روزانه مصرف می‌کنند، زیرا معتقدند این داروها سودمند هستند." محققان داده‌های خود را از سیستم وب ملی سوئد برای بیماری‌های عروق کرونر قلب به دست آوردند. شرکت‌کنندگان در این مطالعه بین سال‌های 2005 تا 2016 دچار  یک حمله قلبی شده بودند که نیاز به درمان بیمارستانی داشت، اما هیچ‌کدام از آن‌ها نارسایی قلبی یا اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ (LVSD) نداشتند (یک عارضه جدی حمله قلبی که باعث می‌شود محفظه پایینی بطن چپ قلب (ونترکل) یک سال پس از حمله قلبی به طور موثر کمتر پمپاژ کند).

محققان با مقایسه افرادی که با بتابلوکرها تحت درمان قرار گرفته بودند با کسانی که تحت درمان قرار نگرفته بودند، دریافتند که پس از یک دوره پایش متوسط چهار ساله، درمان با بتابلوکرها بیش از یک سال با بهبود نتایج قلبی عروقی همراه نبود. محققان می‌گویند که یافته‌های این مطالعه باید به بازنگری در استفاده از بتابلوکرها برای درمان بیماران بدون عارضه پس از حمله قلبی منجر شود، به ویژه با توجه به خطر عوارض جانبی مانند خستگی و افسردگی. برای آن‌ها، این مسئله به عنوان یک مورد مهم در کیفیت زندگی بیماران بسیار حائز اهمیت می‌باشد. آن‌ها تحقیقات بیشتر را برای تایید رابطه بین استفاده از بتابلوکر و نتایج قلبی در این بیماران توصیه می‌کنند.

پایان مطلب./