به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، شکاف بهره بین بانک‌های عمومی و خصوصی خون بند ناف منجر به معرفی گزینه‌های بانکداری ترکیبی شده است. مدل‌های ترکیبی ویژگی‌های بانک‌های خصوصی و دولتی و همچنین علایق والدین، فرزندان و بیماران را ترکیب می‌کنند تا راه‌حلی بهینه پیدا کنند. در حالی که چندین مدل مختلف از بانک‌های ترکیبی وجود دارد، کمبود مطالعه در مورد این مدل جدید بانکداری سلول‌های بنیادی خون بند ناف وجود دارد. به نظر می‌رسد بانک‌های ترکیبی، به ویژه مدل متوالی، به عنوان جایگزینی برای مدل‌های بانکداری موجود در سراسر جهان بوده، که پتانسیل بالایی نیز دارند. 
UCB به عنوان منبع سلول‌های بنیادی
سلول‌های بنیادی واحد اصلی بدن هستند. وقتی اینها تقسیم می‌شوند، سلول‌های بنیادی جدید (خود نوسازی) یا سلول‌های تخصصی با عملکرد خاص تر (تمایز) مانند سلول‌های خونی، سلول‌های عضله قلب، مغز یا استخوان را ایجاد می‌کنند. سلول‌های بنیادی همه توان می‌توانند به هر سلولی از بدن تمایز پیدا کنند. این توانایی برای تولید انواع سلول‌های جدید به سلول‌های بنیادی محدود می‌شود و آن‌ها را به یک حوزه تحقیقاتی جالب برای پیوند و پزشکی بازساختی تبدیل می‌کند. خون بند ناف منبعی از سلول‌های بنیادی خونساز چند توان (HSC) است که می‌تواند در درجه اول به سه رده سلولی سلول‌های خونی تمایز یابد: اریتروئید، میلوئید و لنفوئید. پیوند HSC در کاربردهای بالینی برای بازگرداندن سیستم خونساز و/یا عملکرد ایمونولوژیک در داخل بدن استفاده می‌شود. HSC به طور موفقیت آمیزی برای درمان بیماری‌ها از جمله لوسمی‌ها، لنفوم‌ها، هموگلوبینوپاتی‌ها، نقص ایمنی، سندرم‌های میلودیسپلاستیک و میلوپرولیفراتیو و اختلالات متابولیسم مورد استفاده قرار گرفته است.
نقطه ضعف اصلی استفاده از UCB حجم محدود سلولی است که ممکن است مانعی برای پیوند موفقیت آمیز در بزرگسالان و نوجوانان باشد. علاوه بر این، بازیابی سلول‌های بنیادی با تاخیر و شکست پیوند بیشتر مشاهده شد. بازیابی تاخیری سلول‌های بنیادی این موضوع را توصیف می‌کند که در مقایسه با پیوند مغز استخوان یا خون محیطی، زمان بیشتری برای سلول‌های بنیادی UCB پیوندی لازم است تا در مغز استخوان گیرنده مستقر شوند و سلول‌های خونی طبیعی تولید کنند.
روش‌هایی برای بهبود سرعت پیوند و کاهش مرگ و میر ناشی از پیوند (TRM) در حال حاضر تحت تحقیق هستند. عمل پیوند "دبل بند ناف" با استفاده از واحدهای خون بند ناف ترکیبی از دو اهداکننده، منجر به کاربرد فزاینده UCBT در بزرگسالان شده است. راهبردهای دیگری که در حال بررسی هستند عبارتند از گسترش سلول‌ها در شرایط آزمایشگاهی و همچنین تکنیک‌های homing پیشرفته. هنگامی که سلول‌های بنیادی از طریق تزریق داخل وریدی تزریق می‌شوند، سلول‌ها باید مهاجرت کرده و به مغز استخوان منتقل شوند. 
بانک خون بند ناف
در طول سال‌ها مدل‌های مختلفی از بانک‌های خون بند ناف ساخته شده است. دو گزینه رایج ترین شناخته شده بانکداری عمومی و بانکداری خصوصی/خانوادگی است.
بانکداری عمومی
بانک‌های دولتی خون بند ناف اهدایی را برای استفاده آلوژن ذخیره می‌کنند. هزینه‌های جمع آوری و ذخیره سازی توسط بانک تامین می‌شود که از طریق فروش واحدهای خون بند ناف تامین می‌شود و توسط دولت یا بنیادها حمایت می شود.

واحدهای UCB ذخیره شده در بانک‌های عمومی باید معیارهای کیفی خاصی مانند حداقل تعداد و حجم سلول‌های هسته دار را داشته باشند. علاوه بر آن، خون بند ناف جمع‌آوری‌شده باید عاری از آلودگی میکروبی باشد و داده‌های تولد نوزاد باید مستند باشد تا هر گونه بیماری مسری را رد کند. به همین ترتیب، نمونه خون مادر و همچنین سابقه پزشکی و ژنتیکی خانواده باید گرفته شود. اگر الزامات کیفیت برآورده نشود، UCB دور انداخته می‌شود یا برای تحقیق استفاده می‌شود، در صورتی که والدین برای انجام این کار رضایت دهند. محققین نشان دادند که، تنها حدود 25-40٪ از UCB جمع آوری شده این معیارها را برآورده می‌کند. در طول فرآیند ذخیره سازی، واحد UCB از نوع HLA است و داده‌ها در یک رجیستری قرار می‌گیرند. این رجیستری را می‌توان در سطح بین المللی جستجو کرد و در صورت یافتن تطابق، واحد خون بند ناف در ازای پرداخت هزینه ترخیص می شود. سه سازمان برجسته برای بانکداری UCB در اروپا وجود دارد: Eurocord، Netcord/FACT و JACIE.
تاکنون بیش از 40000 پیوند UCB در سراسر جهان برای درمان حدود 80 اختلال پزشکی انجام شده است. تقریباً 800000 واحد UCB در بانک9های عمومی در سراسر جهان ذخیره می‌شود، در حالی که بیش از 4 میلیون واحد در بانک‌های خصوصی ذخیره می‌شود. 
بانکداری خصوصی
بانک‌های خصوصی خون بند ناف معمولاً شرکت‌های انتفاعی هستند که ذخیره سازی UCB را منحصراً برای کودک یا اعضای خانواده ارائه می‌دهند. برای این خدمات، والدین عموماً هزینه جمع آوری اولیه را علاوه بر پرداخت سالانه برای ذخیره سازی مداوم می‌پردازند. مزیت اصلی این مدل دسترسی انحصاری و در دسترس بودن فوری خون بند ناف است. هنگامی که بانکداری عمومی در دسترس نیست، بانکداری خصوصی ممکن است تنها گزینه ذخیره سازی UCB باشد. برای مثال، تایوان و هند عمدتاً بانک‌های خصوصی تأسیس کرده‌اند، زیرا بانک‌های سلول‌های بنیادی دولتی سیستماتیک نه توسط دولت‌ها تأمین مالی می‌شوند و نه ترویج می‌شوند. علاوه بر این، حتی در کشورهایی مانند سوئیس که بانکداری عمومی به خوبی مستقر است، تنها زنانی که در یکی از چهار کلینیک زنان و زایمان که مراکز جمع آوری بانک UCB سوئیس نیز هستند، زایمان می‌کنند، می‌توانند در هنگام تولد UCB اهدا کنند. این تنها حدود 10 درصد از کل زایمان‌ها در سوئیس را نشان می‌دهد و تقریباً 90 درصد از زنانی که قادر به اهدا و ذخیره UCB نوزادشان نیستند، فاصله زیادی ایجاد می‌کند.
بانکداری ترکیبی
بانکداری ترکیبی یک اصطلاح کلی برای شیوه‌های بانکداری است که عناصر ذخیره سازی عمومی و خصوصی را ترکیب می‌کند. وجه مشترک این است که واحدهای UCB که به صورت خصوصی ذخیره می‌شوند در دسترس عموم قرار گیرند، بنابراین تنوع و مقدار خون بند ناف برای اهدا افزایش می‌یابد. 
ادغام عمومی و خصوصی
در این شکل از بانکداری ترکیبی، بانک خون هر دو را اجرا می‌کند. یک بخش دولتی و خصوصی خون اهدایی در بخش دولتی متعلق به بانک است و می‌تواند برای پیوندهای آلوژنیک و همچنین آزمایشات و تحقیقات بالینی استفاده شود. خون بند ناف ذخیره شده خصوصی متعلق به مشتری است، بنابراین فقط برای خدمات وی قابل استفاده است. درآمدهای بخش خصوصی از ذخیره سازی عمومی حمایت مالی می‌کند. این شکل از بانکداری ترکیبی معمولاً برای مقابله با کمبود بودجه مورد استفاده قرار می‌گیرد، که به ویژه زمانی برجسته می‌شود که بانکداری عمومی توسط دولت پشتیبانی نمی‌شود.

مدل‌های ترویج شده توسط قوانین ملی
در این مدل ترکیبی، دولت تضمین می‌کند که بخشی از موجودی خصوصی از طریق تصویب قوانین برای سیستم‌های بهداشت عمومی در دسترس قرار می‌گیرد. در اسپانیا، تمام واحدهای خون بندناف ذخیره شده به صورت خصوصی در ثبت رسمی اسپانیایی اهداکنندگان مغز استخوان (REDMO) ثبت می‌شود. ثبت را می‌توان در سطح بین المللی جستجو کرد و در صورت یافتن مطابقت، والدین موظفند خون بند ناف را آزاد کنند، در حالی که هزینه‌های ذخیره سازی بازپرداخت می‌شود. در ترکیه، 25 درصد از خون بند ناف ذخیره شده خصوصی باید به سیستم عمومی ارائه شود. هر ساله بانک‌های خون بند ناف توسط وزارت بهداشت بازرسی می‌شوند تا بررسی شود که آیا این مقررات رعایت شده است یا خیر. 
بانکداری خانوادگی عام المنفعه
بانکداری خانوادگی عام المنفعه یک مدل بانکداری خصوصی نوآورانه است که در تایوان شناخته شده است. سود حاصل از ذخیره سازی خصوصی UCB برای کارهای خیریه مانند ذخیره رایگان خون بند ناف برای خانواده‌های در معرض خطر و گروه‌های اقلیت قومی استفاده می‌شود. هدف این است که واحدهای خون بند ناف بیشتری از انواع نادر HLA تهیه شود. 
مدل اسپلیت
مدل اسپلیت توسط بانک ویرجین هلث در بریتانیا ارائه می‌شود. این روش ترکیبی 20٪ از واحد UCB را برای استفاده خصوصی ذخیره می‌کند، در حالی که 80٪ باقی مانده در موجودی در دسترس عموم ذخیره می‌شود. 80 درصد اهدایی متعلق به بانک است که به این معنی است که واحد خون بند ناف بلافاصله برای پیوند در دسترس است. علاوه بر این، ریچارد برانسون، بنیانگذار این مدل، تضمین کرده است که 50٪ از سود در تحقیقات سلول‌های بنیادی خون بند ناف سرمایه گذاری خواهد شد. نقطه ضعف اصلی مدل اسپلیت کاهش حجم هر دو واحد خون بند ناف است، بنابراین احتمالاً هیچ کدام از این قسمت‌ها برای پیوند مناسب نیستند. 
بانکداری خانوادگی قابل اهدا/بانکداری ترکیبی متوالی
واحدهای UCB در درجه اول برای استفاده خانوادگی جمع آوری می‌شوند. همزمان، سلول‌های بنیادی HLA تایپ می‌شوند و در یک رجیستری قرار می گیرند. این رجیستری را می‌توان در سراسر جهان جستجو کرد و در صورت یافتن مطابقت، والدین می‌‌توانند تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند واحد خون بندناف را آزاد کنند یا خیر. در صورت انجام این کار، هزینه‌های ذخیره سازی مسترد خواهد شد. با استفاده از این مدل هیبریدی، خون بند ناف ذخیره شده خصوصی ممکن است بر مشکل خروج واحدها از گردش غلبه کند. مزایای دیگری نیز در این مدل وجود دارد: همه زنان باردار فرصت ذخیره سازی و اهدای UCB را دارند، نه تنها کسانی که در کلینیک زایمان می‌کنند، که یک مرکز جمع آوری است. علاوه بر این، واحدهای UCB با تعداد سلول‌های هسته دار کمتر از سطح مورد نیاز برای ذخیره سازی عمومی نیز می‌توانند ذخیره شوند.
در بسیاری از کشورها، یک سیستم بانکداری عمومی سازمان یافته در دسترس نیست. حتی در کشورهایی مانند سوئیس، با یک بانک عمومی تثبیت شده UCB، 90 درصد زنان به بانکداری عمومی دسترسی ندارند. بنابراین، تا به امروز، بسیاری از مردم تنها حق انتخاب بین بانکداری خصوصی یا دور انداختن UCB و رها کردن آن را دارند. 
پایان مطلب/