به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تحریک مغناطیسی مغز یا به‌طور دقیق‌تر تحریک مغناطیسی مغز از راه جمجمه (Transcranial magnetic stimulation) که به ‌اختصار به آن TMS می‌گویند، به یک روش تحریک مغناطیسی عصبی گفته می‌شود که بر روی نواحی کوچک و محدودی از مغز اعمال می‌شود. در واقع TMS بسته به پروتکل اجرایی، منجر به کاهش یا افزایش فعالیت ناحیه‌ای از مغز می‌شود. تحریک مغز با میدان‌های مغناطیسی می‌تواند به تسکین علائم افسردگی در برخی افراد کمک کند، اما دانشمندان دقیقاً از علت کارکرد آن مطمئن نیستند. یک مطالعه جدید بینش‌هایی را ارائه کرده است. این فرآیند سیگنال‌های مغزی را که در جهت اشتباه هستند معکوس می‌کند. به گفته تیم تحقیق، این جریان‌های عصبی فعالیت مغز که در جهت اشتباه هستند می‌توانند به عنوان راهی برای تشخیص افسردگی در آینده نیز استفاده شوند. این روش درمانی که به طور رسمی با نام تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS) شناخته می شود، غیرتهاجمی است و می‌تواند برای هر بیمار شخصی سازی شود و تاییدیه قانونی دریافت کرده است. فهمیدن اینکه دقیقا چگونه کار می‌کند، باید بهبودهای بیشتری در TMS ایجاد کند. آنیش میترا، روانپزشک و متخصص علوم رفتاری از دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا، می‌گوید: " فرضیه اصلی این بوده است که TMS می‌تواند جریان فعالیت عصبی در مغز را تغییر دهد. اما صادقانه بگویم، من بسیار شک داشتم و می‌خواستم آن را آزمایش کنم."

چگونگی انجام آزمایش

برای انجام این کار، محققان یک رویکرد ریاضی ویژه را برای تجزیه و تحلیل اسکن‌های عملکردی تصویربرداری تشدید مغناطیسی کارکردی (fMRI) به کار بردند که زمان‌بندی دقیق فعالیت در زمان بندی مغز را نشان می‌داد، زمان‌بندی‌هایی که جهت سیگنال‌های عصبی را نیز آشکار می‌کردند. این مطالعه شامل بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی مقاوم به درمان بود. در یک بخش، به ۱۰ نفر درمان نورومدولاسیون استنفورد (SNT)، نوعی TMS، و به ۱۰ نفر دیگر یک درمان به سبک دارونما با تقلید از SNT بدون هیچ تحریک مغناطیسی واقعی داده شد. اسکن‌های مغزی همه شرکت‌کنندگان مبتلا به افسردگی نیز با اسکن‌های 102 فرد کنترل سالم بدون تشخیص افسردگی مقایسه شد و محققان را قادر ساخت تا تفاوت‌ها را ببینند. . 16 مورد از این کنترل‌های سالم با استفاده از یک اسکنر متفاوت از ۸۵ مورد دیگر و با پارامترهای اسکن متفاوت اسکن شدند و یک ناحیه برجسته بود، اینسولای قدامی، بخشی از مغز که سیگنال‌های بیولوژیکی را از بدن دریافت می‌کند (مانند ضربان قلب) و سیگنال‌ها را به بخشی از مغز که در پردازش احساسات درگیر است، یعنی قشر کمربندی می‌فرستد.

اینسولای قدامی

در سه چهارم افراد مبتلا به افسردگی، سیگنال‌ها به سمت دیگری رفتند، یعنی از ناحیه پردازش عاطفی به اینسولا(جزیره) قدامی. علاوه بر این، هر چه سطح افسردگی بالاتر باشد، سیگنال‌های بیشتری از راه اشتباه ارسال می‌شوند. میترا می‌گوید: " آنچه ما دیدیم این بود که چه کسی فرستنده و چه کسی گیرنده در رابطه به نظر می‌رسد، تقریباً انگار قبلاً تصمیم گرفته بودید که چه احساسی داشته باشید، و سپس همه چیزهایی که حس می کردید از طریق آن فیلتر شد و خلق و خوی اصلی شما شده است این با آنچه ما در مورد افسردگی می‌دانیم مطابقت دارد. به طور معمول فعالیت های لذت بخش ، که توسط اینسولای قدامی گزارش می‌شود، با سیگنال‌های غالبی که از بخشی از مغز که خلق و خوی ما را تنظیم می‌کند به جای اینکه در جهت دیگر کار کنند، نادیده گرفته می‌شوند. " در اکثر بیماران مبتلا به افسردگی، یک هفته درمان با SNT کافی بود تا سیگنال‌های مغزی دوباره در مسیر صحیح حرکت کنند. این روش نتایج قبلی را تایید می‌کند که پتانسیل این درمان خاص را نشان می‌دهد. در حالی که این فعالیت مغزی در همه افراد مبتلا به افسردگی وجود نخواهد داشت، محققان می‌گویند که می‌تواند به شناسایی افرادی که SNT برای آن‌ها مفید خواهد بود، کمک کند. تجزیه و تحلیل بیشتر ممکن است اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی تغییرات سیگنال دهی مغز در افراد مبتلا به افسردگی آشکار کند. هنوز مشخص نیست که این اصلاح سیگنال مغزی چقدر دائمی است و این  تیم می‌خواهد آن را روی گروه بزرگ‌تری از افراد آزمایش کند. با این حال، این یک بینش مهم در مورد چگونگی تأثیر افسردگی بر سیم کشی مغز است که با تجزیه و تحلیل اسکن ها با جزئیات بیشتر از همیشه امکان پذیر است. مارکوس ریچل، متخصص مغز و اعصاب از دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس در میسوری، می‌گوید:" تصویر شرایط رفتاری مانند افسردگی با تصویربرداری دشوار بوده است، زیرا بر خلاف یک ضایعه آشکار مغزی، افسردگی با ظرافت روابط بین بخش های مختلف مغز سروکار دارد. این بسیار امیدوارکننده است که فن آوری در حال حاضر به پیچیدگی مسائلی که سعی در درک آن‌ها داریم، نزدیک شده است."

پایان مطلب./