به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، درک روش‌هایی که پاسخ ایمنی ما با افزایش سن تغییر می‌کند، کلید طراحی واکسن‌های بهتر و تقویت محافظت برای افرادی است که بیشتر در معرض خطر هستند. تحقیقات منتشر شده توسط دکتر میشل لینترمن و گروهش امروز در Nature Immunology توضیح داده است که سازماندهی مرکز ژرمینال، که برای تولید محافظت طولانی‌تر پس از واکسیناسیون حیاتی است، در افزایش سن تغییر می‌کند.

این تحقیق با نشان دادن اینکه این تغییرات مرتبط با سن را می‌توان در موش‌ها معکوس کرد، پایه و اساس مداخلاتی را ایجاد می‌کند که پاسخ واکسن موثر را تقویت می‌کند. پس از واکسیناسیون، سیستم ایمنی بدن ما با ایجاد ساختارهای تخصصی به نام مراکز ژرمینال واکنش نشان می‌دهد که سلول‌های ایمنی (سلول‌های B) را تولید می‌کنند که محافظت طولانی‌مدت را از طریق تولید آنتی‌بادی‌ها فراهم می‌کنند. به دلیل اختلال وابسته به سن در تولید آنتی بادی، افراد مسن از سطوح حفاظتی کمتری در برابر واکسیناسیون برخوردار هستند که در مقایسه با افراد جوان‌تر نیز سریع‌تر از بین می‌رود. حفاظت از طریق واکسیناسیون برای محافظت از افراد مسن که با افزایش سن بیشتر مستعد ابتلا به عفونت می شوند ضروری است. بنابراین، درک اینکه چگونه کاهش سیستم ایمنی ناشی از افزایش سن می‌تواند معکوس یا کاهش یابد، بخش مهمی از تضمین سلامت بهتر در سال‌های بعد است. عملکرد صحیح پاسخ مرکز ژرمینال مستلزم هماهنگی فعل و انفعالات سلولی در طول زمان و مکان است. مراکز ژرمینال از دو ناحیه متمایز تشکیل شده اند. ناحیه روشن و منطقه تاریک که برخی از سلول‌ها در مناطق خاصی قرار دارند و برخی دیگر که بین مناطق حرکت می‌کنند. سلول‌های B بر اساس تعامل آنها در ابتدا در ناحیه تاریک و سپس در ناحیه روشن شکل می‌گیرند. بواسطه مطالعات ترکیبی در تحقیقات موشی، مدل‌سازی کامپیوتری و تجزیه و تحلیل داده‌های واکسیناسیون انسانی، محققان توانستند نشان دهند که تغییرات در برهم‌کنش‌های کلیدی سلول‌های B در ناحیه نوری مرکز ژرمینال، سلول‌های کمکی فولیکولی T و همچنین به سلول‌های خاص ناحیه نوری به نام سلول‌های دندریتیک فولیکولی (FDCs)، در قلب کاهش پاسخ واکسیناسیون قرار داشتند.

دکتر میشل لینترمن، یکی از رهبران گروه در برنامه ایمونولوژی موسسه، توضیح می‌دهد: در این مطالعه ما به آنچه برای انواع سلول‌های مختلف در مرکز زایا رخ می‌دهد، به‌ویژه ساختار و سازماندهی مرکز زایایی در دو ناحیه عملکردی متمایز آن را بررسی کردیم. چیزی که ما دریافتیم این است که سلول‌های کمکی فولیکولی T در جایی که باید باشند نیستند و در نتیجه سلول‌های تولید کننده آنتی‌ بادی نشانه‌های انتخاب ضروری را از دست می‌دهند. در کمال تعجب ما همچنین نقش ناشناخته ای را برای سلول های کمکی فولیکولی T در حمایت از گسترش فولیکولی کشف کردیم. این تیم از مدل‌سازی رایانه‌ای سه بعدی برای شبیه‌سازی از دست دادن سلول‌های Tfh از ناحیه روشن و کاهش شبکه FDC استفاده کردند که یافته‌های آنها را خلاصه می‌کند و فرضیه آنها را تقویت می‌کند که این دو عامل برای پاسخ‌دهی به مرکز ژرمینال در موش‌های مسن کافی هستند. پس از شناسایی وابستگی‌های بین انواع سلول‌ها، محققان از موش‌های اصلاح‌شده ژنتیکی برای کنترل محل سلول‌های Tfh در مرکز ژرمینال استفاده کردند و نشان دادند که پاسخ معیوب FDC به دلیل از دست دادن Tfh از ناحیه نور ایجاد می‌شود. نکته مهم این است که آنها همچنین قادر به تصحیح پاسخ معیوب FDC و تقویت پاسخ مرکز ژرمینال در موش‌های مسن با ارائه سلول های T که می‌توانند به درستی در ناحیه نوری قرار گیرند، شدند. این تیم همچنین از داده های مطالعات واکسیناسیون انسانی استفاده کرد و تغییرات وابسته به سن مشابهی را در موش و انسان پیدا کرد.

این یافته‌ها تصویر کامل‌تری از تأثیرات سن بر مرکز ژرمینال به ما می‌دهد و بینش حیاتی در مورد اینکه چگونه می‌توانیم این موارد را از نظر ایجاد استراتژی‌های مؤثر برای افزایش پاسخ واکسن در افراد مسن‌تر بررسی کنیم، به ما می‌دهد.

پایان مطلب./