به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک باکتری کم تر شناخته شده، (پسرعموی میکروب‌هایی که باعث سل و جذام می‌شوند) به عنوان یک تهدید بهداشت عمومی در حال ظهور است که قادر به ایجاد عفونت‌های شدید ریوی در میان جمعیت‌های آسیب‌پذیر، یا افرادی که ایمنی‌شان به خطر افتاده یا عملکرد ریه‌شان کاهش یافته است. تحقیقات قبلی نشان داده بود که سویه‌های مختلف باکتری مایکوباکتریوم آبسه‌سوس(Mycobacterium abscessus) از نظر ژنتیکی مشابه هستند و این نگرانی را ایجاد می‌کنند که این باکتری از فردی به فرد دیگر در حال گسترش است. اما یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشکده پزشکی هاروارد، به تازگی منتشر شده، این یافته‌ها را زیر سوال می‌برد و توضیحی جایگزین در پشت شباهت ژنتیکی خوشه‌های بالینی ارائه می‌دهد. این مطالعه نشان داد که، ممکن است این پاتوژن آنقدرها هم مستعد انتقال فرد به فرد نباشد.

پیش‌زمینه مطالعه

ماها فرهات، نویسنده ارشد این مطالعه و گیلبرت اس. استادیار بیومدیکال انفورماتیک در HMS و متخصص بیماری‌های ریوی در بیمارستان عمومی ماساچوست در این زمینه اظهار داشتند که: "یافته‌های ما یک مورد قوی برای توضیح متفاوت در پشت شباهت‌های ژنتیکی مشاهده شده در میان سویه‌ها ایجاد می‌کند." فرهات این کار را با همکاری آزمایشگاه اریک روبین در دانشکده بهداشت عمومی هاروارد تی اچ چان انجام داد. فرهات اضافه کرد: این نتایج در مقابل انتقال مستقیم فرد به فرد در محیط های بالینی بحث می‌کند و در عوض عوض به عفونت‌های از M.abscessus اشاره می‌کنند که از خانه یا سایر تماس‌های محیطی به دست می‌آیند. به علاوه بر داشتن پیامدهایی برای اقدامات احتیاطی که بیمارستان‌ها برای جلوگیری از شیوع بیماری انجام می‌دهند، نیز اشاره دارد. این یک سرنخ جدید مهم در رفتار یک پاتوژن نسبتا ناشناخته است که خطرات جدی برای جمعیت های آسیب پذیر ایجاد می‌کند." نیکولتا کومینز، نویسنده اول این مطالعه، که به عنوان دانشجوی فوق دکتری در موسسه براد این تحقیق را انجام داد، گفت: " به طور کلی این تحقیقات نه تنها به درک انتقال M.abscessus کمک می‌کند، بلکه به دانشمندان پیشنهاد می‌کند وقتی که شباهت‌های ژنتیکی را در پاتوژن‌ها می‌بینند، باید در مورد فرض انتقال به انسان‌ها محتاط باشند. نتایج ما مطمئناً امکان انتقال فرد به فرد مایکوباکتریوم آبسه‌سوس را در برخی موارد رد نمی‌کند و تحقیقات بیشتری برای اطلاع رسانی بهترین عملکرد بالینی برای بیماران آسیب پذیر مورد نیاز است. با این حال، کار ما از مدلی پشتیبانی می‌کند که در آن انتقال فرد به فرد ممکن است آنطور که گاهی اوقات پیشنهاد می‌شود رایج نباشد."

مایکوباکتریوم آبسه‌سوس

مایکوباکتریوم آبسه‌سوس یک باکتری جان سخت و مقاوم به آنتی بیوتیک‌ها است و می‌تواند ریه افراد دچار نقص ایمنی را، آلوده کند. اگرچه این بیماری تهدیدی برای بیشتر افراد سالم نیست، اما می‌تواند باعث عفونت شدید در افراد با ایمنی سرکوب شده یا افراد با عملکرد ریه در معرض خطر مانند بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک (CF)، شود. فیبروز کیستیک یک بیماری ژنتیکی (ارثی) است که باعث ایجاد مخاط چسبناک و غلیظ در اندام‌ها از جمله ریه‌ها و پانکراس می‌شود. افراد دارای وضعیت ژنتیکی مشخص شده با این باکتری با عفونت‌های ریوی مکرر و زخم‌های ریوی همراه هستند. قابل ذکر است، بیماران مبتلا به CF که به این ارگانیسم آلوده می‌شوند، واجد شرایط پیوند ریه نجات دهنده نیستند. مطالعه قبلی که زنگ خطر را در مورد انتقال فرد به فرد به صدا درآورد، بر اساس توالی ژنتیکی نمونه‌های M.abscessus به‌دست‌ آمده از بیماران فیبروز کیستیک در کلینیک‌های ایالات متحده، استرالیا و اروپا، از جمله بریتانیا بود. محققان جهش‌های ژنتیکی اندکی را در بین نمونه‌ها پیدا کردند که نشانه‌های احتمالی است مبنی بر اینکه  این پاتوژن مستقیماً بین انسان‌ها پخش می‌شود. فرهات توضیح داد که برای بسیاری از پاتوژن‌ها برای مثال، مانند سل، انتقال اخیر از فرد به فرد تنها منجر به جهش‌های معدودی بین هر جفت نمونه می‌شود، زیرا پاتوژن زمان زیادی برای دستیابی به جهش‌های ژنتیکی ندارد. او گفت: "قابل درک است که مشاهده شباهت ژنتیکی بین نمونه‌های M.abscessus باعث نگرانی و ترس زیادی در مورد نحوه انتقال این باکتری می‌شود." پزشکان، به ویژه در کلینیک‌هایی که بیماران فیبروز کیستیک را درمان می‌کنند، اقدامات احتیاطی بیشتری را برای جلوگیری از انتقال شیوع کردند. با این حال، بررسی‌های بعدی نتوانستند شواهد تأییدکننده‌ای مبنی بر اینکه انتقال انسان به انسان اتفاق می‌افتد، بیابند و سؤالاتی در مورد سایر توضیحات احتمالی برای شباهت‌های ژنتیکی در بین نمونه‌ها ایجاد کرد.

آینده پیش روی این باکتری

تیم فرهات به بررسی این فرضیه پرداختند که نشان می‌دهد نمونه‌ها از نظر ژنتیکی مشابه به نظر می‌رسند، زیرا عامل بیماری‌زا با سرعت بسیار پایینی در حال تکامل است. او توضیح داد: " بله،  ما فکر می‌کردیم که تعداد کمی جهش را مشاهده کردیم، اما نمی‌دانیم که این جهش‌ها با چه سرعتی به دست می‌آیند. ممکن است کندتر از آن چیزی باشد که ما فکر می‌کنیم، و ارتباط بین نمونه‌هایی که جدید به نظر می‌رسند ممکن است نباشد." دانشمندان برای اولین بار از یک مجموعه داده بزرگ از ژنوم‌های  M.abscessus  یک درخت زندگی ایجاد می‌کنند که به نوعی درخت خانواده ژنتیکی برای این باکتری است. آن‌ها به شاخه‌های این درخت با دسته‌هایی از سویه‌های ژنتیکی مشابه نگاه کردند، سپس سعی کردند سرعت تکامل آن‌ها را محاسبه کنند. آن‌ها دریافتند که این خوشه های ژنتیکی مشابه حدود 10 برابر آهسته تر از گونه‌های   M.abscessus معمولی تکامل می‌یابند در نهایت، محققان آزمایش‌هایی را انجام دادند تا ببینند سویه‌های مختلف M.abscessus با چه سرعتی در هنگام قرار گرفتن در معرض آنتی‌بیوتیک‌ها در آزمایشگاه مقاومت ایجاد کردند. آنان دریافتند که سویه‌های مشابه ژنتیکی بسیار کندتر از سویه‌های دیگر تکامل یافته‌اند. فرهات گفت: " این‌ها سه خط جداگانه از شواهد هستند که این ایده را تایید می‌کنند که این سویه‌های خوشه‌ای M.abscessus با سرعت کمتری در حال تکامل هستند." این یافته ها علاوه بر کاهش نگرانی در مورد انتقال فرد به فرد، بینش جدیدی را در مورد یک پاتوژن ضعیف فراهم می کند. به طور خاص، این نتایج سرنخ‌هایی در مورد چگونگی سازگاری و تغییر یک میکروبی که عمدتاً در محیط زیست یافت می‌شود، پس از ورود به بدن انسان را ارائه می‌دهد ، اطلاعاتی که می‌تواند در نهایت به دانشمندان در درک چگونگی پیشگیری و درمان عفونت‌ها کمک کند. فرهات اکنون در حال برنامه ریزی برای مطالعات بعدی است که باکتری‌های موجود در محیط را با نمونه‌های گرفته شده از بیماران مقایسه می‌کند تا درک بهتری از چرایی آلوده شدن بیماران خاص داشته باشد.

پایان مطلب./