به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، منابع آب در توسعه هر منطقه بسیار مهم است زیرا به عنوان منبع اصلی آب آشامیدنی، کشاورزی و صنعتی عمل می‌کند. آلودگی آب، ناشی از فعالیت‌های طبیعی و انسانی، تهدید قابل توجهی برای سلامت عمومی در سطح جهان است.

جمع آوری داده‌ها

عوامل انسانی

رابطه بین فعالیت‌های انسانی و کیفیت آب‌های زیرزمینی و خطرات بهداشتی مرتبط در مجموعه‌ای مورد بررسی قرار گرفت. یکی از این مطالعات بر تأثیر کانی سازی و صنعتی شدن سنگین در حوضه رودخانه سوبارنارخا، هند، بر آلودگی آب‌های زیرزمینی توسط فلزات متمرکز بود. این منطقه یک منطقه معدنی و صنعتی قابل توجه در هند است که در آن مواد معدنی مانند مس، سنگ آهن و اورانیوم استخراج می‌شود و فولاد، آلومینیوم، سیمان و نیرو تولید می‌شود. بر اساس این مطالعه، تغییرات منطقه‌ای قابل توجهی در تعداد فلزات و متالوئیدهای محلول موجود در آب‌های زیرزمینی حوضه رودخانه سوبارنارخا وجود دارد.

میکروپلاستیک‌ها

شیوع میکروپلاستیک‌ها را در محیط‌های مختلف، از جمله اکوسیستم‌های زمینی و دریایی، بررسی کردند و ارگانیسم‌های مختلف را برای تعیین میانگین جهانی نرخ بلع میکروپلاستیک (GARMI) تجزیه و تحلیل کردند. یافته‌های این مطالعه نشان داد که عوامل مختلفی از جمله اندازه ذرات، شکل و نوع پلیمر، و همچنین توزیع اندازه‌های ذرات، همگی بر تعداد میکروپلاستیک‌های بلعیده شده تأثیر می‌گذارند. این مطالعات بر خطرات احتمالی برای سلامت انسان ناشی از استفاده مداوم از میکروپلاستیک‌ها تاکید کرد. این بررسی همچنین نشان داد که بسته به چندین متغیر، از جمله سن، اندازه، جمعیت شناسی، سنت‌ها، جغرافیا، توسعه محیطی و انتخاب سبک زندگی، میانگین مصرف هفتگی میکروپلاستیک‌ها از 0.1 تا 0.5 گرم متغیر است.

عوامل زمین زایی

محققان ارزیابی خطر سلامتی بر روی فلوراید در اروپای مرکزی انجام دادند که نشان داد مناطقی که بیشترین خطر در معرض فلوراید را دارند در اوکراین و مولداوی قرار دارند. این مطالعه نشان داد که زمین شناسی می‌تواند برای ایجاد یک طرح ارزیابی ریسک اساسی استفاده شود. با این حال، احتیاط ضروری است زیرا نقشه‌های زمین شناسی فقط نمایش‌های دو بعدی هستند و ممکن است نشانه‌های دقیقی از خطر فلوراید ارائه نکنند. علاوه بر این، آب‌های عمیق تر اغلب حاوی فلوراید بیشتری نسبت به آب‌های کم عمق هستند. معاینات دندانی و اسکلتی در این مطالعه نشان داد که آب با محدوده فلوراید از 1.5 میلی گرم در لیتر تا 5 میلی گرم در لیتر باعث فلوروزیس دندانی می‌شود اما تأثیر قابل توجهی بر بافت استخوانی ندارد.

داروسازی

اثرات احتمالی 44 ترکیب دارویی فعال در مصرف ماهی یا آب آشامیدنی بر سلامت انسان در یک تحقیق مورد بررسی قرار گرفت. نقطه عزیمت (POD) برای ADI با استفاده از مصرف روزانه قابل قبول (ADI) تعیین شد که از کمترین دوز درمانی روزانه یا کمترین سطح اثر (LOEL) یا سطح بدون اثر (NOEL) از پیش بالینی گرفته شده بود. تحقیقات سم شناسی غلظت‌های بدون اثرات پیش‌بینی‌شده (PNEC) برای هر داروی فعال در کودکان و بزرگسالان با استفاده از ADIs و فرضیات رایج در مورد قرار گرفتن در معرض ماهی و مصرف آب محاسبه شد. همه ترکیبات دارای نسبت‌های کمتر از یک بودند که از 7 × 10-2 تا 6 × 10-11 متغیر بود. بر اساس اطلاعات موجود، یک نتیجه‌گیری این است که مصرف آب و ماهی هیچ خطر قابل‌توجهی برای سلامتی افراد از قرار گرفتن در معرض محیط زیست ایجاد نمی‌کند.

فلزات سنگین

با توجه به تحقیقات انجام شده بر روی ارزیابی خطرات بهداشتی مرتبط با آلودگی فلزات سنگین و فلزات در نزدیکی معدن منحل شده طلا-نقره Songcheon در کره، که در مجموع 9 مطالعه در مورد این موضوع را بررسی کرد، سطح مجاز وزارت محیط زیست کره در سال 2003 غلظت As و سایر فلزات سنگین در آب رودخانه‌ها و آب‌های زیرزمینی از استاندارد آب شرب فراتر رفت. با این حال، سطوح مس و سرب قابل قبول بود. رتبه ضریب خطر (HQ) سایت معدن 16 و امتیاز شاخص خطر As (HI) 15 بود. خطر سرطان زایی 2.7 × 10-3 بود، که نشان می‌دهد احتمال ابتلا به سرطان 3 در هر 1000 نفر وجود دارد. وقوع فلزات سنگین در سیستم‌های خاک-گیاه با استفاده از رسانه‌های متعددی که در تحقیق دیگری شرح داده شده است مورد بررسی قرار می‌گیرد. دوز مصرفی فلزات سنگین با استفاده از سه منبع محاسبه شد: خاک. گیاه؛ و آب‌های زیرزمینی بر اساس یافته‌های ارزیابی خطر سلامت، تغذیه بیشتر مسیرهای قرار گرفتن در معرض را تشکیل می‌دهد و فلزات سنگین موجود در نمونه‌های خاک ممکن است به طور بالقوه بر انسان از طریق زنجیره غذایی تأثیر بگذارد. نتایج کلی خطر غیر سرطانی و مرتبط با سرطان نشان داد که مزارع زراعی مورد بررسی در نزدیکی سایت‌های معدنی و صنعتی پسماند برای تولید محصولات برگ و ریشه نامناسب هستند زیرا خطر افزایش جذب فلزات سنگین بر ایمنی غذا برای جمعیت محلی تأثیر منفی می‌گذارد. طبق این مطالعه، خطرات غیر سرطانی در درجه اول با کروم و سرب مرتبط بود، در حالی که کادمیوم بالاترین خطر سرطان را داشت.

راه حل‌های کاهش آلودگی

زیست پالایی طبیعی: نوعی تصفیه غیرفعال یا ذاتی که از فرآیندهای طبیعی برای حذف آلاینده‌ها از آب‌های زیرزمینی استفاده می‌کند. علاوه بر این، این مکانیسم آلاینده را تغییر می‌دهد. آلاینده از طریق فرارفت، تجزیه، متابولیسم، جذب، انتشار و پراکندگی تغییر می‌کند. اصلاح بیولوژیکی طبیعی در محل مزیت استفاده از میکروارگانیسم‌های بومی را دارد. بنابراین، هزینه کمتری نسبت به پاکسازی زیستی توسعه‌یافته دارد زیرا نیازی به اصلاح نیست و میکروارگانیسم‌ها به محیط طبیعی خود تغییر می‌دهند تا زمانی که اکسیژن و سطوح مواد مغذی به سطوح محدود خود برسند.

زیست پالایی مهندسی شده: از سیستم‌های ساخته شده‌ای استفاده می‌کند که مواد مغذی را تحویل می‌دهد، الکترون‌ها را جذب  و/یا سایر عناصر محرک تکثیر می‌کند.

Bioaugmentation: تکنیکی که از میکروارگانیسم‌های بی‌حرکت، پایدار ژنتیکی یا آزاد برای عملکرد به عنوان یک محیط استفاده می‌کند، آلاینده‌ها را از بین می‌برد و آن‌ها را مجبور به تحمل شرایط نامساعد می‌کند. برای افزایش توانایی عملکردی خود، این باکتری‌های تخصصی ممکن است حرکت کنند. نتیجه این فرآیند به شدت به نحوه واکنش گروه‌های میکروارگانیسم محلی به حضور این میکروارگانیسم‌های اصلاح‌شده ژنتیکی (GMM) یا گونه‌های غیربومی وابسته است، زیرا آن‌ها در ستون آب زیرزمینی محصور شده‌اند که باید تعمیر شوند.

شبیه‌سازی زیستی: تکنیکی برای تسریع سرعت پاکسازی زیستی. با تغییر ویژگی‌های شیمیایی و فیزیکی آب‌های زیرزمینی، تصفیه زیستی در این روش تسریع می‌شود. برای افزایش جذب بیولوژیکی اهداکنندگان الکترون، چندین منبع غذایی از جمله بیوگاز، سرگین، دوغاب و سایر مواد آلی به آب‌های زیرزمینی آلوده اضافه می‌شود.

تهویه زیستی: این فرآیند شامل اصلاح اکسیداتیو-بیولوژیکی و تخلیه خاک برای حذف هیدروکربن‌های تقطیر سبک و متوسط از ناحیه وادوز آب زیرزمینی است.

Bioslurping: سازگاری و استفاده از روش‌های آب‌گیری با خلاء برای بازسازی مکان‌های آلوده به هیدروکربن. برای رسیدگی به دو رسانه آلاینده مختلف، از اجزای تهویه بیولوژیکی و بازیابی محصول رایگان استفاده می‌کند.

سد واکنشی نفوذپذیر (PRB): منطقه‌ای از تصفیه درجا که به طور غیر فعال توده‌ای از آلاینده‌ها را به دام می‌اندازد، آلاینده‌ها را حذف یا تخریب می‌کند و آب غیر آلوده آزاد می‌کند.

گیاه پالایی: تکنیکی که از فعل و انفعالات بین گیاهان و آلاینده‌ها برای کاهش اثرات خطرناک سموم در آب‌های زیرزمینی آلوده استفاده می‌کند. فرآیندهای متعددی از جمله فیلتر کردن، تجمع، تجزیه، تبخیر و تثبیت در این فرآیند دخیل هستند.

آلودگی آب در قرن حاضر به یک موضوع جدی تبدیل شده است. با پیشرفت تکنولوژی، نگرانی در مورد آلودگی آب در بسیاری از نقاط جهان کمتر مطرح شده است. این می‌تواند به دلیل عدم آگاهی در مورد منابع آلودگی آب و اثرات مضر آن بر سلامت باشد. مطالعات گزارش داده‌اند که نیترات، مواد شیمیایی مضر و سایر عناصر رادیواکتیو کیفیت آب‌های سطحی و زیرزمینی را کاهش می‌دهند. کودکان و زنان باردار در معرض خطرات بیشتری برای سلامتی ناشی از مصرف آب از چنین منابع آلوده هستند. مطالعات نشان می‌دهد که محصولات غذایی دریا/آب شیرین می‌تواند یکی از منابع اصلی جذب میکروپلاستیک باشد. میکروپلاستیک‌های پراکنده در آب‌های شیرین و دریایی به دلیل ریزش زباله و استراتژی‌های دفع نادرست زباله که توسط مقامات محلی اجرا می‌شوند، ایجاد می‌شوند. فاضلاب شهرها و روستاها که مستقیماً به دریا می‌ریزد یکی از مهم ترین منابع آلودگی میکروپلاستیک است. شیرابه‌های محل‌های دفن زباله حاوی مقادیر زیادی زباله پلاستیکی هستند و منبع آلودگی میکروپلاستیک در آب‌های زیرزمینی ناشی از فرآیند شستشو هستند.

پایان مطلب/