به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، تحقیقات جدید بیشتر در مورد خواص ضد سرطانی مانوز، قندی که مانع رشد سلول‌های سرطانی می‌شود، کشف کرده است. این مطالعه نشان می‌دهد که مانوز می‌تواند درمان سرطان را بدون عوارض جانبی افزایش دهد.

تحقیقات جدید در مورد مانوز و خواص ضد سرطانی آن

تحقیق جدیدی که توسط سانفورد برنهام پرایس و موسسه بین المللی سرطان اوزاکا انجام شده است، بینش های جدیدی را در مورد خواص ضد سرطانی مانوز آشکار کرده است. مانوز یک قند حیاتی است که در چندین فرآیند فیزیولوژیکی در بدن انسان دخالت دارد و شناخته شده است که از رشد سلول های سرطانی جلوگیری می‌کند. این مطالعه که در مجله eLife منتشر شد، نشان می‌دهد که مانوز می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی ارزشمند برای سرطان عمل کند. دکتر هادسون فریز، مدیر برنامه ژنتیک انسانی در سنفورد برنهام پربیس، یکی از نویسندگان این مطالعه، می‌گوید: : " این قند می‌تواند در کنار سایر درمان‌ها‌ به سرطان کمک کند. و از آنجایی که مانوز به طور طبیعی در سراسر بدن یافت می‌شود، می‌تواند درمان سرطان را بدون هیچ گونه عوارض جانبی نامطلوب بهبود بخشد."

نقش مانوز در گلیکوزیلاسیون

مانوز نوعی قند است که در بدن به پروتئین‌ها ‌متصل می‌شود. مانوز یکی از قندهای شش کربنی است که جزو آلدوهگزوز‌ها به ‌شمار می‌رود. مانوز یک اپیمر C-۲ گلوکز نیز هست. این قند شش کربنی، از اهمیت زیادی در متابولیسم بدن انسان به خصوص گلیکوزیلاسیون پروتئین‌ها بر خوردار است. فرآیند گلیکوزیلاسیون به تثبیت ساختار پروتئین‌ها و تسهیل تعامل آن‌ها‌ با سایر مولکول ها‌ کمک می‌کند. این فرآیند که به عنوان گلیکوزیلاسیون شناخته می‌شود، برای زندگی حیاتی است و هرگونه نقص در گلیکوزیلاسیون با بیماری‌های نادر، اما اغلب تهدید کننده حیات انسانی مرتبط است. فریز می‌گوید: " تا به حال، امیدوارکننده‌ترین کاربرد درمانی مانوز برای درمان اختلالات مادرزادی گلیکوزیلاسیون بود، بیماری‌هایی که می‌توانند طیف وسیعی از علائم شدید را در سراسر بدن ایجاد کنند. اما ما معتقدیم که ممکن است راه‌هایی برای استفاده از مانوز در برابر سرطان و سایر بیماری‌ها ‌نیز وجود داشته باشد."

مانوز، زنبور عسل و سرطان

اگرچه قبلاً ثابت شده است که مانوز رشد چندین نوع سرطان را در آزمایشگاه مهار می‌کند، مکانیسم اساسی هنوز مبهم است. برای رسیدگی به این موضوع، تیم تحقیقاتی یک خاصیت غیرمعمول مانوز را که در یک موضوع بی ارتباط مشاهده شده بود مورد مطالعه قرار دادند: زنبورهای عسل. فریز می‌گوید: " بیش از یک قرن است که مشخص شده است که مانوز برای زنبورهای عسل کشنده است، زیرا نمی‌توانند آن را مانند انسان‌ها ‌پردازش کنند، این اتفاق به عنوان سندرم زنبور عسل شناخته می‌شود. ما می‌خواستیم ببینیم آیا رابطه‌ای بین سندرم زنبور عسل و خواص ضد سرطانی مانوز وجود دارد که می‌تواند منجر به رویکردی کاملاً جدید برای مبارزه با سرطان شود."

یافته‌های تجربی و پیامدهای آینده

تیم تحقیقاتی با استفاده از سلول‌های سرطانی دستکاری شده ژنتیکی انسان از فیبروسارکوم (یک سرطان نادری که بافت همبند را تحت تاثیر قرار می‌دهد)، موفق به تکثیر سندرم زنبور عسل شد. آن‌ها‌ دریافتند که در غیاب آنزیم لازم برای متابولیسم مانوز، سلول‌ها‌ به آرامی‌تکثیر می‌شوند و به طور قابل توجهی مستعد شیمی‌درمانی می‌شوند. فریز می‌گوید: " ما دریافتیم که ایجاد سندرم زنبور عسل در این سلول‌های سرطانی باعث می‌شود که آن‌ها‌ نتوانند بلوک‌های سازنده DNA را سنتز کنند و به طور عادی تکثیر کنند. این به توضیح اثرات ضد سرطانی مانوز که ما در آزمایشگاه مشاهده کرده‌ایم کمک می‌کند." در حالی که استفاده از سندرم زنبور عسل به طور بالقوه می‌تواند به عنوان یک درمان کمکی امیدوارکننده برای سرطان عمل کند، محققان هشدار می‌دهند که از آنجایی که تأثیر آن به فرآیندهای متابولیکی مهم بستگی دارد، تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه کدام نوع سرطان بیشتر به مانوز پاسخ می‌دهد مورد نیاز است.

پتانسیل قندهای گلیکوزیله برای درمان سرطان

فریز می‌گوید: " اگر بتوانیم سرطان‌هایی را پیدا کنیم که دارای فعالیت کم آنزیمی ‌هستند که مانوز را پردازش می‌کند، درمان آن‌ها‌ با مانوز می‌تواند به‌اندازه کافی برای موثرتر کردن شیمی‌درمانی کمک کند. بسیاری از مردم تصور می‌کنند که شما همیشه درمان‌هایی را در پاسخ به بیماری کشف می‌کنید، اما گاهی اوقات زیست‌شناسی را پیدا می‌کنید که می‌تواند برای درمان مفید باشد و سپس باید بیماری را برای مطابقت با آن پیدا کنید." در همین حال، این مطالعه پتانسیل گسترده‌تر قندهای دخیل در گلیکوزیلاسیون را برای درمان سرطان، حوزه‌ای از تحقیقات که هنوز در مراحل اولیه خود است، نشان می‌دهد. فریز می‌افزاید: " گلیکوبیولوژی متابولیسم قند در سلول‌های سرطانی هنوز یک مرز ناشناخته است و می‌تواند گنجینه‌ای از درمان‌های بالقوه باشد که منتظر کشف هستند".

پایان مطلب./