به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)، در افرادی ایجاد می‌شود که یک اتفاق تکان‌دهنده، ترسناک یا خطرناک را تجربه کرده‌اند. افراد مبتلا به انواع PTSD، افکار و احساسات شدید و ناراحت‌کننده‌ای در مورد تجربه خود دارند که تا ماه‌ها و حتی سال‌ها پس از واقعه ادامه دارد. آن‌ها غم، ترس یا خشم شدیدی را تجربه می‌کنند و از افراد یا موقعیت‌هایی که آن واقعه آسیب‌زا را یادآوری می‌کند، اجتناب کرده و نسبت به چیزهای معمولی مانند صدای بلند یا لمس تصادفی، واکنش‌های منفی شدیدی نشان می‌دهند. به تازگی یک استارتاپ بیوتکنولوژی شروع به آزمایش یک درمان موضعی کتامین کرده است که برای کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) بدون ایجاد اثرات توهم زا طراحی شده است.

پیش زمینه

PTSD با زندگی از طریق یک رویداد ترسناک یا خطرناک مانند جنگ، فاجعه طبیعی یا خشونت خانگی آغاز می‌شود. علائم متفاوت است، اما اغلب شامل فلاش بک‌های مداوم، کابوس و اضطراب شدید است که زندگی روزمره را مختل می‌کند. هر ساله حدود ۳.۶ درصد از بزرگسالان آمریکایی PTSD را تجربه می‌کنند، و نیاز قابل توجهی به درمان‌های جدید وجود دارد، زیرا گزینه‌های استاندارد ، داروهای ضد افسردگی و روان درمانی، برای ۳۳ درصد از افراد مبتلا به این اختلال موثر نیستند. داروهای روانگردان، مانند MDMA، سیلوسایبین و کتامین، در کاهش علائم PTSD در آزمایشات بالینی نویدبخش بوده‌اند و نشان می‌دهند که می‌توانند خط جدید درمانی بسیار مورد نیاز برای افراد مبتلا به این اختلال باشند. با این حال، حتی اگر هر یک از این مواد در نهایت برای درمان PTSD تأیید شود، توهمات و پدیده‌های جداسازی که معمولاً آن‌ها را تحریک می‌کنند می‌تواند برخی از افراد را از امتحان آن‌ها منصرف کند.

 کتامین موضعی

کتامین (Ketamine) یک داروی تجویزی است که عمدتاً برای القاء و حفظ بیهوشی استفاده می‌شود. این دارو بیهوشی تجربه‌ای را القاء می‌کند که حالتی شبیه خلسه را در مصرف‌کننده ایجاد می‌کند که باعث تسکین درد، آرام‌بخشی و یادزدودگی می‌شود.  استارتاپ بیوتکنولوژی سایکسوتیکال بیوساینس (Psycheceutical Bioscience) مستقر در فلوریدا در حال توسعه درمانی برای PTSD است که معتقد است مزایای کتامین را بدون هیچ گونه اثرات توهم زا ارائه می‌دهد. این روش درمانی که کتامین عصبی مستقیم (NeuroDirect) نام دارد به شکل کرم است و در پشت گردن بیمار اعمال می‌شود. سپس ترکیبات موجود در کتامین موضعی از پوست عبور کرده و به انتهای عصبی متصل می‌شوند. این اتصال باعث واکنش‌های عصبی شیمیایی می‌شود که پالس‌های عصبی را به مغز می‌فرستند و به طور ایده‌آل اثرات درمانی را بدون ایجاد توهم یا احساس گسست ارائه می‌دهند.

نتایج

 در مارس 2023، سایکسوتیکال نتایج یک مطالعه پیش بالینی مشاهده‌ای را گزارش کرد که در آن 100 نفر با افسردگی، اضطراب و سایر علائم مرتبط با PTSD که به سختی قابل کنترل بودند، کتامین موضعی را امتحان کردند. طبق گزارش‌ها، این درمان در عرض 8 تا 10 دقیقه شروع به بهبود علائم کرد و بیش از 80 درصد از شرکت‌کنندگان فکر کردند که به اندازه‌ای مؤثر است که برای استفاده مجدد از کتامین موضعی در خانه نسخه‌های رسمی درخواست کردند. به گفته سایکسوتیکال، هیچ اثر روان‌زایی، مانند توهم یا پدیده‌های جداکننده، توسط هیچ بیماری تجربه نشده است. برعکس، بیماران نشان می‌دهند که فرآیندهای فکری آن‌ها واضح‌تر، متمرکزتر بوده و از محیط اطراف آگاهی بیشتری دارند.

 نگاه به آینده

در حالی که داده‌های کارآزمایی بالینی برای تعیین اینکه آیا کتامین موضعی یک درمان ایمن و موثر PTSD است یا خیر کافی نیست، سایکسوتیکال توسط آن تشویق شد و اکنون یک مطالعه فاز 1 را در استرالیا راه اندازی کرده است. این بار، کتامین موضعی آن برای PTSD برای 24 داوطلب سالم تجویز می‌شود تا ایمنی و تحمل آن و همچنین نحوه تعامل آن با بدن را آزمایش کنند. آزمایشات بزرگتر با گروه کنترل دارونما قبل از اینکه درمان حتی برای تایید در نظر گرفته شود، مورد نیاز خواهد بود، اما سایکسوتیکال امیدوار است که سیستم آن روزی فواید درمانی روانگردان‌ها را به افراد مبتلا به PTSD که ترجیح می‌دهند به نام سلامت روانی بهتر سفر نکنند، ارائه دهد.

پایان مطلب./