به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، براساس یک مطالعه در دانشگاه لینکوپینگ سوئد، افراد مبتلا به زوال عقل توانایی یادگیری مهارت‌های جدید مانند استفاده از تبلت را حفظ می‌کنند. این مطالعه همچنین اهمیت ارائه فعالیت‌های معنادار به بیماران مبتلا به زوال عقل براساس علایق خود را نشان می‌دهد. بر اساس پایان نامه دکتری اخیری که اخیراً در دانشگاه لینشوپینگ سوئد ارائه شده است، افراد مبتلا به زوال عقل با وجود بیماری هنوز توانایی یادگیری چیزهای جدید را دارند. به گفته الیاس اینگبراند، که این مطالعه را انجام داد، این یافته‌ها این باور عمومی را که افراد مبتلا به زوال عقل مانند پوسته‌های خالی هستند، از بین می‌برد.

چگونگی آزمایش

اینگبراند آزمایشی را بر روی ده بیمار مبتلا به زوال عقل انجام داد که هشت نفر از آن‌ها در خانه‌های سالمندان اقامت داشتند و برای اولین بار آن‌ها را با استفاده از رایانه‌های لوحی آشنا کرد. اگرچه یکی از سرپرستان یا یکی از اعضای خانواده برای حمایت حضور داشت، اما شرکت‌کنندگان به سادگی تشویق شدند تا به هر روشی که انتخاب کردند با تبلت ارتباط برقرار کنند. خیلی زود معلوم شد که این دستگاه آن‌ها را کنجکاو کرده است. اینگبراند گفت:" من از این موضوع تعجب کردم. شاید انتظار داشتم که فقط در آنجا قرار داشته باشد و آن‌ها در مورد چیز دیگری صحبت کنند، اما دیدیم که آن‌ها توجه خود را روی آن متمرکز کردند." مطالعه به مدت 4-6 هفته به طول انجامید. اگرچه شرکت کنندگان از کاهش شدید حافظه رنج می‌بردند، اما به تدریج یاد گرفتند که مستقل‌تر از تبلت استفاده کنند. به عقیده الیاس اینگبراند، توضیح این امر آن است که، بدن حرکات مورد نیاز را به خاطر می‌آورد، حتی اگر توانایی صحبت کردن در مورد آن از بین رفته باشد. اما مهم است که علاقه فرد برانگیخته شود.

پوسته‌ایی که خالی نیست

زنی که قبلا جهت یابی انجام می‌داد به طور خود به خود شروع به استفاده از تبلت برای بررسی نتایج مسابقات کرد. مردی که قبلاً بی قرار و پرخاشگر بود، یاد گرفت که چگونه به آرشیو بازپخش SVT، یک پخش کننده تلویزیون عمومی سوئد، پیمایش کند. پس از مدتی، کارکنان متوجه شدند که او برای مدت طولانی، آرام و متمرکز می‌نشیند و تماشا می‌کند. این جنبه ای از او بود که قبلاً هرگز ندیده بودند. الیاس اینگبراند با تعجب متوجه شد که افراد مبتلا به زوال عقل می‌توانند اسرار تبلت را بدون کمک کارکنان یا عزیزان با همکاری و یادگیری از یکدیگر حل کنند. همچنین در این زمینه، آن‌ها موفق شدند بر روی وظیفه‌ای که در دست داشتند تمرکز کنند. تا آنجا که او می‌داند، هیچ کس قبلاً همکاری بین مبتلایان به زوال عقل را مطالعه نکرده است. با این حال، مطالعات قبلی نشان داده است که افراد مبتلا به زوال عقل توانایی یادگیری چیزهای جدید را دارند. این شامل به خاطر سپردن کلمات بیهوده یا به خاطر سپردن نام افراد تصادفی است. اما الیاس اینگبراند می‌گوید که او اکنون نشان داده است که یادگیری می‌تواند حتی بدون هیچ دستورالعمل خاصی انجام شود و همچنین می‌توان نتایج او را بلافاصله در مراقبت از زوال عقل به کار برد. اینگبراند  افزود:" پایان نامه من بر نحوه نگاه ما به افراد مبتلا به زوال عقل تأثیر دارد. با آن‌ها نباید به عنوان کودک رفتار کرد، بلکه باید با آن‌ها به عنوان افرادی برخورد کرد که هنوز اراده و انگیزه‌ای برای انجام کارها دارند. این در نهایت به داشتن فرصتی برای شرکت در فعالیت‌های معنادار بر اساس علایق و خواسته‌های شخص است."

نیاز به توجه بیشتر

البته این یک چالش برای کارکنان مرکز مراقبتی است، که اغلب آنقدر مشغول هستند که نمی‌توانند برای مدت طولانی با یک نفر بنشینند. اجازه دادن به افراد مبتلا به زوال عقل برای انجام کارها با همکاری می‌تواند راه حلی باشد که ارزش امتحان کردن را دارد. و اگرچه این مطالعه در مورد تبلت‌های کامپیوتری است، الیاس اینگبراند معتقد است که نتایج آن برای سایر اشکال یادگیری نیز معتبر است. اینگبراند  گفت که:"من می‌خواهم تحقیقاتم را با یافتن چگونگی استفاده از دانش و تخصص افراد مبتلا به زوال عقل در ایجاد فعالیت‌های معنادار بیشتر کنم. شاید کسی بتواند فعالیتی را آغاز کند و به دیگران در این مرکز درمانی آموزش دهد. شاید یک سمینار کوچک یا بافتنی. حق یادگیری مادام العمر باید شامل همه شود؛ مهم این است که فرصتی برای یادگیری داشته باشید."

پایان مطلب./