به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، ازوفاژیت ائوزینوفیلیک (EoE) یک بیماری مزمن آلرژیک مری است. مری لوله‌ای است که غذا را از دهان به معده می‌فرستد. در EoE، تعداد زیادی گلبول سفید به نام ائوزینوفیل در پوشش داخلی مری یافت می‌شود. ائوزینوفیل‌ها می‌توانند موادی را در بافت‌های اطراف آزاد کنند که باعث التهاب می‌شود. به طور معمول هیچ ائوزینوفیل در مری وجود ندارد. فرد مبتلا به EoE دارای التهاب و افزایش تعداد ائوزینوفیل‌ها در مری خواهد بود. ازوفاژیت ائوزینوفیلیک تا سال 1990 به عنوان یک بیماری شناخته نشده بود و چندین دهه بعد، بود که درمان‌هایی برای آن یافت شد. حال یک مطالعه اخیر، اینترلوکین 18 را به عنوان محرک ازوفاژیت ائوزینوفیلیک، یک بیماری ایمنی مزمن که کودکان را تحت تاثیر قرار می‌دهد، شناسایی کرده است. این تحقیق نشان می‌دهد که مهار آزادسازی پروتئین می‌تواند از بیماری جلوگیری کند و یک داروی موجود به نام VX-765 را به عنوان یک درمان بالقوه پیشنهاد می‌کند.

وجود بیماری و علت جدید شناسایی شده

ازوفاژیت ائوزینوفیلیک توسط آلرژی‌های غذایی یا آلرژن‌های موجود در هوا ایجاد می‌شود که باعث می‌شود یک نوع گلبول سفید خون، ائوزینوفیل‌ها، در پوشش مری ایجاد شود. این امر باعث کوتاه شدن مری و ضخیم شدن دیواره مری می‌شود و بلع را دشوار می‌کند و باعث می‌شود غذا در گلو گیر کند. علائم EoE با سن متفاوت است. نوزادان و کودکان نوپا ممکن است از خوردن امتناع کنند یا به درستی رشد نکنند. کودکان در سنین مدرسه اغلب کاهش اشتها، دردهای مکرر شکم و مشکل در بلع یا استفراغ دارند. نوجوانان و بزرگسالان ممکن است علائم مشابهی داشته باشند، اما اغلب در بلعیدن غذاهای خشک یا متراکم و جامد مشکل دارند. مشکل بلع به این دلیل است که مری ملتهب است و در موارد شدید به این دلیل که مری به حد زیادی باریک می‌شود که غذا گیر می‌کند. تخمین زده می‌شود که این بیماری در یک نفر از هر 2000 بزرگسال رخ می‌دهد، اما بیشتر کودکان را مبتلا می‌کند (1 در 1500) که تشخیص علائم آن دشوارتر است و خطرات بیشتری را به همراه دارد زیرا مشکل در تغذیه می‌تواند منجر به سوء تغذیه، کاهش وزن و رشد ضعیف شود. یک مطالعه جدید که در نشریه Nature’s Communications Biology منتشر شد، نشان داد که این بیماری توسط اینترلوکین-18 (IL-18)  ایجاد می‌شود، پروتئینی که در پاسخ ایمنی ذاتی دخیل است و در صورت تولید بیش از حد می‌تواند باعث التهاب شود. هنگامی‌که یک آلرژن غذایی وارد بدن می‌شود، مسیری را فعال می‌کند که مسئول تنظیم سیستم ایمنی ذاتی است و در نتیجه پروتئین‌های پیش التهابی مانند IL-18 آزاد می‌شود. این امر ائوزینوفیل‌هایی را تولید می‌کند که به مری آسیب می‌زند.

کشف  یک درمان بالقوه

این مطالعه نشان داد که مهار موفقیت آمیز این مسیر به نام مسیر NLRP3 و انتشار IL-18 از ایجاد EoE از مواد غذایی و آلرژن‌های موجود در هوا جلوگیری می‌کند. نویسنده دکتر آنیل میشرا، مدیر مرکز اختلالات ائوزینوفیلیک در دانشکده پزشکی دانشگاه تولین در این باره می‌گوید: " والدین و پزشکان ممکن است از این موضوع آگاه نباشند، اما این یک بیماری بسیار مهم و جدی در جمعیت کودکان است و تعداد آن در حال افزایش است، زیرا این بیماری ارتباط مستقیمی با آلرژن‌های غذایی دارد که در حال افزایش نیز هستند. در این مطالعه نشان دادیم که پس از درمان بیماری در حیوانات، بیماری از بین رفته و به طور کامل در حال بهبودی است."

تاثیر مطالعه

این یافته‌ها برای بیماری‌ای که تا دهه 1990 شناسایی نشده بود بسیار مهم است. برای سال‌ها، EoE به‌عنوان بیماری ریفلاکس گوارشی (GERD) اشتباه تشخیص داده می‌شد، علی‌رغم اینکه داروهای GERD برای درمان EoE بی‌اثر بودند. علاوه بر این، یافته‌های این مطالعه جایگزین دهه‌ها این تفکر می‌شود که سلول‌های Th2 نقش مهمی‌در تحریک EoE دارند. میشرا گفت: " با توجه به کمبود اطلاعات مکانیکی و استراتژی‌های درمانی برای EoE، ما احساس می‌کنیم که مطالعات پیشنهادی بسیار مرتبط هستند و تأثیر عمده‌ای بر تعیین اهمیت مسیر NLRP3-IL-18 در شروع پاتوژنز EoE دارند."

قدم‌های بعدی

این مطالعه یک داروی موجود به نام VX-765 را به عنوان یک مهارکننده شناسایی کرد که ممکن است به عنوان یک درمان برای انسان عمل کند. نکته مهم این است که این مهارکننده فقط ائوزینوفیل‌های بیماری زا تولید شده و تبدیل شده توسط IL-18 را کاهش می‌دهد و بر گلبول‌های سفید ایجاد شده توسط IL-5، پروتئینی که برای حفظ ایمنی ذاتی مهم است، تأثیر نمی‌گذارد. میشرا اضافه کرد که: " یک کارآزمایی بالینی گام بعدی برای تعیین اثربخشی درمان خواهد بود."

پایان مطلب./