به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، علیرغم پیشرفت‌های صورت گرفته در زمینه درمان بیماری کرون یا (CD)، عود بیماری همچنان یک مشکل است. بنابراین این بیماری نیاز به درمان‌های جدید برای تعدیل التهاب موضعی روده و ترویج بهبود اپیتلیوم روده دارد. در همین راستا تحقیقات بیمارستان کودکان Ann & Robert H. Lurie در شیکاگو نشان داد که تزریق مستقیم سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق شده از بافت قلب نوزاد که در طول جراحی دور ریخته شده است، التهاب روده را کاهش می‌دهد و باعث بهبود زخم در مدل موش ایلیت شبیه به بیماری کرون، می‌شود. با التهاب مزمن روده و آسیب بافتی پیشرونده مشخص می‌شود. این مطالعه که در مجله Advanced Therapeutics منتشر شده است، یک رویکرد درمانی جدید و جایگزین امیدوارکننده‌ای را ارائه می‌کند که از مشکلات داروهای فعلی بیماری کرون، از جمله کاهش اثربخشی، عوارض جانبی شدید و افزایش خطر اختلال عملکرد دستگاه گوارش جلوگیری می‌کند.

بیماری کرون (CD)

بیماری کرون (CD) شامل التهاب مزمن در بخش پروگزیمال، بخش دیستال روده کوچک و در مخاط روده بزرگ است که منجر به تخریب اپیتلیوم روده به دلیل فعال شدن نامنظم سلول‌های ایمنی می‌شود. ایمونوتراپی به عنوان یک درمان موثر برای CD نشان داده شده است و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به CD را در آزمایش‌های بالینی مختلف تا حد زیادی بهبود بخشیده است. مطالعات اخیر همچنین نشان داده است که استروئیدها و تیوپورین می‌توانند التهاب را تعدیل کنند و بهبودی مخاطی را در مدل کولیت موشی ناشی از مواد شیمیایی افزایش دهند. ولی با این حال این بیماری با التهاب مزمن روده در حال تکامل که منجر به افزایش عوارض و مرگ و میر می‌شود، تشخیص داده می‌شود. پاتوژنز CD مجموعه ای از عوامل از جمله واکنش بیش از حد سلول‌های ایمنی ذاتی و اکتسابی، عوامل محیطی و مجموعه ای از جهش‌های ژنتیکی را شامل می‌شودکه می‌تواند بر تمام جنبه‌های دستگاه گوارش (GI) تأثیر بگذارد. برایدرمان این بیماری مجموعه‌ای از درمان‌های پزشکی که شامل کورتیکواستروئیدها، آمینوسالیسیلات‌ها، عوامل ضد میکروبی، تعدیل‌کننده‌های ایمنی، رژیم‌های سرکوب‌کننده ایمنی، و درمان‌های آنتی‌بادی برای درمان بیماران به کار گرفته شده است. با این حال، به دلیل ایجاد عدم حساسیت به درمان وایجاد عوارض جانبی شدید متعدد ناشی از درمان‌های ترکیبی، معیارهای کیفیت زندگی و سلامت افراد را کاهش داده است. این در حالی است که گاهی ممکن است این عوارض شدید، افزایش خطر ابتلا به سرطان GI را در فرد بیمار افزایش ‌دهد. بنابراین می‌توان گفت که با توجه به فقدان روش‌های درمانی موثر ، استفاده از روش‌های درمانی سلولی جدید برای تعدیل چشمگیر التهاب روده و ترویج بهبود زخم ضروری است.

درمان با سلول‌های بنیادی یک گزینه درمانی مؤثر است

تحقیقات پیش بالینی مدل‌های حیوانی آزمایشی از جمله موش‌ها و رت‌ها، و همچنین آزمایش‌های بالینی روی بیماران CD نشان داده‌است که درمان با سلول‌های بنیادی یک گزینه درمانی مؤثر با پتانسیل درمانی امیدوارکننده است. سلول‌های بنیادی غیرخونساز که دارای ویژگی‌های تعدیل‌کننده ایمنی و پیش‌بازسازی هستند و می‌توانند برای درمان آسیب‌های بافتی و اختلالات خودایمنی مورد استفاده قرار گیرند.

مزایای بکارگیری سلول‌های بنیادی مزانشیمی

شواهد نشان داده است که سلول‌های بنیادی مزانشیمی جدا شده از نواحی مختلف آناتومیک از جمله مغز استخوان، خون محیطی، بند ناف و بافت چربی، نتایج امیدوارکننده‌ای در مدل‌های کولیت تجربی جوندگان دارند. سلول‌های اپیتلیال، سلول های ماهیچه صاف عروق و پری سیت ها، برای ترمیم ایلیت آسیب دیده و محافظت از سلول های روده بزرگ در برابر آپوپتوز میشود. به طور مشابه، مطالعات نشان داده‌اند که سلول‌های بنیادی مزانشیمی ماکروفاژها را تعدیل می‌کنند و TGFβ را آزاد می‌کنند که در رفع ضایعه و ترمیم بافت نیز مشارکت دارند. شواهد همچنین نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی مزانشیمی سلول‌های T (سلول‌های سیتوتوکسیک CD8+ T) را به فنوتیپ‌های ضد التهابی درمی‌آورد تا ترشح IL-10 را افزایش داده و از این طریق آزادسازی TNF-α، IFN را مهار کنند.

سلول‌های بنیادی مزانشیمی بافت قلبی نوزاد

با استفاده از منبع منحصر به فرد بافت قلبی نوزاد (کمتر از 1 ماه) انسان، ما به طور مداوم نشان داده‌ایم که سلول‌های بنیادی مزانشیمی نوزاد (nMSCs) در ترمیم قلب آسیب‌دیده، در مقایسه با همتایان بزرگسال مربوطه خود، کارایی بالایی درمانی را نشان می‌دهند. در آزمایش مقایسه مستقیم سلول‌های بنیادی/پیش‌ساز به خوبی مشخص‌شده، نشان دادیم که nMSCها از سایر انواع سلول‌ها با توجه به بازیابی نتیجه عملکردی قلبی پس از انفارکتوس میوکارد (MI) در یک مدل حیوانی عملکرد بهتری داشتند. با این حال، اثربخشی درمانی nMSCها در یک مدل ایلئیت شبه سی دی هنوز مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین، لازم است در چارچوب این مطالعه، اثربخشی nMSCها برای تعدیل مثبت جنبه‌های مختلف ایلیت شبه CD در مدل موش SAMP پیش بالینی ارزیابی شود.

معرفی بستر جدیدی برای درمان بالقوه بیماری‌های التهابی مزمن روده

آرون شارما، که مدیر پزشکی احیا کننده اورولوژی کودکان و تحقیقات جراحی و دانشیار پژوهشی اورولوژی و مهندسی بیومدیکال در دانشکده پزشکی دانشگاه نورث وسترن فاینبرگ و دانشکده مهندسی مک کورمیک، دانشگاه نورث وسترن است، گفت: «سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از قلب نوزادان در یک کارآزمایی بالینی برای ترمیم قلب آسیب‌دیده استفاده شده‌اند، اما این اولین بار است که این سلول‌های قوی در مدل بیماری التهابی روده مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.» "نتایج ما دلگرم کننده است و قطعاً بستر جدیدی را برای درمان بالقوه جنبه‌های بیماری‌های التهابی مزمن روده فراهم می‌کند."

شیوه مطالعاتی

دکتر شارما توضیح می دهد که قبل از اینکه بتوان از این سلول های بنیادی به صورت بالینی برای درمان بیماری کرون استفاده کرد، تیم او باید بر موانع نحوه تجویز آنها غلبه کند. در مطالعه مدل حیوانی فعلی، سلول‌های بنیادی مستقیماً به ضایعات التهابی در روده کوچک تزریق شدند که نیاز به روش‌های جراحی دارد. گام بعدی ایجاد راهی امن برای تزریق آنها به بدن از طریق ورید است، مشابه انجام خونگیری در بازوی بیمار. ولی لازم به ذکر است که قبل از اینکه این رویکرد درمانی جدید بتواند به آزمایشات بالینی برسد، مطالعات حیوانی بیشتری مورد نیاز است.

گام بعدی این مطالعه

در نهایت هدف ما استفاده از این نوع سلول به عنوان درمان نیست بلکه به عنوان یک اقدام پیشگیرانه، قبل از ایجاد علائم و نشانه‌های بیماری کرون است. ما همچنین ممکن است بتوانیم این رویکرد را برای سایر بیماری‌های التهابی به کار ببریم. زیرا پتانسیل عملکردی این سلول‌ها بسیار زیاد است و ما برای حرکت رو به جلو هیجان زده هستیم."

پایان مطلب/.