یادداشت
ارتباط بین کمبود ویتامین D و ناهنجاریهای متابولیک در کودکان
به گفته محققان کمبود ویتامین D در کودکان چاق با برخی از اجزای سندرم متابولیک مرتبط است، اما با خود سندرم متابولیک مرتبط نیست.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اصلاع رسانی بنیان، سندروم متابولیک مجموعهای از شرایط است که با هم اتفاق میافتند و خطر ابتلا به بیماری قلبی، سکته مغزی و دیابت نوع 2 را افزایش میدهند. این شرایط شامل افزایش فشارخون، قند خون بالا، چربی اضافی بدن در اطراف کمر و سطوح غیر طبیعی کلسترول یا تری گلیسیرید است. در بسیاری از موارد سندروم متابولیک، اکثریت این شرایط، همزمان با هم وجود دارند و ریسک ابتلا به بیماری قلبی، سکته و دیابت را افزایش میدهند. داشتن تنها یکی از شرایط ذکر شده دال بر ابتلا به سندرم متابولیک نیست ولی میتواند منجر به ابتلا به بیماریهای جدی دیگری شود. حال به تازگی، در مطالعهای که اخیراً در مجله Metabolites منتشر شد، محققان ارتباط بین کمبود ویتامین D و اجزای سندرم متابولیک (MetS) را بررسی کردند.
پیش زمینه
ویتامین D که در فرآیندهای مختلف بیولوژیکی مهم است، به عنوان کوله کلسیفرول (ویتامین D3) در پوست در معرض اشعه ماوراء بنفش B (UVB) سنتز میشود و در کبد و کلیهها به شکل فعال آن، کلسیتریول تبدیل میشود. کمبود ویتامین D، اغلب به دلیل قرار گرفتن در معرض نور خورشید ناکافی یا رژیم غذایی، یا مشکلات کلیوی یا کبدی، میتواند منجر به مشکلات اسکلتی شود. MetS، مجموعهای از عوامل خطر شامل مقاومت به انسولین، افزایش گلوکز خون، دیس لیپیدمی، فشار خون بالا و افزایش دور کمر، خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و دیابت نوع 2 را افزایش میدهد. تحقیقات نوظهور ارتباطی را بین MetS، شرایط مرتبط با چاقی و کمبود ویتامین D نشان میدهد. ویتامین D بر متابولیسم گلوکز، مقاومت به انسولین و التهاب تأثیر میگذارد و با هورمونهایی مانند لپتین و آدیپونکتین همبستگی نشان میدهد. در نتیجه، ویتامین D کم ممکن است با تأثیر بر سطوح آدیپوکین، بیماریهای قلبی عروقی را تقویت کند.
درباره مطالعه
مطالعه حاضر شامل 79 کودک مبتلا به چاقی، با میانگین سنی 2.67 ± 14.18 سال، به استثنای کودکان مبتلا به چاقی مرتبط با غدد درون ریز یا داروهایی بود که بر متابولیسم یا ویتامین D و متابولیسم کلسیم تأثیر میگذارد. شرکت کنندگان بر اساس شاخص توده بدنی (BMI)-z امتیاز، توده بدون چربی (FFM%)، درصد چربی (FAT%)، و چاقی شدید (OB شدید) با استفاده از جداول برش BMI گروه بین المللی چاقی مورد ارزیابی قرار گرفتند. معیار OB شدید BMI برابر با BMI یک بزرگسال 0/35 بود. نسبت دور کمر به قد (W/HtR) و نسبت دور کمر به باسن (WHR) برای همه شرکتکنندگان به جز یک شرکتکننده محاسبه شد و توده عضلانی پیشبینیشده (PMM%) برای 70 نفر از طریق آنالیز امپدانس بیوالکتریکی ارزیابی شد. نمونههای خون وریدی برای نشانگرهای بیوشیمیایی متابولیک استاندارد و 25-هیدروکسی ویتامین D (25OHD)، یک نشانگر ویتامین D، با استفاده از کیتهای سنجش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) جمع آوری شد. نمونههای خون تازه ظرف یک ساعت پس از جمعآوری پردازش شدند و سرم بهدستآمده در دمای ۲۰- درجه سانتیگراد برای نگهداری منجمد شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از نرمافزار STATISTICA، با مقایسه بین گروههای دارای کمبود ویتامین D (VDD) و ویتامین D کافی (VDS) و همچنین گروههای متاثر از MetS و گروههای غیرمبتلا بر اساس پارامترهای آنتروپومتریک و بیوشیمیایی انجام شد. برای مقایسه بین گروهی از آزمون تی دانشجویی استفاده شد. برای تحلیل برابری واریانس از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون همبستگی اندازه گیری شد. آستانه معنی داری در p-value <0.05 تنظیم شد. این مطالعه توسط کمیته اخلاق دانشگاه پزشکی سیلسیا (تصویب شماره KNW/0022/KB1/131/15) تایید شد، و هر شرکت کننده و مراقبان آنها رضایت آگاهانه دادند. این مطالعه همچنین به حقوق بیمار اعلامیه هلسینکی پایبند بود.
نتایج مطالعه
گروه مطالعه حاضر شامل 35 پسر و 44 دختر با میانگین سنی 2.67 ± 14.18 سال بود. علیرغم اینکه تفاوت معنی داری در BMI-z در بین گروهها وجود نداشت، آنهایی که در گروه VDD بودند W/HtR بالاتری را نشان دادند که یک معیار MetS قابل توجه است. همبستگی منفی بین سطوح W/HtR و 25OHD پیدا شد. سن تفاوت معنی داری بین گروهها نشان داد. سطح ویتامین D در زنان به طور قابل توجهی بالاتر بود. سطوح ویتامین D (25OHD) گروهها را به طور قابل توجهی متمایز کرد، با گروه VDD دارای سطوح متوسط کمبود (76/4 ± 66/12)، در حالی که میانگین سطوح گروه VDS کمتر از حد مطلوب بود (59/5 ± 78/27). اختلاف در متابولیسم لیپیدها مشاهده شد، با گروه VDD که سطوح لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL) و تری گلیسیرید (TG) بالاتری را نسبت به گروه VDS نشان داد که نشان دهنده خطر دیس لیپیدمی است. بین گروهها از نظر متابولیسم گلوکز و مقاومت به انسولین، از جمله سطوح گلوکز و انسولین در 0 و 120 دقیقه آزمون تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) و ارزیابی مدل هموستاز مقاومت به انسولین (HOMA-IR) تفاوت معنیداری وجود نداشت. با این حال، یک همبستگی منفی معنیدار بین 25OHD و گلوکز در 120 دقیقه (glu120) مشاهده شد. شرکتکنندگان بر اساس تشخیص سندرم متابولیک، با 33 تشخیص داده شده و 45 نفر دیگر طبقهبندی شدند. دوازده نفر تنها یک معیار MetS را برآورده کردند. اکثریت دو معیار داشتند، در حالی که 16 و 17 نفر به ترتیب دارای سه یا چهار معیار MetS بودند. در حالی که سطوح ویتامین D بین گروههای غیر متابولیک و متاس تفاوت معنیداری نداشت، واریانسهای این پارامتر معنیدار بود، با سطوح متوسط در محدوده کمبود برای هر دو.
بررسی بیشتر
مطالعه حاضر معیارهای چاقی و نشانگرهای زیستی MetS را در گروههای کودکان لهستانی که توسط VDS متمایز شدهاند مورد بررسی قرار داد. تفاوتهای قابل توجهی در گروه VDD، با سطوح W/HtR و TG بالاتر و سطوح HDL و آدیپونکتین پایین مشاهده شد. سایر پارامترها واریانس معنی داری نشان ندادند. محققان دریافتند که 25OHD ناکافی با افزایش W/HtR مرتبط است، که یک معیار چاقی مهم تر از یافتههای قبلی است. برای متابولیسم لیپید، کودکان VDD سطح HDL و TG بالاتری را نشان دادند. مقادیر پایین HDL با بیماریهای قلبی عروقی و دیابت نوع 2 مرتبط است. علیرغم مطالعات بینتیجه قبلی، این تحقیق تفاوت معنیداری را در سطوح HDL بین گروههای VDD و VDS نشان داد. مطالعه حاضر نشان داد که دیسلیپیدمی آتروژنیک، نشاندهنده سطوح پایین HDL و TG بالا، با آترواسکلروز و مقاومت به انسولین مرتبط است. سطوح TG بالا در کودکان VDD مشاهده شد که این تفاوت بیشتر از چندین مطالعه دیگر بود. سطوح پایین آدیپونکتین، رایج در چاقی، در گروه VDD شناسایی شد. آدیپونکتین، بخشی از MetS، با مقاومت به انسولین و دیابت نوع 2 مرتبط است، اگرچه نتایج متفاوت است. گروههای VDD و VDS در نسبت لپتین/آدیپونکتین، معیار مقاومت به انسولین، واریانس معنیداری نداشتند. در حالی که هیچ پارامتر مرتبط با متابولیسم گلوکز به طور قابل توجهی بین گروههای VDD و VDS تفاوت نداشت، ارتباط بین سطوح 25OHD و glu120 نشان داد که کمبود ویتامین D میتواند بر متابولیسم گلوکز تأثیر بگذارد. علیرغم تفاوتهای غیر قابل توجه در شدت MetS بین گروههای VDD و VDS، این مطالعه تفاوتهای مشخصی را در اجزای MetS نشان داد. با وجود این اجزای تغییر یافته، همه کودکان با کمبود ویتامین D مواجه شدند. بنابراین، کودکان با سطوح پایین ویتامین D اختلالات متابولیکی متعددی را نشان دادند که اگر کنترل نشود، میتواند منجر به عوارض شدید مانند خطر قلبی عروقی شود. محققان بر منحصر به فرد بودن این مطالعه در بررسی ارتباط بین کمبود ویتامین D و اجزای MetS در کودکان لهستانی در حالی که یافتههای سایر مناطق جهانی را مقایسه میکنند، تاکید میکنند.
پایان مطلب./