به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، خون بند ناف (UCB) منبعی غنی از سلول‌های خونساز است که می‌تواند برای جایگزینی اجزای مغز استخوان مورد استفاده قرار گیرد. بسیاری از اختلالات خونی و بیماری‌های سیستمیک به طور فزاینده‌ای با سلول‌های بنیادی به عنوان درمان پزشکی بازسازی کننده درمان می‌شوند. در حال حاضر، خون جمع آوری شده در بانک های دولتی یا خانوادگی برای پیوند آلوژنیک یا اتولوگ ذخیره می‌شود. 
UCB به عنوان یک داروی احیا کننده
پیوند سلول‌های بنیادی
در حال حاضر، پیوند سلول‌های خونساز با استفاده از سلول‌های بنیادی از UCB در سراسر جهان برای درمان بیماری‌های سرطانی و غیرسرطانی استفاده می‌شود. نتیجه قابل توجهی از روش‌های پیوند با استفاده از این منبع سلول‌های بنیادی در درمان بیماری‌های مختلف از جمله اختلالات متابولیک خونی، ایمونولوژیک، بدخیم و ارثی دیده می‌شود. پیوند سلول‌های بنیادی خون از نظر درمانی برای بازگرداندن توانایی بدن برای تولید خون و سلول‌های ایمنی مورد نیاز است. خونسازی یا توسعه سلول‌های بنیادی خونساز می‌تواند سه نوع سلول خونی را تشکیل دهد: سفید، قرمز و پلاکتی. چندین مطالعه نشان داده‌اند که UCB منبع استثنایی از سلول‌های هوشمند برای ایجاد سلول‌های پرتوان مثبت است. ترکیب خون بند ناف 40 درصد مونوسیت و 40 درصد لنفوسیت شناخته شده است و 20 درصد باقیمانده نوتروفیل‌ها و سلول‌های پیش ساز هستند. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که UCB منبع غنی از سلول‌های بنیادی CD34+ است، اگرچه دوز سلولی آن ناکافی است و پیوند طولانی‌تر طول می‌کشد. در شرایط آزمایشگاهی، سلول‌های CD34+ UCB با سرعت بیشتری نسبت به سایر سلول‌های بنیادی مغز استخوان تکثیر می‌شوند. هنگامی که UCB در داخل بدن پیوند زده می‌شود، توانایی آن برای تنظیم در مقایسه با سلول‌های بنیادی مغز استخوان افزایش می‌یابد. 
استراتژی‌های مدولاسیون Ex Vivo برای افزایش پتانسیل درمانی UCB
خون بند ناف انسان (HCB) ذاتاً با تعداد کم سلول‌های بنیادی خونساز (HSC) مشخص می‌شود که به زمان تعویق پیوند، افزایش نرخ شکست پیوند و ناپایداری اولیه مربوط می‌شود. در ابتدا، این فرضیه وجود داشت که 16-دی متیل پروستاگلاندین E2 (dmPGE2) هموستاز سلول‌های بنیادی خونساز را تنظیم می‌کند و دارای یک تنوع ازمایشگاهی کوتاه مدت است که می‌تواند با افزایش کارایی دوز HSC، نتایج مشتریان را افزایش دهد. طبق یافته‌های محققان، عناصری که سنتز پروستاگلاندین را افزایش می‌دهند می‌توانند تعداد HSC را افزایش دهند. سیکلواکسیژنازها سنتز PGE2 را تقویت می‌کنند که به تشکیل HSC کمک می‌کند. پروفایل مولکولی با تعیین تنظیمات مدولاسیون خارج از بدن مانند دما، زمان، غلظت و محیط به تشکیل HSC پیشرفته در تنظیمات بالینی نزدیک می‌شود. 
تحولات در استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی بند ناف (MSC)
پزشکی احیا کننده از جداسازی و شناسایی سلول‌های بنیادی پرتوان در محیط های بالینی استفاده می‌کند. UCB تازه حاوی سلول‌های بنیادی غیر خونساز، سلول‌های اندوتلیال، سلول‌های بنیادی مزانشیمی و تعداد نامحدودی از سلول‌های سوماتیک است. در حال حاضر، سلول‌های بنیادی UCB به طور گسترده‌ای برای درمان بیماری‌های مختلف قلبی عروقی، کبدی، چشمی، ارتوپدی، عصبی و غدد درون ریز مورد استفاده قرار می‌گیرند. معیارها به شرح زیر است: (الف) سلول‌های بنیادی مزانشیمی باید بدون پلاستیک در طول محیط‌های کشت سنتی حفظ شوند، (ب) سلول‌های بنیادی مزانشیمی آندوگلین-1، اکتو-5'-نوکلئوتیداز، و آنتی ژن-1 تیموسیتی را بدون CD45، اینتگرین-M یا CD79-alpha القا می‌کنند. 
جمع آوری و انجماد UCB
جمع آوری خون بند ناف
خون بند ناف مملو از منابع سلول‌های بنیادی است. بنابراین، این سلول‌ها به طور گسترده برای درمان اختلالات ژنتیکی، سرطان های خون و اختلالات ایمنی استفاده می‌شود. سلول‌های بنیادی UCB همچنین برای درمان بستگان و خواهر و برادرهایی که دارای بیماری‌های ایمونولوژیک یا سایر بیماری‌های غیر ایمونولوژیکی هستند استفاده می‌شود. قبل از جمع آوری خون از بند ناف، ماماها/پزشکان باید رضایت آگاهانه اهداکنندگان را دریافت کنند. مادران باید برای بیماری‌های عفونی بیولوژیکی مانند واکنش‌پذیری HIV، و هپاتیت B و هپاتیت C آزمایش شوند. در بیشتر موارد، خون از بند ناف بلافاصله پس از تولد نوزاد و قبل از خارج شدن جفت جمع آوری می‌شود. خون بند ناف را می‌توان از طریق سیستم سرنگ یا کیسه جمع آوری کرد. در مورد سیستم سرنگ، UCB با استفاده از سرنگ‌هایی با اندازه های مختلف، مانند یک سرنگ بزرگ 60 سی سی و یک کیسه کوچک 200 میلی لیتری جمع آوری می‌شود. 
انجماد خون بند ناف
در انجماد، دمای بسیار پایین برای حفظ یکپارچگی ساختاری و عملکردی سلول‌ها و بافت‌ها استفاده می‌شود. در این دوره، فاز آبی به طور کلاسیک فاز تشکیل یخ را تحمل می‌کند. پس از انجماد، سلول‌ها و بافت‌ها را می‌توان در حالت پایدار نگهداری کرد، زیرا دمای پایین زیر صفر به دست آمده بهینه است، که معمولاً در دمای نیتروژن مایع یا نزدیک به آن است (-196 درجه). برای بقای سلول و حفظ یکپارچگی ساختاری سلول‌ها باید از عوامل سرمایشی استفاده شود. یک روش جایگزین برای انجماد، انجماد است که در آن انجماد سیستم آبی بدون تبلور و رشد یخ رخ می‌دهد. خون بند ناف با استفاده از فریزر سلولی کنترل شده توسط ریزپردازنده خودکار، انجماد می‌شود. بیش از 20 دقیقه، مقداری معادل دی متیل سولفوکسید محافظ سرما (DMSO) به آرامی و به آرامی به پلاسمای اتولوگ اضافه می‌شود. طبق پروتکل انجماد، دما به تدریج به 80- درجه کاهش می یابد.
بانک خون بند ناف عمومی و خانوادگی
مرکز خون نیویورک اولین بانک UCB را در سال 1993 افتتاح کرد. در آسیا، اروپا، اقیانوسیه، آمریکای شمالی و آمریکای جنوبی، در مجموع 100 بانک UCB وجود دارد. حدود 5 میلیون واحد UCB در سراسر جهان در حال استفاده است. در مجموع 800000 واحد UCB متعلق به بانک‌های دولتی است، در حالی که بانک‌های خانوادگی مالک بقیه هستند. در سراسر جهان، حدود 35000 UCBT تا سال 2019 انجام شد، در حالی که ایالات متحده به تنهایی 2803 مورد را از سال 2016 تا 2020 انجام داد. در شرایط ایده آل، کیفیت بیولوژیکی واحدهای UCB می‌تواند بیش از 10 تا 20 سال دوام بیاورد. از آنجایی که UCB به راحتی از اهداکنندگان غیرمرتبط در دسترس است، زمان جستجو برای مغز استخوان از سه ماه به چهار ماه و برای خون محیطی دو هفته کاهش می‌یابد. 
نگرانی‌های اخلاقی در بانکداری UCB
جنبه‌های قانونی و هنجارهای نظارتی در عمل بانکداری UCB از اهمیت بالایی برخوردار است. آن‌ها شامل کسب رضایت آگاهانه، پیشنهادات پزشکی، مالکیت، حق ارتباط با رفاه پزشکی، استفاده‌های مربوط به آلوژن در مقابل اتولوگ، خطوط کلی قانونی، بانک های دولتی و خانوادگی، سیستم‌های بودجه، ورودی و جامعه، تضمین کیفیت، سیستم‌های ردیابی و ردیابی، هزینه‌های مرتبط، انتشار، ثبت اختراع، حفاظت از داده‌های فردی، و حفظ محرمانه بودن؛ و روابط بین گیرندگان، بیماران، پزشکان و بانک های UCB. موضوع دیگری که در حال ظهور است، بحث در مورد کمک‌های مالی و حفظ خود نمونه‌ها در بانک‌های UCB است. برای رسیدگی به این موضوع، نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی قوانین و مقرراتی را برای پاسخگویی و رفع حداکثری نگرانی‌ها تدوین کرده‌اند.
توصیه‌های سازمان‌های حرفه‌ای در مورد UCB
با توجه به کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان (ACOG)، زنان باردار باید اطلاعات بی طرفانه‌ای در مورد UCB دریافت کنند. بر اساس آمار ACOG، نیاز تخمین زده شده برای پیوند UCB به نوزاد یا یکی از بستگان حدود 1 در 2700 است. در نتیجه، ACOG تنها در صورتی UCB را توصیه می‌کند که یکی از اعضای خانواده سابقه درمان سلول‌های بنیادی داشته باشد یا در حال حاضر تحت درمان با سلول‌های بنیادی باشد، نه برای استفاده‌های پیش بینی شده در آینده طبق آکادمی اطفال آمریکا (AAP)، UCB باید به عنوان بیمه بیولوژیکی رایگان در نظر گرفته شود. 
استفاده علمی و درمانی از خون بند ناف در حدود 30 سال گذشته به طور قابل توجهی تکامل یافته است. اگرچه مسائل قابل توجهی در مورد جمع آوری، حفظ، بانکداری و خدمات UCB باقی مانده است، اجرای دقیق و صادقانه سیاست‌های مختلف پیشنهاد شده توسط سیاست گذاران مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند بر این چالش‌ها و مسائل غلبه کند. طبق نظر بازبینی کننده فعلی، فرآیند UCB و درمان باید با مشاوره زنان باردار در مورد اهدای UCB آغاز شود و تا زمانی که بیماران نیازمند سلول‌های بنیادی دریافت کنند ادامه یابد. برخی از موانع مربوط به روش UCB را می‌توان با داشتن کارکنان مراقبت‌های بهداشتی آگاه که در بخش‌های دوران بارداری و داخل رحمی کار می‌کنند و دارای دانش و مهارت کافی در مورد جمع آوری UCB، پردازش و ملاحظات اخلاقی هستند، کاهش داد. ماماها یا متخصصان زنان و زایمان باید بتوانند اطلاعات دقیقی در مورد فرآیند UCB در طول دوره بارداری به والدین ارائه دهند و آن‌ها را قادر می‌سازد تا دو ماه قبل از زایمان انتخابی آگاهانه داشته باشند. 
پایان مطلب/.