به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بر اساس گزارش مجله انجمن پزشکی آمریکا، ده درصد از جمعیت جهان از میگرن رنج می‌برند، و زنان از سردردهای دردناک به میزان قابل توجهی بیشتر از مردان رنج می‌برند.

تفاوت‌های اولیه‌ میگرن در بیماران زن و مرد

میگرن بیشتر در زنان دیده می‌شود، اگرچه می‌تواند مردان را نیز درگیر کند. مطالعات نشان داده است که زنان از دوران بلوغ به بعد و در طول زندگی خود احتمال بیشتری برای ابتلا به میگرن دارند. چهل و سه درصد از زنان و 18 درصد از مردان در مقطعی از زندگی خود میگرن را تجربه کرده‌اند. با این حال، یافته‌های جدیدتر نشان می‌دهد که خطر ابتلا به میگرن در زنان 3.25 برابر بیشتر از مردان است. این تفاوت‌های جنسیتی در میگرن نیز بر جنبه های بالینی این بیماری تأثیر می‌گذارد. زنان در مقایسه با مردان حملات میگرنی مکرر، طولانی‌تر و ناتوان‌کننده‌تری را تجربه می‌کنند. در نتیجه، اغلب بیشتر از مردان از متخصصان کمک می‌گیرند و بیشتر از مردان به داروهای تجویزی متکی هستند. میگرن یکی از علل مهم ناتوانی در نظر گرفته می‌شود و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا می‌شوند. بر اساس مطالعه بار جهانی بیماری در سال 2015، میگرن از نظر سال‌های زندگی با ناتوانی در زنان رتبه چهارم و برای مردان در رتبه هشتم قرار گرفت. این امر تأثیر میگرن را بر کیفیت زندگی زنان برجسته می‌کند. زنان 1.34 برابر بیشتر از مردان ناتوانی شدید ناشی از میگرن را گزارش می‌کنند. به طور کلی، زنان تمایل بیشتری به علائم معمولی همراه با میگرن دارند، مانند تهوع، استفراغ، حساسیت به صدا (صدا هراسی)، حساسیت به نور (فتوفوبیا) و افزایش حساسیت به لمس (آلودینیا پوستی). زنانی که میگرن را تجربه می‌کنند، بیشتر به سایر مشکلات سلامتی، به ویژه مرتبط با سلامت روان (مانند اضطراب و افسردگی) مبتلا می‌شوند. از سوی دیگر، مردان مبتلا به میگرن بیشتر در معرض مشکلات سلامت جسمانی مانند چاقی هستند. علاوه بر این، زنان بیشتر از مردان به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی برای درد شدید میگرنی هستند.

چرا میگرن در زنان بیشتر از مردان است؟

دلایل مختلفی وجود دارد که چرا مردان و زنان حملات میگرنی را متفاوت تجربه می‌کنند. اینها شامل هورمون‌ها، ژنتیک، نحوه فعال یا غیرفعال شدن برخی ژن‌ها (اپی ژنتیک) و محیط می‌شود. همه این عوامل در شکل دادن به ساختار، عملکرد و سازگاری مغز در هنگام میگرن نقش دارند. استروژن و پروژسترون از طریق مکانیسم‌های مختلف در تنظیم بسیاری از عملکردهای بیولوژیکی نقش دارند. آنها بر مواد شیمیایی مختلف در مغز تأثیر می‌گذارند و ممکن است به تفاوت‌های عملکردی و ساختاری در مناطق خاصی از مغز که در ایجاد میگرن نقش دارند، کمک کنند. علاوه بر این، هورمون‌های جنسی می‌توانند به سرعت بر رگ‌های خونی تأثیر بگذارند، که می‌تواند افراد را مستعد حملات میگرنی کند.

آیا رژیم‌های درمانی میگرن برای زنان و مردان متفاوت است؟ آیا برخی از درمان ها برای یکی نسبت به دیگری موثرتر هستند؟

به طور کلی، به نظر نمی‌رسد تفاوتی در نحوه واکنش جنسیت به داروهای سردرد وجود داشته باشد. یک مطالعه چهار تریپتان مختلف (یک داروی تجویزی مخصوص میگرن) را مقایسه کرد و هیچ تفاوت قابل توجهی در پاسخ درمانی در 24 و 48 ساعت بین مردان و زنان مشاهده نکرد. با این حال، می‌دانیم که تفاوت‌هایی در نحوه مصرف دارو توسط زنان و مردان وجود دارد. وقتی صحبت از داروهای تجویزی به میان می‌آید، زنان بیشتر از مردان از آنها استفاده می‌کنند. همچنین احتمال بیشتری دارد که از تریپتان‌ها یا ترکیبی از داروها استفاده کنند. زنان در صورت نیاز کمتر از مصرف داروهای نجات خود صرف نظر می‌کنند. در مورد استفاده از داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی یا مشتقات ارگوت تفاوت معنی داری بین زنان و مردان وجود نداشت. جالب اینجاست که زنان بیشتر از مردان تمایل دارند از درمان های پیشگیرانه برای کاهش دفعات میگرن خود استفاده کنند. یکی از تفاوت‌های جنسیتی این است که گزینه های درمانی مختلفی برای میگرن قاعدگی وجود دارد. درمان می‌تواند شامل تریپتان‌های طولانی اثر، مانند فرواتریپتان، NSAIDs و درمان هورمونی باشد. برای تنظیم نوسانات هورمونی و پیشگیری از میگرن قاعدگی می‌توان از هورمون درمانی استفاده کرد. گزینه‌ها ممکن است شامل روش‌های کنترل بارداری هورمونی، مانند قرص‌های ضد بارداری خوراکی ترکیبی (حاوی استروژن و پروژسترون)، یا ضد بارداری‌های پروژسترونی (مانند مینی‌قرص، IUD هورمونی یا ایمپلنت) باشد. به طور کلی، در زنان مبتلا به میگرن همراه با اورا باید از داروهای ضد بارداری حاوی استروژن اجتناب شود، زیرا این امر می‌تواند خطر سکته مغزی را افزایش دهد.

تخمک گذاری، بارداری، قاعدگی و یائسگی به ترتیب چه تاثیری بر میگرن دارند؟

میگرن و PMS

به عنوان یک اصل، نوسانات سریع در هورمون‌ها می‌تواند باعث حملات میگرنی شود، در حالی که تغییرات مداوم یا آهسته می‌تواند محافظت کننده باشد. بنابراین، تغییرات سریع استروژن در طول تخمک گذاری و قاعدگی می‌تواند یک محرک میگرن باشد. تخمین زده می‌شود که حدود 50 تا 60 درصد از زنان مبتلا به میگرن، میگرن قاعدگی را تجربه می‌کنند. این میگرن‌ها معمولاً در روزهای منتهی به قاعدگی یا در طول خود قاعدگی رخ می‌دهند. اعتقاد بر این است که آنها با کاهش سطح استروژن که در این زمان رخ می‌دهد، ایجاد می‌شوند. میگرن قاعدگی می‌تواند شدیدتر و طولانی تر از میگرن در زمان‌های دیگر ماه باشد.

میگرن و بارداری

میگرن در دوران بارداری می‌تواند متغیر باشد، اما به طور کلی در طول بارداری بهبود می‌یابد. اکثر زنان متوجه می‌شوند که میگرن آنها در طول بارداری بهبود می‌یابد یا حتی ناپدید می‌شود، به خصوص در سه ماهه دوم و سوم. این تا حدی به دلیل افزایش تدریجی و مداوم هورمون‌ها در دوران بارداری از جمله استروژن است. با این حال، برای برخی از زنان، میگرن می‌تواند در دوران بارداری، به ویژه در سه ماهه اول، بدتر شود. این دوره می‌تواند به ویژه برای زنان چالش برانگیز باشد، زیرا ممکن است تهوع صبحگاهی را نیز تجربه کنند، که خوردن، خوابیدن یا هیدراته ماندن مناسب را برای آنها دشوار می‌کند. همه این‌ها می‌توانند محرک میگرن باشند.

میگرن و قبل از یائسگی

حملات میگرنی در دوران پیش از یائسگی افزایش یافته و سپس در طول یائسگی کاهش می‌یابد. در طول مرحله انتقالی قبل از یائسگی، تغییرات هورمونی می‌تواند باعث حملات میگرنی در حدود 50 درصد از زنانی شود که قبلاً میگرن مربوط به چرخه قاعدگی خود را تجربه کرده‌اند. پیش از یائسگی همچنین می‌تواند علائم دیگری مانند اختلالات خواب، درد مزمن و افسردگی را به همراه داشته باشد که می‌تواند به افزایش میگرن کمک کند. در دوران یائسگی، سطح هورمون‌ها از جمله استروژن کاهش می‌یابد. این انتقال هورمونی می‌تواند منجر به تغییر در الگوهای میگرن شود. بیشتر زنان میگرن کمتری را تجربه می‌کنند و حتی برای برخی پس از یائسگی میگرن برطرف می‌شود. با این حال، برای اقلیتی از زنان، میگرن ممکن است در این مدت ادامه یابد یا حتی بدتر شود. بسته به شرایط فردی ممکن است درمان جایگزینی هورمون یا سایر داروها برای مدیریت میگرن در دوران یائسگی در نظر گرفته شود.

میگرن معمولاً در چه مقطعی از زندگی برای زنان بدترین است؟ در چه مرحله ای معمولاً برای مردان بدترین هستند؟ چرا؟

اعتقاد بر این است که تغییرات هورمونی نقش مهمی در فراوانی و شدت میگرن تجربه شده توسط زنان دارد. به طور کلی گزارش شده است که میگرن برای مردان در اوایل بزرگسالی، به ویژه در دهه 20، 30 و 40 سالگی، بدترین است. دلایل این امر به خوبی برای زنان شناخته نشده است. اعتقاد بر این است که عوامل ژنتیکی و محیطی و همچنین انتخاب سبک زندگی ممکن است در شیوع و شدت بیشتر میگرن در مردان در این دوره نقش داشته باشد. میگرن می‌تواند در طول زندگی فرد در نوسان باشد و شدت و فراوانی میگرن می‌تواند تحت تأثیر عوامل زیادی از جمله سطوح استرس، وضعیت سلامت کلی و تفاوت‌های فردی در حساسیت به محرک ها قرار گیرد.

بهترین روش ها/روش ها برای کسانی که نیاز به درمان میگرن در خانه دارند چیست؟ چگونه متوجه می شوید که زمان مراجعه به متخصص مغز و اعصاب در مورد میگرن است؟

وقتی صحبت از درمان خانگی میگرن می‌شود، روش‌ها و روش‌های مختلفی وجود دارد که می‌تواند به کاهش علائم کمک کند. رویکردهای رایج عبارتند از: استراحت در یک اتاق ساکت و تاریک، استفاده از یخ یا پدهای گرم کننده، استفاده از مسکن‌های بدون نسخه (ایبوپروفن، استامینوفن یا آسپرین). می‌توانید با یک ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی درباره بهترین گزینه‌ها، هیدراته ماندن و استفاده از تکنیک‌های آرام‌سازی صحبت کنید. دانستن زمان مراجعه به متخصص مغز و اعصاب در مورد میگرن می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله فراوانی، شدت و تأثیر بر زندگی روزمره شما بستگی داشته باشد. اگر:

میگرن شما بیشتر از یک تا دو بار در هفته است یا شدیدتر می‌شود.

داروهای بدون نسخه تسکین کافی ندارند.

میگرن شما به طور قابل توجهی در فعالیت های روزانه، کار یا زندگی شخصی شما اختلال ایجاد می‌کند.

علاوه بر درد، علائم عصبی دیگری مانند تغییرات بینایی، مشکل در صحبت کردن یا ضعف را تجربه می‌کنید.

سردردهای شما در نحوه بروز آنها تغییر می‌کند.

ارائه‌دهنده مراقبت‌های اولیه شما همچنین می‌تواند توصیه‌هایی برای درمان و درمان میگرن ارائه دهد. مثل همیشه، اگر قرار بود بدترین سردرد زندگی خود را تجربه کنید، باید فوراً در اورژانس ارزیابی شود.

پایان مطلب./