به گزارش پایگاه اصلاع رسانی بنیان، بیماری‌های قلبی عروقی (CVD) به دسته‌ای از بیماری‌ها اطلاق می‌شود که قلب و عروق خونی را درگیر می‌کنند و یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان به حساب می‌آیند. این بیماری‌ها طیف گسترده‌ای دارند. چند مورد از شایع‌ترین بیماری‌های قلبی عروقی عبارتند از: بیماری عروق کرونر، نارسایی قلبی، بیماری دریچه‌ای قلب، آریتمی‌ها و بیماری شریان‌های محیطی. این بیماری‌ها می‌تواند با علائم و نشانه‌های مختلفی ظاهر شود. حال به تازگی، در یک مقاله منتشر شده در Nutrients، محققان پتانسیل مداخلات مبتنی بر پروبیوتیک و پری بیوتیک را برای مدیریت بیماری‌های قلبی عروقی (CVDs) مورد بحث قرار دادند.

مروری بر CVD ها

بیماری‌های قلبی عروقی، که شامل بیماری عروق کرونر قلب (CHD)، بیماری عروق محیطی و بیماری عروق مغزی می شود، عامل اصلی مرگ و میر و ناتوانی در سراسر جهان هستند. با پیشرفت بیماری‌های قلبی عروقی، سیستم‌های مختلف ارگان‌های دیگر در معرض آسیب قرار می‌گیرند، همانطور که با افزایش خطر بیماری مزمن کلیوی، چاقی، دیابت نوع 2، مقاومت به انسولین و فشار خون مرتبط با بیماری‌های قلبی عروقی نشان داده شده است. تحقیقات قابل توجه نشان داده است که میکروبیوتای روده در اوایل زندگی بر خطر CVD در سنین بالاتر تأثیر می‌گذارد. در واقع، چندین مطالعه in vivo اثر بخشی پری‌بیوتیک‌ها، پروبیوتیک‌ها و پست ‌بیوتیک‌ها را در کاهش خطر CVD تایید کرده‌اند. با این حال، تحقیقات بیشتری برای ایجاد این یافته‌ها در انسان مورد نیاز است.

هدف قرار دادن میکروبیوم روده

علیرغم در دسترس بودن گسترده داروها برای درمان CVD ها، این عوامل اغلب با اثربخشی محدود و عوارض جانبی قابل توجهی همراه هستند. بنابراین، نیاز فوری به شناسایی استراتژی‌های جدید برای درمان CVD وجود دارد. پری‌بیوتیک‌ها غذاهای غیر قابل هضم هستند که باعث رشد باکتری‌های مفید روده می‌شوند. در مقایسه، پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده با مزایای سلامتی هستند، در حالی که پست بیوتیک‌ها ترکیبات زیست فعال مشتق شده از پروبیوتیک هستند که مزایای فیزیولوژیکی مختلفی را نیز ارائه می‌دهند. مطالعات قبلی فواید بالقوه هدف قرار دادن میکروبیوتای روده را از طریق مداخلات غذایی یا دارویی برای مدیریت خطر CVD گزارش کرده‌اند. علاوه بر این، این مطالعات نشان می‌دهد که پیش و پروبیوتیک‌ها می‌توانند با بازگرداندن تغییرات عملکردی و ساختاری در میکروبیوم روده در برابر CVDs محافظت کنند تا در نهایت هموستاز ایمنی را حفظ کنند. به همین ترتیب، بهبود عملکرد سد روده، متعادل کردن میکروبیوتای دیس بیوتیک روده، و کاهش استرس اکسیداتیو برخی از اثرات محافظتی مرتبط با استراتژی‌های هدفمند میکروبیوتا هستند.

منابع پیش و پروبیوتیک ها

به غیر از مکمل، محصولات غذایی کاربردی مختلف شامل ترکیبات زیست فعال مانند پیش و پروبیوتیک‌ها هستند که نشان داده شده است از ایجاد اختلالات قلبی متابولیک مختلف از چاقی و چربی خون گرفته تا فشار خون بالا جلوگیری می‌کنند. به عنوان مثال، پروپیل پروپان تیوسولفینات (PTS) و تیوسولفات پروپیل پروپان (PTSO)، دو ترکیب سولفور آلی فعال زیستی هستند که در سبزیجاتی مانند آلیوم یافت می‌شوند و با اثرات محافظتی بر سلامت متابولیک مرتبط هستند. نشان داده شده است که تجویز PTS از چاقی و همچنین افزایش وزن و اختلال متابولیک که می‌تواند هنگام مصرف یک رژیم غذایی پرکالری ایجاد شود، جلوگیری می‌کند. PTS همچنین ممکن است التهاب را کاهش دهد، گلوکز و هموستاز کبدی را بهبود بخشد، متابولیسم لیپیدها را تنظیم کند و فعالیت ترموژنیک بافت چربی قهوه‌ای را بهبود بخشد.

کاهش عوامل خطر CVD

دیس بیوز روده در ایجاد فشار خون بالا و کلسترول بالا نقش دارد، که هر دو شرایطی هستند که خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را در آینده افزایش می‌دهند. در تلاش برای تنظیم میکروبیوتای روده برای کاهش این اختلالات، چندین مطالعه کاربرد بالقوه مکمل پروبیوتیک را بررسی کرده‌اند. انتروکوکوس فاسیوم سویه 132 و لاکتوباسیلوس پاراکاسی سویه 201 هر دو سویه‌های پروبیوتیکی هستند که نشان داده شده است که کلسترول را در داخل بدن کاهش می‌دهند. در این مطالعات، این سویه‌ها التهاب کبد را کاهش دادند، بیان ژن‌های مرتبط با متابولیسم کلسترول را تنظیم کردند، تجمع چربی را کاهش دادند و فراوانی برخی از سویه‌های باکتریایی مرتبط با هیپرکلسترولمی را کاهش دادند. لاکتوباسیلوس فرمنتوم CECT5716 و بیفیدوباکتریوم بریو CECT7263 همچنین به نظر می‌رسد فشار خون بالا را کاهش می‌دهند، که یک عامل خطر مهم برای کلیه و CVDs است. اثرات ضد فشار خون این سویه‌ها ممکن است به فعال شدن گیرنده ناقوسی شکل 7 (TLR7) نسبت داده شود که با فشار خون بالا، اختلال عملکرد ‌اندوتلیال و دیس بیوز روده مرتبط است. ( TLR7 یک پروتئین است که از اعضای خانواده تی‌ال‌آر(Toll-like receptor ) بوده وRNA تک‌رشته‌ای را شناسایی می‌کند. در مجموع، اعضای خانواده تی‌ال‌آرها در شناسایی عوامل بیماری‌زا و فعال‌سازی دستگاه ایمنی ذاتی نقش مهمی ایفا می‌کنند. کار این پروتئین‌ها، شناسایی الگوی ملکولی وابسته به پاتوژن است که بر سطح عوامل میکروبی موجود است و سپس در تولید سیتوکین‌ها مشارکت می‌کنند که برای ایمنی ضروری هستند).

اثرات آنتی بیوتیک ها چیست؟

اگرچه استفاده از آنتی بیوتیک، به ویژه هنگامی که بیش از حد تجویز می‌شود، می‌تواند خطر دیس بیوز روده را افزایش دهد، این عوامل دارویی نشان داده شده است که فشار خون را کاهش می‌دهند. داکسی سایکلین که یک آنتی بیوتیک تتراسایکلین با طیف وسیع است، با اثرات ضد فشار خون همراه است و عملکرد ‌اندوتلیال را بهبود می‌بخشد. به نظر می رسد داکسی سایکلین با تعامل مستقیم با میکروارگانیسم‌های داخل دستگاه گوارش، علاوه بر اثرات ضد التهابی و تعدیل کننده ایمنی، عملکرد سد روده را نیز بهبود می‌بخشد. این آنتی بیوتیک همچنین با کاهش تولید گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) و همچنین افزایش نفوذ سلول‌های تنظیم کننده T و اینترلوکین 10 (IL-10) از دیواره عروقی، ‌اندوتوکسمی و اختلال عملکرد عروقی را که هر دو در فشار خون بالا برجسته هستند، کاهش می‌دهد. (اندوتوکسمی متابولیک به عنوان یک علت اصلی التهاب، از جمله التهاب مزمن با درجه پایین، پیشنهاد شده است. در واقع، مطالعات حیوانی و تجربی نشان داده‌اند که این حالت پس از صرف غذا ممکن است منجر به یک پاسخ التهابی شود که ارتباط نزدیکی با افزایش سطح LPS در گردش دارد.)

نتیجه گیری

هدف قرار دادن مستقیم میکروبیوتای روده از طریق مداخلات غذایی یا دارویی می‌تواند منجر به بهبود قابل توجهی در سلامت قلب و عروق شود و در نتیجه خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد. یافته‌های این بررسی بر مزایای سلامت قابل‌ توجه پری بیوتیک‌ها، پروبیوتیک‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها بر مکانیسم‌های بیماری‌زای چاقی، فشار خون بالا و کلسترول بالا تاکید دارد.

پایان مطلب./