یادداشت
درمان سرطان تخمدان پیشرفته با ساخت واکسنی بر پایه سلول T
ترکیب T سلتراپی با واکسن سرطان تخمدان، در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان پیشرفته باعث بهبود پاسخهای ایمنی ضد توموری میشود.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک مطالعه تحقیقاتی سرطان نشان داده است که ترکیب درمان با سلولT (T سل تراپی) با یک واکسن سرطان، ابتکاری و شخصی سازی شده که در حال توسعه در موسسه تحقیقات سرطان است، میتواند برای بیماران مبتلا به سرطان تخمدان در مراحل پایانی و مقاوم به دارو مفید باشد.
محققان این مطالعه پاسخها به درمان ترکیبی را در 18 بیمار مبتلا به سرطان تخمدان پیشرفته، که قبلاً در یک کارآزمایی بالینی شرکت کرده بودند و یک رژیم درمانی، که واکسن شخصیسازی شده سرطان بود را در خود جای داده است، بررسی کردند. در این مطالعه، که مانند مطالعه قبلی با مشارکت محققان دانشگاه پنسیلوانیا انجام شد، بیماران سلولهای ایمنی در حال گردش خودشان(به ویژه سلولهای T) را همراه با واکسن دریافت کردند و به دنبال آن دوزهای متعدد دورهای دریافت نمودند. از واکسنهای شخصی شده که محققان امروزه در Nature Cancer گزارش دادند در واقع ترکیب واکسن شخصی سازی شده سرطان با T سل تراپی، باعث کنترل بیماری در 12 بیمار از مجموع 17 بیمار، در عرض سه ماه شد. همچنین مشخص شد که این نوع درمان ایمن و نسبتاً خوب و قابل انجام است. محققان این تیم تحقیقاتی ذکر کردند: این درمان نمیتواند تومورها را از بین ببرد، اما برای بسیاری از بیماران که همگی قبل از ثبت نام در کارآزمایی تحت درمان گسترده قرار گرفته بودند و در مراحل پایانی بیماری بودند، مزایای قابل توجهی داشت. اگرچه این مطالعه یک کارآزمایی دوسوکور و کنترلشده با دارونما نیست، اما یافتههای این مطالعه نشان میدهد که مزایای درمان ترکیبی قابل توجه است. میانگین زمان بقای کلی بیمارانی که رژیم را تکمیل کردهاند 14.2 ماه بود، در مقایسه با میانگین بقای تاریخی شش ماه یا کمتر برای بیماران مشابهی که شیمی درمانی خط چهارم و پنجم دریافت میکنند، افزایش قابل توجهی را نشان میدهد. محققان افزودند: همچنین هیجان انگیز بود که بتوان از طریق تجزیه و تحلیل پیچیده ایمونولوژیک، مکانیسمهای زیربنایی اثربخشی درمان را پیشنهاد نمود.
سرطان تخمدان
سرطان تخمدان رتبه پنجم مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان را دارد و علت اصلی مرگ و میر ناشی از سرطانهای زنان در کشورهای توسعه یافته است. قبلاً اعتقاد بر این بود که سرطان تخمدان فقط در داخل تخمدان قابل شروع است. با این حال، دادههای اخیر نشان میدهد که تومورهای تخمدان از نظر مورفولوژیکی معمولاً نئوپلاسمهای ناهمگن با اثر انگشت مولکولی و ویژگیهای پاتولوژیک بالینی متفاوت را نشان میدهند و شباهت فنوتیپی کمی با سلول تخمدان نشان میدهد. تشخیص دیرهنگام و عود زیاد پس از اولین خط درمانی، معمولاً باعث مرگ و میر بالای بیماران مبتلا به سرطان تخمدان میشود. سرطان تخمدان را میتوان در زیرگروه های مختلف طبقه بندی کرد. حدود 90 درصد از همه بدخیمیهای تخمدان از سلولهای اپیتلیال منشأ میگیرند. تنها حدود 5 درصد از تومورهای بدخیم تخمدان دارای منشا استرومایی سلولزایا و بند ناف جنسی هستند در حالی که بقیه دارای فنوتیپ سلولی مخلوط هستند. به نوبه خود، سرطان اپیتلیال اولیه معمولاً بر اساس بافت شناسی سلولی به چهار زیرگروه اصلی تقسیم میشود که شامل کارسینومهای سروز، اندومتریوئید، موسینوز و سلول شفاف هستند. سرطان تخمدان، مانند بسیاری از بدخیمیهای دیگر، تا حد زیادی در برابر روشهای ایمونوتراپی مقاوم بوده است، که اکثر آنها از سلولهای T کشنده استفاده میکنند، که این سلولهای بیمار و عفونی را از بین میبرند. با این حال، سلولهای سرطانی تخمدان نئوآنتیژنها را بیان میکنند که پروتئینهای جهشیافته تصادفی هستند و میتوانند پاسخهای سلول T ضد توموری را فعال کنند.
تحقیقات مرتبط با سرطان تخمدان
امروزه رویکردهای متعددی در موسسات تحقیقاتی مختلف برای هدف قرار دادن نئوآنتیژنها برای ایمونوتراپی سرطان در حال توسعه است. واکسنهای ضدسرطان یک رویکرد امیدوارکننده برای درمان مؤثر سرطان هستند و همراه با مزایای اخیر واکسنهای مبتنی بر اسید نوکلئیک برای سایر بیماریها، یک جهت آیندهنگر و بالقوه کارآمد در تحقیقات، توسعه و کاربردهای بالینی را تشکیل میدهند. با وجود چندین آزمایش بالینی در حال انجام بر روی واکسنهای mRNA برای درمان انواع مختلف سرطان، تا به امروز هیچ واکسنی برای سرطان توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده تایید نشده است. واکسن سلولی دندریتیک شخصیسازی شده، که طی دهها سال گذشته توسط محققان ساخته شده است، یکی از آن موارد است. برای ساخت این واکسن، محققان ابتدا سلولهای ایمنی پیشساز جدا شده از بیماران را به سلولهای دندریتیک تبدیل میکنند، که آنتیژنهای سرطانی را به سلولهای T کشنده ارائه کرده تا پاسخهای ضد توموری آنها را هدایت و فعال کنند. سپس این سلولهای دندریتیک در کشت، گسترش مییابند و با عصارهای از سلولهای سرطانی از تومور بیمار که برای بهبود، جذب و پردازش آنتیژنها توسط سلولهای ایمنی کشتشده، تحت درمان شیمیایی قرار گرفته و پالس میشوند. سپس واکسن به غدد لنفاوی بیمار مربوطه تزریق میشود، محل تشریحی که سلولهای دندریتیک، سلولهای T ضد تومور را فعال میکنند. بیمارانی که در کارآزمایی ثبت نام کردند، یک رژیم درمانی دریافت کردند که در مطالعه بالینی قبلی امیدوارکننده بود. این شامل دریافت واکسن سلول دندریتیک به عنوان یک درمان استاندارد سرطان تخمدان است که VEGF-A را هدف قرار میدهد. این عامل که توسط سلولهای سرطانی ترشح میشود، جدا از تقویت تشکیل رگهای خونی، مانع ورود سلولهای T کشنده به تومورها میشود. بیماران علاوه بر این، دوزهای کم شیمی درمانی را دریافت میکنند تا سلول های T موجود را از غدد لنفاوی پاک کنند و فضا را برای سلولهای T تازه تزریق شده ایجاد کنند. یکی از اجزای شیمی درمانی، سیکلوفسفامید، همچنین سلولهای T تنظیمی را سرکوب میکند، که پاسخ سلولهای T کشنده را مهار میکند. در مطالعه حاضر، بیماران شیمی درمانی و سپسT سل تراپی را با استفاده از سلولهای T با واکسن اولیه دریافت کردند که در حضور فاکتورهای ایمنی محرک در کشت گسترش یافتند.T سل تراپی با چندین چرخه واکسیناسیون دنبال شد.
محققان این تیم تحقیقاتی از اینکه توانستهاند چگونگی درمان ترکیبی با پاسخهای ایمنی ضد تومور را بهبود بخشند، بسیار خشنود هستند و ذکر کردند که این تغییرات با منافع بیمار مرتبط است. مهمتر از همه، میتوان نشان داد که سلولهای T که نئوآنتیژنها را هدف قرار میدهند، با درمان ترکیبی دوباره تقویت شده و با پاسخهای مثبت به درمان مرتبط هستند. علاوه بر این، توالیهای DNA کدکنندهی نئوآنتیژنهای هدفگیری شده، توسط سلولهای T در سطوح بالاتری در DNA تومور در گردش یافت شدند، که نشان میدهد آنها باعث تخریب سلولهای توموری شده بودند. این مطالعه نشان میدهد که چگونه رویکردهای منطقی برای طراحی روشهای ایمنی میتواند به غلبه بر موانع پاسخهای ایمنی ناشی از انواع سرطانها، از جمله سرطان تخمدان، کمک کند. همچنین مطمئناً برای بهبود کارایی ایمنیدرمانیهای شخصیسازی شده سرطان که در این مطالعه توسعه یافته، در مطالعات بعدی استفاده خواهد شد.
پایان مطلب./