یادداشت
پرهاکلامپسی و فواید تشخیص زود هنگام آن
محققان راهی برای شناسایی زنان باردار در معرض خطر پرهاکلامپسی یافتند، و خاطر نشان کردند که میتوانند با بررسی لیپیدها (چربیها) در خون زنان باردار خطر آن را پیشبینی کنند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، پرهاکلامپسی یک عارضه شدید بارداری است که از هر 40 زن باردار یک نفر را مبتلا میکند، که یک اختلال جدی است که با فشار خون بالا و اختلال عملکرد کلیه مشخص میشود، و میتواند منجر به زایمان زودرس، تشنج و حتی مرگ شود. عوارض ناشی از این بیماری دومین علت مرگ مادران در سراسر جهان است. پره اکلامپسی تا 7 درصد از تمام بارداریها را تحت تاثیر قرار میدهد. علائم معمولا پس از 20 هفته ظاهر می شوند و شامل فشار خون بالا، مشکلات کلیوی و ناهنجاری در لخته شدن خون است. این بیماری با عوارض خطرناکی مانند اختلال در عملکرد کلیه و کبد و تشنج و همچنین افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی در طول زندگی برای مادران همراه است. تخمین زده شده که سالانه 70000 زن در سراسر جهان بر اثر پرهاکلامپسی و عوارض آن جان خود را از دست میدهند. شناسایی بیماران پرخطر اغلب دشوار و پیچیده است زیرا علت دقیق پرهاکلامپسی هنوز ناشناخته است. اگرچه محققان دانشکده پزشکی دانشگاه ویرجینیا راهی برای شناسایی زنان باردار در معرض خطر پرهاکلامپسی یافتند، و خاطر نشان کردند که میتوانند خطر پرهاکلامپسی را با بررسی لیپیدها (چربیها) در خون زنان در دوران بارداری پیش بینی کنند. همچنین افزودند تغییرات در برخی از سطوح چربی خون در پرهاکلامپسی شناخته شده است. در این مطالعه نمونههای پلاسمای خون 57 زن را در 24 هفته اول بارداری خود به منظور ابتلا یا عدم ابتلا به پره اکلامپسی بررسی کردند.محققان تفاوتهای قابل توجهی را در لیپیدهای زیستی فعال در خون زنان مبتلا به پرهاکلامپسی و آنهایی که مبتلا به پره اکلامپسی نبودند، یافتند. محققان ذکر کردند که کاربرد روش جامع پروفایل لیپیدی در مراقبتهای معمول مامایی میتواند به طور قابل توجهی عوارض و مرگ و میر مادران و نوزادان را کاهش دهد. اما این بررسیها به عنوان نشانگرهای زیستی مفید (شاخصهای بیولوژیکی) تأیید نشدند و به تحقیق و بررسی بیشتر در این زمینه نیاز داشت. محققان دانشگاه KU Leuven دریافتند که تجزیه و تحلیل روی DNA میتواند پیشبینی کند که کدام زنان در مراحل بعدی بارداری بیشتر در معرض خطر پرهاکلامپسی هستند. با تشخیص زودهنگام بیماران پرخطر، میتوان داروهای پیشگیرانه را تجویز کرد که به طور چشمگیری خطر پرهاکلامپسی شدید را کاهش میدهد. مطالعه تحلیل و بررسی متیلوم DNA بدون سلول برای پیش بینی زودرس پره اکلامپسی در Nature Medicine منتشر شده است. پرهاکلامپسی با فشار خون بالا در مادر مشخص میشود. در صورت عدم درمان، پره اکلامپسی میتواند باعث آسیب اندامها و در موارد نادر منجر به مرگ مادر یا کودک شود. جلوگیری از این اتفاق و کاهش فشار خون معمولاً تنها با القای زایمان قابل دستیابی است. در یک مورد از هر هشت مورد، پره اکلامپسی زودرس رخ میدهد و علائم آن بین هفته 20 تا 34 بارداری ظاهر میشود. نوزادانی که قبل از هفته 34 به دنیا میآیند، به عنوان مثال به دلیل اینکه زایمان باید القا شود، باید در بخش مراقبتهای ویژه نوزادان بستری شوند و ممکن است دچار عوارض جدی شوند. برای شروع درمان مناسب و پیشگیرانه برای کاهش خطر پرهاکلامپسی و زایمان زودرس احتمالی، شناسایی به موقع زنان در معرض خطر ابتلا به پرهاکلامپسی (زودرس) ضروری است.
درمان پیشگیرانه
علت دقیق پرهاکلامپسی ناشناخته باقی مانده است که شناسایی بیماران پرخطر را دشوار میکند. در حال حاضر، تستهای غربالگری اغلب غیر قابل اعتماد، پیچیده و زمان بر هستند. با این حال، مشخص است که جفت نقش مهمی دارد. بنابراین، محققان دانشگاه KU Leuven تصمیم گرفتند، DNA جفت را در 498 زن مبتلا به پرهاکلامپسی اولیه و زنان سالم مقایسه کنند. محققان این مطالعه خاطر نشان کردند: تغییر ساختار DNA جفت در طول بارداری طبیعی است، فرآیندی که توسط متیلاسیون DNA هدایت میشود. اما محققان شاهد الگوی متفاوتی از متیلاسیون DNA در زنانی هستند که به پرهاکلامپسی زودرس مبتلا می شوند. علت این تفاوت در حال حاضر ناشناخته است، اما این امکان را فراهم میکند که زنانی را که در معرض خطر بیشتری هستند شناسایی کرده و حتی قبل از ظاهر شدن علائم، آنها را درمان کنند. آسپرین در حال حاضر موثرترین درمان برای پیشگیری از پره اکلامپسی شدید است که خطر ابتلا به آن را 60 تا 80 درصد کاهش میدهد. پزشکان معمولاً آسپرین با دوز پایین را برای زنان در معرض خطر توصیه می کنند، اما فقط برای نیمی از بیماران موثر است و باید در 16 هفته اول بارداری، خیلی زودتر از ظاهر شدن علائم، شروع شود. این امر شناسایی زودهنگام زنان در معرض خطر و به طور کلی درک بهتر پره اکلامپسی را مهم تر می کند.محققان افزودند: اعتقاد بر این است که آسپرین باعث میشود که پرهاکلامپسی در اواخر بارداری رخ میدهد و در نتیجه تولد زودرس را به تاخیر میاندازد. به خصوص در مرحله پایانی بارداری، این چند هفته میتواند تفاوت واقعی در رشد و سلامت کودک ایجاد کند. در حالی که آسپرین برای زنان باردار بی خطر است، اما استفاده از آن به عنوان یک اقدام احتیاطی در برابر پرهاکلامپسی در هر بارداری توصیه نمیشود.
تجزیه و تحلیل همراه با تست NIPT
یک مزیت اصلی آزمایش این است که میتوان آن را روی DNA به دست آمده از یک نمونه خون ساده که در هفته دوازدهم بارداری گرفته شده است، انجام داد. در بلژیک، این نمونه خون اغلب برای آزمایش NIPT گرفته میشود تا ناهنجاریهای کروموزومی جنین را تشخیص دهد. محققان این مطالعه همچنین افزودند: بنابراین نیازی به گرفتن نمونه ها یا سلول های اضافی از جفت نیست. محققان افزودند که یافته های آنها دری را برای آزمایش خون ساده برای غربالگری بیماران باز میکند. علاوه بر این، این رویکرد بدون توجه به اینکه آیا زنان تحت درمان با آسپرین بودند یا نه، که معمولاً برای زنانی که تصور میشود در معرض خطر ابتلا به پرهاکلامپسی هستند تجویز میشد، کار میکرد. پزشکان به دنبال آزمایشهای سادهای برای پیشبینی خطر پرهاکلامپسی قبل از ظهور علائم هستند. به مرور زمان، تجزیه و تحلیل انجام شده میتواند همزمان با تست NIPT انجام شود. اما ابتدا، تمرکز این تیم تحقیقاتی بر روی اجرای روش جدید در مقیاس بزرگتر، بهینه سازی و اعتبارسنجی آن است. همچنین بررسیهای انجام شده به دنبال مزایای پیشگیرانه بیشتر بر روی زنان مبتلا به پره اکلامپسی و شناسایی زنان باردار در معرض خطر پرهاکلامپسی خصوصا در بارداری اول است. محققان همچنین افزودند: این یک نمایه متمایز مرتبط با ایجاد پرهاکلامپسی را نشان میدهدکه میتواند به طور قابل توجهی توانایی شناسایی بیمارانی را که به درمان پیشگیرانه مانند آسپرین یا نظارت دقیق تر برای علائم اولیه بیماری نیاز دارند، بهبود بخشد تا درمان به موقع آغاز شود و یک چالش مهم بهداشت عمومی را برطرف کند.
پایان مطلب./