به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، خطر ابتلا به بیماری مزمن قلبی عروقی در افرادی که دچار آسیب مغزی می شوند نسبت به افرادی که آسیب مغزی ندارند بیشتر است. درک بهتر ارتباط بین آسیب‌های مغزی و سلامت طولانی مدت قلبی عروقی می‌تواند به جلوگیری از ناتوانی قابل توجه و مرگ زودرس کمک کند. بنابراین افزایش خطر اختلال عملکرد قلبی عروقی و شناختی احتمالاً از محرک‌های مهم سطوح بالای ناتوانی و مرگ زودرس در افراد مبتلا به TBI است. ولی  غربالگری و مراقبت‌های پیشگیرانه ممکن است این آسیب را کاهش دهد. در همین راستا گروهی از محققین از دانشکده پزشکی هاروارد، بیمارستان بریگام و زنان، بیمارستان توانبخشی اسپولدینگ، بیمارستان عمومی ماساچوست و جاهای دیگر نتایجی به دست آورده‌اند که تحقیقاتشان بر روی پیامدهای دراز مدت TBI متمرکز شده است.

آسیب مغزی تروماتیک (TBI)

آسیب مغزی تروماتیک (TBI) یک مشکل بهداشتی جهانی است که سالانه بیش از 60 میلیون نفر را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می دهد. بروز TBI به دلیل طیفی از عوامل از جمله افزایش افتادن در افراد مسن، درگیری نظامی، آسیب های ورزشی و تصادفات جاده ای در حال افزایش است. با این حال، پیشرفت در مراقبت‌های ویژه و تصویربرداری منجر به کاهش مرگ و میر مربوط به TBI شده است. مطالعات قبلی TBI را با خطر طولانی مدت بیماری‌های عصبی از جمله زوال عقل، پارکینسون و صرع مرتبط کرده اند و همینطورTBI  به عنوان یک عامل خطر مستقل برای سکته مغزی پیشنهاد شده است. آسیب مغزی تروماتیک (TBI) یکی از دلایل اصلی ناتوانی طولانی مدت و مرگ زودرس است، به ویژه در میان پرسنل نظامی و کسانی که ورزش‌های رزمی انجام می‌دهند. در حالی که تحقیقات قابل توجهی پیامدهای عصبی حاد و مزمن TBI را بررسی کرده است، ارتباط شگفت‌انگیز بین TBI و بیماری‌های قلبی عروقی و مجموعه‌ای از شرایط غیرعصبی دیگر نیاز به مطالعه بیشتری دارد. اگرچه به خوبی شناخته شده است که آسیب مغزی می‌تواند عوارض عصبی و روانی ایجاد کند، ولی شواهد به دست آمده از مطالعات انجام شده بر روی افرادی که در معرض یک آسیب مغزی منفرد یا مکرر قرار گرفته اند، نشان می‌دهد که یک ارتباط مطالعه نشده بین TBI و خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن قلبی عروقی و عوامل خطر بیماری قلبی عروقی وجود دارد. چندین مطالعه نشان داده است که افراد بدون بیماری‌های همراه قبلی که دارای TBI هستند، در مقایسه با افراد بدون TBI، به طور قابل توجهی در معرض خطر ابتلا به بیماری مزمن قلبی عروقی هستند. مشاهدات مشابهی که در گروه‌های فوتبال آمریکایی به سبک نظامی و حرفه‌ای انجام شده است، مسیرهای را نشان می‌دهد که از طریق آن عوامل خطر قلبی عروقی قابل اصلاح ممکن است رابطه بین آسیب مغزی و بیماری‌های مزمن عصبی را ایجاد کنند. بنابراین درک بهتر خطر بیماری قلبی عروقی پس از TBI همراه با یک برنامه غربالگری پیشگیرانه و هدفمند ممکن است عوارض و مرگ و میر طولانی مدت در افراد مبتلا به TBI را کاهش دهد و کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد.

شیوه مطالعاتی

پس از بررسی بیش از ده‌ها مطالعه اخیر در مورد افرادی که در ارتش خدمت می‌کردند و ورزش‌های رزمی انجام می‌دادند، نتایج حاصل از این تحلیل محققان از نتایج این مطالعات در The Lancet Neurology منتشر شد  این تحقیق به نیاز انجام تحقیقات بیشتر درخصوص ارتباط  قلب و عروق در بازماندگان TBI آینده تأکید می‌کند.  نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که مطالعاتی که آنها ارزیابی کردند، سرنخ‌های مهمی در مورد راه‌هایی ارائه می‌دهند که اختلال در عملکرد سیستم عصبی، التهاب عصبی، تغییرات در ارتباط مغز و روده، و بیماری‌های همراه پس از آسیب ممکن است خطر اختلال عملکرد قلبی و عروقی و شناختی را در بازماندگان TBI در مقایسه با افراد افزایش دهد.

ارتباط قوی بین TBI و بیماری‌های آلزایمر و زوال عقل

علیرغم دهه‌ها تحقیق گسترده متمرکز بر آسیب‌های مغزی، به‌طور شگفت‌انگیزی، پیشرفت‌های اندکی در کاهش پیامدهای بلندمدت و مرگ‌ومیر پس از صدمات حاصل شده است. Saef Izz، نویسنده اول، استادیار نورولوژی HMS در مرکز سکته مغزی و عروق مغزی بریگهام، گفت: اثرات قلبی عروقی TBI ممکن است یک حلقه گمشده در پیشبرد تلاش‌های ما برای بهبود کیفیت زندگی طولانی مدت و کاهش میزان مرگ و میر در بیماران TBI باشد. با تمرکز بیشتر بر این کار ما فرصت شناسایی و بهبود غربالگری هدفمند برای جمعیت‌های پرخطر، ایجاد استراتژی‌های مراقبت پیشگیرانه و بهبود نتایج برای بازماندگان TBI را داریم. تحقیقات موجود ارتباط قوی بین TBI و شرایط عصبی مانند بیماری آلزایمر و زوال عقل را شناسایی کرده است. با این حال، مکانیسم‌های ایجاد بیماری عصبی پس از TBI، علیرغم دهه‌ها تحقیق، هنوز به خوبی شناخته نشده است.

معرفی عوامل خطر برای زوال عقل

بر اساس تجزیه و تحلیل‌های انجام شده، ایزی و همکارانش پیشنهاد می‌کنند که اثرات غیر عصبی TBI، مانند اختلالات قلبی عروقی، متابولیک و غدد درون ریز، ممکن است به عنوان واسطه‌هایی عمل کنند که دهه‌ها پس از TBI به بیماری عصبی کمک می‌کنند. به عنوان مثال، فشار خون بالا، چربی خون، دیابت و کم‌کاری هیپوفیز می‌توانند بر عملکرد شناختی تأثیر منفی بگذارند و این‌ها همه از عوامل خطر برای زوال عقل هستند. بر اساس متاآنالیز، همه این عوامل خطر در افرادی که TBI را تجربه کرده بودند، بالا بود.

کشف رمز و راز ارتباط مغز و بدن

نویسندگان خاطرنشان می‌کنند که پیوندهای بالقوه زیادی بین TBI و اختلال عملکرد قلبی و عروقی و شناختی وجود دارد. مسیرهای التهابی عصبی ایجاد شده توسط TBI می‌تواند افراد را مستعد ابتلا به تصلب شرایین کند. افزایش وزن و اختلالات خواب پس از آسیب  نیز می‌تواند خطرات مستقل یا اضافی ایجاد کند. اختلال در اتصالات بین سیستم عصبی و دستگاه گوارش می‌تواند تعادل میکروب‌ها را در روده از بین ببرد و به اثرات شناختی و قلبی عروقی کمک کند. محققان خاطرنشان کردند که هنوز مشخص نیست که چگونه صدمات ایجاد شده در مقابل آسیب‌های مکرر، سن آسیب، شدت TBI و سایر بیماری‌های همراه بر خطر قلبی عروقی تأثیر می‌گذارد. این تا حدی به دلیل محدودیت‌های روش‌شناختی در طرح‌های گذشته‌نگر و تکیه بر داده‌های سلامت گزارش‌شده در تحقیقات کنونی است. در ادامه نویسندگان خاطرنشان کردند که مطالعات آینده نگر می‌تواند روشن کند که چه عوامل خطر و بیومارکرهایی ممکن است بیشتر مرتبط با اختلال عملکرد قلبی عروقی پس از TBI باشد.

پایان مطلب/.