به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک مطالعه جزئیات جدیدی را در مورد جمعیت کلیدی سلول‌های سیستم ایمنی برای واکسیناسیون موفقیت‌آمیز، علیه ویروس همه‌گیر، SARS-CoV-2 که توسط محققان دانشکده پزشکی NYU Grossman هدایت می‌شود، نشان داده است، مطالعه فعلی بر روی سلول‌های T متمرکز است. که همراه با سلول‌های B، پاسخ سیستم ایمنی انسان به ویروس‌ها و باکتری‌های مهاجم را تشکیل می‌دهند. زیر مجموعه‌ای از سلول‌های T که با پروتئین سطحی CD8 برچسب گذاری شده‌اند، مولکول‌هایی تولید می‌کنند که مستقیماً سلول‌های آلوده را از بین می‌برند. سلول‌های B پروتئین‌های آنتی‌بادی تولید می‌کنند که سلول‌های آلوده را برای حذف از بدن خنثی کرده و برچسب‌گذاری می‌کنند. بدون خطر ابتلا به بیماری عفونی، واکسن‌ها بیماران را در معرض قسمتی از یک میکروب مهاجم قرار می‌دهند تا پاسخ‌هایی را ایجاد کنند که شامل فعال‌سازی سلول‌های B و T می‌باشد، به طوری که در صورت مواجهه مجدد با پاتوژن مهاجم، سیستم ایمنی فرد، برای مواجهه آماده می‌شود.

واکسن‌های mRNA که علیه کووید-19 ایجاد شده‌اند، بر اساس RNA، یک ماده ژنتیکی مورد استفاده برای رمزگذاری پروتئین هستند، که ویروس برای اتصال به سلول‌های انسانی به آن نیاز دارد. واکسن‌های mRNA دارای رشته‌هایی از ماده ژنتیکی به نام  mRNA در داخل یک پوشش خاص است. این پوشش از mRNA در برابر آنزیم‌های بدن محافظت می‌کند تا تجزیه نشود. واکسن‌های mRNA دستورالعمل‌هایی را برای سلول‌های بدن ایجاد می‌کنند تا پروتئین بی‌ضرر بسازند. بعد از اینکه قطعه پروتئین ساخته شد، رشته mRNA شکسته می‌شود و با استفاده از آنزیم‌های موجود در سلول تجزیه می‌شود. هنگامی که پروتئین یا آنتی‌ژن در سطح سلول نشان داده می‌شود، سیستم ایمنی بدن شروع به تولید آنتی‌بادی و فعال‌سازی سلول‌های T می‌کند تا از آنچه فکر می‌کند عفونت است، جلوگیری کند. این آنتی‌بادی‌ها، خاص ویروس کووید-19 هستند، به این معنی که سیستم ایمنی بدن برای محافظت در برابر عفونت در آینده آماده شده است. در پایان روند، بدن ما یاد گرفته است که چگونه از عفونت در آینده محافظت کند. محققان برای دهه‌ها در حال بررسی و کار با واکسن های  mRNA بوده‌ اند. مانند همه واکسن‌ها، واکسن‌های mRNA قبل از اینکه مجاز به استفاده باشند، از نظر ایمنی دقیق آزمایش شد‌اند .فناوری mRNA  جدید است، اما ناشناخته نیست. آنها بیش از یک دهه مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. واکسن‌های mRNA قبلاً برای آنفلوانزا، زیکا، هاری و سیتومگالوویروس  بررسی شده است  پس از تزریق این واکسن‌ها، دستورالعمل‌های mRNA خوانده می‌شود، پروتئین مورد نظر ساخته شده و پاسخ ایمنی ایجاد می‌شود. در فرآیند تسریع ساخت واکسن‌هایی علیه SARS-CoV-2، و با آزمایش سریع هزاران بیمار مورد نیاز، آزمایش‌های بالینی عمدتاً به سطوح آنتی‌بادی متکی بودند، جایی که آزمایش‌های کارآمد برای قضاوت در مورد پاسخ‌های ایمنی بیماران به کاندیدهای واکسن mRNA وجود داشتند.  با این حال، حفاظت بالینی حاصل، ده روز پس از اولین تزریق واکسن، بسیار قبل از اینکه احتمالاً آنتی‌بادی‌های خنثی کننده تولید شوند، مشهود بود. گمان می‌رفت که سلول‌های T حداقل به همان اندازه برای این محافظت حائز اهمیت باشد، اما روش‌های استاندارد برای ردیابی آنها بسیار کند عمل می‌کرد، و بنابراین تجزیه و تحلیل دقیق پاسخ‌های سلول T CD8+ به حاشیه رفت.

نتایج این مطالعه جدید که در مجله Nature Immunology منتشر شد، یک روش سریع (با توان عملیاتی بالا) را برای ردیابی پاسخ‌های سلول T توصیف می‌کند، و همچنین تأیید می‌کند که آنها برای محافظت اولیه که توسط واکسن‌های mRNA در برابر COVID-19 ارائه می‌شوند حیاتی هستند و نشان می‌دهد زیر مجموعه‌های سلول T بیشتر مسئول آن هستند. بر طبق اظهارات محققان این مطالعه نشانگرهایی را برای سلول‌های CD8+ T شناسایی کرد که از واکسیناسیون mRNA به وجود می‌آیند و از نزدیک با واکسیناسیون موفقیت‌آمیز ردیابی می‌شوند، که قبلاً تجزیه و تحلیل آن در سطح جمعیت دشوار بود. اگرچه این مطالعه به واکسیناسیون mRNA در برابر کروناویروس می‌پردازد، زیرجمعیت‌های سلول‌های CD8+ T اختصاصی آنتی‌ژن که کشف شده، ویژگی‌های کلیدی پاسخ‌های ایمنی را به طور گسترده‌تر نشان می‌دهند و ممکن است در مطالعه سلول‌های T در سایر محیط‌های بیماری کمک کنند. برای مطالعه کنونی، تیم تحقیقاتی بیان ژن را در طول زمان در سلول‌های T تکی، جمع‌آوری‌شده قبل و بعد از ایمن‌سازی با واکسن mRNA در برابر SARS-CoV-2 تجزیه و تحلیل کردند. محققان زیرمجموعه‌های متمایزی از سلول های CD8+ T را یافتند که به طور قابل اعتمادی 21 روز پس از واکسیناسیون اصلی تکثیر (تکثیر) می‌شوند، به طور خاص پروتئین‌های کلیدی (آنتی‌ژن‌ها) را که ویروس همه گیر را تشکیل می‌دهند، هدف قرار داده و به آنها حمله می‌کنند. در بررسی ترکیب ژنتیکی موثرترین سلول‌های T، محققان مشاهده کردند که سلول‌های فاقد پروتئین سطحی به نام KLRG1 (که مخفف لکتین سلول‌های کشنده که مهارکننده همزمان گیرنده مانند گیرنده G1 هستند،) بیشترین احتمال را دارند که به سرعت پس از واکسیناسیون mRNA تکثیر شوند. هنگامی که محققان مطالعه این پروفایل‌ها را در بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان بررسی کردند، آن‌هایی که دارای «به‌درستی برنامه‌ریزی‌شده‌ترین سلول‌های T» بودند و فاقد KLRG1 ، اما نشانگرهای دیگری مانند CD38 و HLA-DR را بیان می‌کردند، به احتمال زیاد با موفقیت از عفونت خود بهبود می‌یافتند.

پاسخ سریعتر در مورد سرطان

در سال‌های پس از شروع همه‌گیری، واکسن‌های mRNA که برای اولین بار علیه ویروس استفاده شد، اکنون در آزمایش‌های بالینی قرار دارند که در آن سیستم ایمنی بدن را برای حمله به سلول‌های سرطانی هدایت می‌کنند. کار جدید با روشن کردن نشانگرهای سلول T (مانند KLRG1، CD38، HLA-DR)، و جدول زمانی که سلول‌های CD8+ T در خون پس از واکسیناسیون ظاهر می‌شوند، به تیم‌های بالینی این امکان را می‌دهد که بگویند کدام بیماران در عرض چند روز یا چند هفته به واکسن‌ها پاسخ می‌دهند. محققان این تیم تحقیقاتی ذکر کردند که این یافته جدید در مقایسه با زمان بیش از دو ماه است که انکولوژیست‌ها در حال حاضر باید پس از واکسیناسیون mRNA منتظر بمانند تا سی‌تی‌اسکن انجام دهند و ارزیابی کنند که آیا بیماران سرطان ریه، سینه یا پروستات آنها به واکسن mRNA پاسخ داده‌اند یا خیر. محققان افزودند، اگر این روش‌ها در این شرایط تأیید شوند و زمان‌های انتظار را به‌طور چشمگیری کاهش دهند، روش‌های جدید پروفایل‌سازی به بیماران کمک می‌کنند تا در صورت لزوم سریع‌تر به سمت درمان‌های دیگر حرکت کنند. علاوه بر این، محققان به مطالعه اخیری که توسط یک تیم تحقیقاتی متفاوت انجام شده است اشاره می‌کنند که نشان می‌دهد سلول‌های T با ویژگی‌های بسیار مشابه - باز هم شامل KLRG1، CD38، و HLA-DR - موثرترین سلول‌های سرطانی پس از درمان با سیستم ایمنی هستند. داروی محرک سیستم (ایمونوتراپی)، همانطور که در مطالعه کنونی ذکر شد، موثرترین آنها در حمله به ویروس SARS-CoV-2 بودند. قابل توجه است که ویژگی‌های سلول T که پس از درمان با یک ایمونوتراپی مؤثر یافت می‌شود، منعکس‌کننده ویژگی‌هایی است که برای ردیابی بهبودی بیمار از COVID-19 یافته شده است. این الگو نشان می‌دهد که نظارت دقیق بر زیرجمعیت‌های سلول‌های CD8+ T اختصاصی آنتی‌ژن در تلاش‌های آینده برای طراحی درمان‌ها و واکسن‌ها علیه ویروس‌ها یا تومورها نقش اساسی خواهد داشت.

پایان مطلب./