به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، این تصور که قرار گرفتن در معرض میکروب ممکن است خطر ابتلا به آلرژی را کاهش دهد، در چند دهه اخیر به وجود آمده است و به عنوان فرضیه بهداشت نامیده می‌شود. در سال 1989، دیوید استراکان ایده فرضیه بهداشت را برای توضیح افزایش اختلالات آلرژیک مطرح کرد. او پیشنهاد کرد که تغییرات در محیط میکروبی، رشد سیستم ایمنی را شکل می‌دهد. فرض بر این بود که عفونت‌های کمتر باعث تغییر به سمت پاسخ‌های آلرژیک می‌شود. مواجهه مکرر میکروبی به جای پاسخ ایمنی با واسطه Th2 که با افزایش سطح اینترلوکین-4 (IL-4) و IL-5 و ائوزینوفیلی مرتبط است، پاسخT-helper1  را آغاز می‌کند، وی مشاهده کرد که بین اندازه خانواده کوچکتر یا استانداردهای بهداشتی بالا و سخت‌گیرانه و افزایش خطر آلرژی ارتباط وجود دارد. اعتقاد بر این است که وجود میکروب‌ها به عملکرد سیستم ایمنی بدن انسان کمک می‌کند و نقش محافظتی در برابر آلرژی دارد. با توجه به تغییرات قابل توجه در استانداردهای بهداشتی که در انقلاب صنعتی ایجاد شده، قرار گرفتن در معرض برخی از میکروب‌ها که در غیر این صورت باعث تقویت سیستم ایمنی بدن می‌شوند، کاهش می‌یابد. اعتقاد بر این است که منجر به اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن و افزایش بروز آلرژی می‌شود .با این حال، جنبه‌هایی وجود داشت که با فرضیه بهداشت توضیح داده نمی‌شود. یکی از محدودیت‌های فرضیه بهداشت و فرضیه تنوع زیستی این است که پروبیوتیک‌ها جایگزین مناسبی برای پیشگیری یا درمان آلرژی و بیماری‌های خودایمنی از جمله: دیابت نوع 1 و مولتیپل اسکلروزیس نیستند. به نظر می‌رسد شرایط زندگی در خانه، افزایش زایمان به روش سزارین، مصرف آنتی‌بیوتیک، عادات غذایی، شهرنشینی و آلودگی هوای داخل ساختمان از عوامل مهم‌تری نسبت به بهداشت عمومی هستند. اکنون، مقاله‌ای که در Science Immunology توسط محققان مؤسسه Karolinska منتشر شده است، این فرضیه را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که موش‌هایی که از بدو تولد در معرض بیماری‌های عفونی بالایی قرار دارند، در مقایسه با موش‌های آزمایشگاهی تمیز که در معرض عفونت نبوده‌اند، توانایی بیشتری برای ایجاد پاسخ‌های ایمنی آلرژیک دارند. این که چگونه میکروب‌ها ممکن است از آلرژی جلوگیری کنند، موضوعی است که اخیراً مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات نشان داده‌اند که برخی از عفونت‌ها ممکن است تولید آنتی‌بادی‌های التهابی به آلرژن‌ها را کاهش داده و رفتار سلول‌های T درگیر در آلرژی را تغییر دهند. همچنین پیشنهاد شده است که باکتری‌های خوب در روده ما ممکن است قادر به خاموش کردن التهاب در سایر قسمت‌های بدن باشند.

بررسی پاسخ آلرژیک در مطالعه قبلی

در مطالعه‌ای که قبلا توسط محققان انجام شد، مشاهده شد هنگامی که موش‌ها در قفس‌هایی با کف خاکی اضافه زندگی می‌کنند، مقاومت آنها در برابر التهاب‌های آلرژیک افزایش می‌یابد. تماس نزدیک با میکروارگانیسم‌های موجود در خاک باعث تحریک ژن‌های ضد‌التهابی در موش‌ها می‌شود و میکروبیوتای روده آنها را تحریک می‌کند. محققان موسسه Karolinska این مطالعه را انجام داده‌اند که در مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی منتشر شده است. تحقیقات قبلی نشان داده است که افزایش چشمگیر بیماری‌های التهابی مزمن در دهه گذشته تا حدودی به دلیل کاهش تماس با میکروارگانیسم‌های طبیعی بوده است.  محققان با مقایسه موش‌هایی که در قفس‌هایی با کف خاکی اضافه زندگی می‌کنند و موش‌هایی که در قفس‌های تمیز با خاک اره زندگی می‌کنند، این ارتباط را با جزئیات بیشتری ترسیم کرده‌اند. فرضیه بر این بود که میکروب‌های موجود در خاک به توسعه سیستم ایمنی کمک می‌کنند و زمانی که موش‌ها تماس خود را با آلودگی از دست می‌دهند، بیماری‌های التهابی و آلرژی‌ها افزایش می‌یابد. موش‌هایی که خاک در قفس خود داشتند، بیان بهتری از ضد‌میکروب‌ها، ژن‌های التهابی و سلول‌های T تنظیم‌کننده فعال‌تر در روده کوچک داشتند. هنگامی که موش‌ها در معرض التهاب ریه آلرژیک قرار گرفتند، محققان متوجه شدند که موش‌هایی که در کف خاکی زندگی می‌کردند، در مقایسه با موش‌هایی که در قفس تمیز بودند، دچار التهاب بسیار خفیف‌تری شدند. چیزی که می‌تواند با این واقعیت توضیح داده شود که درجه بالاتری از سلول‌های T تنظیم کننده فعال در موش‌ها واکنش آلرژیک سیستم ایمنی را سرکوب می‌کند. حتی اگر هر دو گروه موش دچار التهاب‌های آلرژیک شوند، موش‌هایی که با خاک در قفس خود زندگی می‌کردند، می‌توانستند پاسخ خود را بهتر انجام دهند.

نتیجه متناقض پاسخ‌های آلرژیک در مطالعه کنونی

اکنون محققان پاسخ ایمنی آلرژیک را در موش‌های وحشی کثیف، با موش‌های آزمایشگاهی تمیز معمولی مقایسه کرده‌اند. آنها شواهد بسیار کمی از تغییر پاسخ آنتی‌بادی یا تغییر عملکرد سلول‌های T به روشی معنی‌دار پیدا کردند. همچنین به نظر نمی‌رسد که پاسخ‌های ضد‌التهابی برانگیخته شده توسط باکتری‌های خوب روده قادر به خاموش کردن پاسخ ایمنی آلرژیک باشند. برعکس، موش‌های وحشی هنگامی که در معرض آلرژن‌ها قرار می‌گرفتند، علائم قوی التهاب پاتولوژیک و پاسخ‌های آلرژیک را نشان دادند. این کمی غیرمنتظره بود، اما نشان می‌دهد که به این سادگی نیست که بگوییم، سبک زندگی کثیف، آلرژی را متوقف می‌کند، در حالی که سبک زندگی پاک ممکن است باعث ایجاد آلرژی شود. محققان خاطر نشان کردند: احتمالاً زمینه‌های بسیار خاصی وجود دارد که این درست است، اما شاید یک قانون کلی نباشد.

مقایسه سیستم ایمنی انسان و موش

موش‌های وحشی از نظر ژنتیکی با موش‌های آزمایشگاهی تمیز یکسان هستند، اما در شرایط نیمه طبیعی نگهداری می‌شوند و از بدو تولد در معرض عوامل میکروبی غنی هستند. سیستم ایمنی موش‌های وحشی بهتر نشان‌دهنده سیستم ایمنی انسان است و بنابراین محققان امیدوارند که این موش‌ها بتوانند نحوه عملکرد میکروب‌ها در بدن انسان را شبیه‌سازی کنند.این یافته ها به درک کلی ما از چگونگی ایجاد آلرژی کمک می کند و همچنین ممکن است پیامدهای بالینی داشته باشد. در محیط‌های کارآزمایی بالینی، محققان و پزشکان اخیراً تلاش‌هایی را برای درمان بیماران مبتلا به بیماری‌های التهابی با عفونت‌های تجربی انجام داده‌اند. به عنوان مثال، آلوده کردن افراد به کرم یا انجام پیوند مدفوع به عنوان ابزاری برای مبارزه با بیماری‌های التهابی پیشنهاد شده است. نوزادانی که از طریق سزارین به دنیا آمده‌اند، پیوند مدفوع مادر و مکمل‌های باکتریایی با هدف ترویج باکتری‌های خوب در روده نوزاد و سلامت آینده کودک انجام داده‌اند.

بینش مهم

این زمینه تحقیقاتی می‌تواند بینش‌های مهمی در مورد چگونگی استفاده از عفونت‌ها و میکروب‌ها برای تسهیل سلامت ارائه دهد، اما هنوز در مراحل اولیه است. این مطالعه یادآوری می‌کند که قرار گرفتن در معرض میکروب‌ها به طور کلی و گسترده ممکن است اثرات مفید واضحی را نداشته باشد.

پایان مطلب./