به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، با استفاده از تکنیک های جدید تصویر برداری مغزی با حساسیت بالا، محققین دانشگاه ناتینگهام موفق به تعیین یک ویژگی قابل اندازه گیری روی مغز انسان شده اند که نه تنها می تواند برای شرایط تشخیصی استفاده شود بلکه به طور بالقوه می تواند میزان پیشرفت بیماری را نیز برآورد کند.

بیماری پارکینسون زمانی اتفاق می افتد که سلول های عصبی تولید کننده دوپامین در مغز می میرند. تست های تصویربرداری تشخیصی رایج، استفاده از تکنیک های پزشکی هسته ای است که بسیار گران قیمت است و نمی تواند برای مونیتور کردن میزان پیشرفت بیماری نیز استفاده شود. در بیماری پارکینسون نیاز به چنین ردیابی تصویربرداری وجود دارد تا به محققین اجازه ساخت داروهای محافظ نورونی  را از طریق آزمایش های بالینی بدهد.

پروفسور Gowland در این زمینه می گوید: "هنگام انجام یک مطالعه متفاوت روی بیماران  پارکینسونی با استفاده از اسکنر 7T MRI، ما کشف کردیم که یک مارکر که شبیه قطره اشک است رو ی مغز افراد سالم وجود دارد که در مغز افراد بیمار مشاهده نمی شود. در اسکن های بعدی پس از مرگ فرد، ما چیزی را یافتیم که اغلب نیگروزوم1 نامیده می شود. " در مطالعات قبلی که روی افراد بعد از مرگ صورت گرفته بود مشاهده شده بود که نیگروزوم1 را نمی توان در مغز افراد مبتلا به پارکینسون مشاهده کرد.

بنابراین با استفاده از یافته های بدست آمده از اسکنر MRI بسیار حساس، مشاهده شد که بیماران زنده ومبتلا به پارکینسون این ویژگی خاص را در مغزشان ندارند. این مطالعه در حال حاضر روی بیماران پارکینسونی تا زمانی که از بین رفتن این نشانه به صورت واقعی محقق شود، انجام می گیرد که به طور بالقوه می تواند پیامدهای بزرگی برای تشخیص اولیه بیماری و سپس چگونگی درمان آن داشته باشد.

دکتر Bajaj یک از اعضای این تیم تحیقاتی می گوید: "با استفاده از این تکنیک بسیار حساس و دقیق تصویربرداری مغزی برای بیماری پارکینسون، ما قادر هستیم که بینشی برای مکانیسم هایی که موجب بیماری برای اولین بار می شوند بدست آوریم. ما سال ها است که به دنبال  یافتن یک مارکر بیولوژیک برای بیماری پارکینسون هستیم و دلیل این مطلب آن است که ما به یک ابزار با حساسیت بالا برای اندازه گیری تغییرات رخ داده طی بیماری در آزمایشات بالینی نیاز داریم."

پایان مطلب/