به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، علیرغم اینکه داروهای فعلی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی و باقی مانده آن و سرکوب رشد تومور تلاش می‌کنند، ولی هنوز ما مشکلات زیادی در این خصوص داریم، زیرا «علی‌رغم پیشرفت‌های فناوری اخیر، نیاز شدیدی به استراتژی‌های درمانی جدید برای درمان سرطان وجود دارد. از طرفی شواهد نشان داده است که استفاده ترکیبی از داروهای پروتئینی با درمان‌های کوچک مولکولی می‌تواند فعالیت‌های بیولوژیکی و دارویی آنها را برای بهبود نتایج درمان هم افزایی کند. با این حال، تفاوت آنها در ویژگی های مولکولی، مانند اندازه و حلالیت در آب، اغلب منجر به چالش‌هایی در توسعه سیستم‌های دارورسانی موثر می‌شود. در همین راستا برای حل این مشکل، تیم کوی یک داروی ضد سرطان و یک آنتی بادی را در محلولی ترکیب کرد که خود به خود به صورت ژل ترکیب می‌شود تا شیارهای کوچک باقی مانده پس از برداشتن تومور مغزی را پر کند. این ژل می‌تواند به مناطقی از مغز برسد که ممکن است طی جراحی از دست برود. حال سوال اینجاست که این ژل که تومورهای مغزی را در موش متوقف می‌کند. آیا می‌تواند برای انسان‌ها امید ایجاد کند؟ نتایج این کار در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

تومور مغزی گلیوبلاستوما

گلیوبلاستوما مولتی فرم (GBM) یکی از مخرب ترین تومورهای مغزی در بزرگسالان است که میانگین بقای آن 18 ماه است. درمان استاندارد فعلی شامل حداکثر برداشتن ایمن و پس از پرتودرمانی و شیمی درمانی با عامل خوراکی آلکیله کننده تموزولومید (TMZ) است. ). علیرغم پاسخ متوسط اولیه به پرتودرمانی و شیمی درمانی پس از برداشتن تومور با جراحی، تومور عودکننده مقاومت در برابر پرتودرمانی و شیمی درمانی نشان می‌دهد که منجر به نتایج بالینی ضعیف می‌شود. اما پیشرفت های اخیر در ایمونوتراپی امید جدیدی را برای بهبود نتایج GBM ارائه کرده است. تعدیل پاسخ ایمنی ذاتی در برابر سلول های تومور مغزی با استفاده از ضد CD47 Abs نتایج امیدوارکننده ای را در درمان انواع مختلف تومور مغزی در مطالعات پیش بالینی از جمله GBM نشان داد. با این حال، اکتشافات اولیه در 5 سال گذشته آناتومی، ژنتیک و عملکرد سیستم ایمنی در سیستم عصبی مرکزی (CNS) را روشن کرده و الگوی ایمونوتراپی موفق را تغییر داده است. حتی تاثیر درمان‌های استاندارد بر پاسخ به ایمونوتراپی در حال حاضر نیز بهتر درک شده است. این دانش جدید پیامدهایی برای طیف وسیعی از تومورهایی دارد که در CNS ایجاد می‌شوند. با این وجود، الزامات برای درمان موفقیت آمیز، تحویل مؤثر و هدف قرار دان صحیح موضع مورد نظر، هنوز مشخص نشده است.

مزایای هیدروژل جدید

این ژل ترکیب یک داروی ضدسرطان و یک آنتی بادی هست. بعد از برداشتن تومور مغزی شیارهای کوچکی از آن باقی می‌ماند که در جراجی قادر به برداشتنش نیستند این ژل با از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی مانده و سرکوب رشد تومور نقش خود را اجرا می‌کند. همچنین این ژل باعث ایجاد یک پاسخ ایمنی می‌شود که بدن موش در هنگام مبارزه با گلیوبلاستوما تلاش می‌کند تا خود به خود آنرا فعال کند. هنگامی که محققان موش‌های زنده مانده را با تومور جدید گلیوبلاستوما به چالش کشیدند، سیستم ایمنی آنها به تنهایی سرطان را بدون داروی اضافی شکست داد. به گفته محققان، به نظر می‌رسد این ژل نه تنها سرطان را دفع می‌کند، بلکه به تنظیم مجدد سیستم ایمنی برای جلوگیری از عود با حافظه ایمونولوژیک کمک می‌کند. هونگانگ کوی، مهندس شیمی و زیست مولکولی دانشگاه جانز هاپکینز که این تحقیق را رهبری می‌کرد، گفت: ما فکر می‌کنیم که این هیدروژل در آینده مکمل درمان‌های فعلی سرطان مغز خواهد بود. زیرا دارویی که توسط این ژل جدید ارائه شد، 100 درصد موش‌های مبتلا به سرطان مغز تهاجمی را درمان کرد، نتیجه‌ای چشمگیر که امید جدیدی را برای بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما، یکی از کشنده‌ترین و شایع‌ترین تومورهای مغزی در انسان، ارائه می‌دهد.

ساختار و مکانیسم عملکردی ژل جدید

محلول ژل شامل رشته‌هایی با اندازه نانو است که با پاکلیتاکسل، داروی مورد تایید FDA برای سرطان سینه، ریه و سایر سرطان‌ها ساخته شده‌اند. در واقع این رشته‌ها حاملی را برای تحویل آنتی بادی به نام aCD47 به بدن فراهم می‌کنند. با پوشاندن یکنواخت حفره تومور، ژل دارو را به طور پیوسته طی چند هفته آزاد می‌کند و مواد فعال آن نزدیک به محل تزریق باقی می‌مانند. با استفاده از آن آنتی بادی خاص، تیم در تلاش است تا بر یکی از سخت ترین موانع در تحقیقات گلیوبلاستوما غلبه کند. زیرا در این بیماری ماکروفاژها هدف قرارگرفته می‌شوند، نوعی سلول که از سیستم ایمنی حمایت می‌کند اما در موارد دیگر از سلول‌های سرطانی هم محافظت می‌کند و به رشد تهاجمی تومور نیز اجازه می‌دهد. به گفته محققان، با این حال، جراحی برای این رویکرد ضروری است. استفاده از ژل به طور مستقیم در مغز بدون برداشتن تومور با جراحی منجر به نرخ بقای 50 درصدی شد. کوی گفت: "این جراحی احتمالاً مقداری از این فشار را کاهش می دهد و زمان بیشتری را به ژل می دهد تا سیستم ایمنی را برای مبارزه با سلول های سرطانی فعال کند."

تاثیرگذاری قابل قبول ژل جدید در مقایسه با گلیادل

یکی از درمان‌های رایج برای گلیوبلاستوما، ویفری است که توسط تیمی از محققان جانز هاپکینز و مؤسسه فناوری ماساچوست در دهه 1990 ساخته شد، که به طور تجاری با نام گلیادل شناخته می‌شود. این یک پلیمر زیست تخریب پذیر مورد تایید FDA است که پس از برداشتن تومور با جراحی، دارو را نیز به مغز می‌رساند. بتی تایلر، یکی از نویسندگان و استادیار جراحی مغز و اعصاب در دانشکده پزشکی جان هاپکینز، گفت که گلیادل نرخ بقای قابل توجهی را در آزمایشات آزمایشگاهی نشان داد، اما نتایج به دست آمده با ژل جدید از تاثیرگذارترین نتایجی است که تیم جان هاپکینز دیده است. که نقش اساسی در توسعه گلیادل داشت. تایلر گفت: ما معمولاً در مدل‌های موشی این بیماری بقای 100 درصدی نمی‌بینیم. «تفکر اینکه این ترکیب جدید هیدروژل پتانسیلی برای تغییر منحنی بقا برای بیماران گلیوبلاستوما وجود دارد، بسیار هیجان‌انگیز است.»

درمان ترکیبی شیمی درمانی و هم ایمونوتراپی با استفاده از ژل جدید

ژل جدید امیدی را برای درمان گلیوبلاستوما در آینده ایجاد می‌کند زیرا داروهای ضد سرطان و آنتی بادی‌ها را با هم ادغام می‌کند، ترکیبی از درمان‌هایی که محققان می‌گویند به دلیل ترکیب مولکولی مواد تشکیل دهنده، تجویز همزمان آن دشوار است. تایلر گفت: این هیدروژل هم شیمی درمانی و هم ایمونوتراپی را به صورت داخل جمجمه ای ترکیب می‌کند. این ژل در زمان برداشتن تومور کاشته می‌شود که باعث می‌شود واقعاً خوب عمل کند.» هنری برم، یکی از نویسندگان جانز هاپکینز، که گلیادل را علاوه بر سایر درمان‌های تومور مغزی که در حال حاضر در آزمایش‌های بالینی هستند، توسعه داد، بر چالش ترجمه نتایج ژل در آزمایشگاه به درمان‌هایی با تأثیرات بالینی قابل توجه تأکید کرد. برم که جراح مغز و اعصاب در بیمارستان جانز هاپکینز است، گفت: چالش پیش روی ما اکنون انتقال یک پدیده هیجان انگیز آزمایشگاهی به آزمایشات بالینی است.

پایان مطلب/.