به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، محققان UNSW در سیدنی و دانشگاه استنفورد نشان داده‌اند که ویروس دنگی می‌تواند سیستم ایمنی کودکان را مختل کند و منجر به بیماری شدیدتر شود. این تغییرات در سیستم ایمنی، که به عنوان گیجی ایمنی نامیده می‌شود، می‌تواند برای تشخیص بیماران در معرض خطر و هدف قرار دادن داروهای درمانی مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج در یک مطالعه در نشریه Nature Immunology منتشر شده است.

ویروس بدون نشانه

اکثر افراد آلوده به ویروس دنگی هیچ علامتی ندارند یا تب به سرعت از بین می‌رود. با این حال، 5 درصد از مردم به تب دنگی شدید مبتلا می‌شوند که می‌تواند به معنای نارسایی اندام‌ها و حتی مرگ در طی چند روز پس از ظهور علائم باشد. این خطر به ویژه برای کودکانی که شدیدترین واکنش‌ها را نسبت به ویروس دنگی تجربه می‌کنند، زیاد است. تا به حال، درک کمی‌ در مورد اینکه چرا برخی از بیماران مبتلا به دنگی خفیف هستند، در حالی که برخی دیگر به بیماری جدی پیشرفت می‌کنند، وجود نداشت. دکتر فابیو زانینی، یکی از نویسندگان ارشد، که بخش پزشکی و سلامت UNSW را رهبری می‌کند، می‌گوید: «این مطالعه در مورد تلاش برای درک این است که چه چیزی اشتباه پیش می رود. "چه اتفاقی در سیستم ایمنی این کودکان می افتد که به خوبی به عفونت پاسخ نمی‌دهند؟"

افزایش خطر دنگی

ویروس دنگی که توسط پشه‌ها پخش می‌شود، سالانه تقریباً 400 میلیون نفر را مبتلا می‌کند. افراد مبتلا به تب دنگی در طول فصل مرطوب در مناطق گرمسیری آفریقا، آسیا و آمریکای جنوبی، جایی که این بیماری بومی است، بیمارستآن‌ها را پر می‌کنند. ویروس دنگی در استرالیا بومی نیست. با این حال، پشه ناقل اصلی Aedes aegypti را می‌توان در کوئینزلند شمالی یافت، جایی که شیوع‌های کوچکی در آن رخ داده است. دکتر زانینی می‌گوید: "در حال حاضر، ویروس دنگی مشکلی است که بیشتر کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما پشه‌هایی که ویروس دنگی را منتشر می‌کنند در بخش‌هایی از استرالیا، به ویژه در شمال کشور نیز وجود دارند." همچنین محدوده زیستگاه این پشه‌ها به دلیل تغییرات آب و هوایی در طول زمان در حال گسترش است. علی‌رغم دهه‌ها تحقیق، تنها یک واکسن دنگی با مجوز (Dengvaxia) تولید شده توسط سانوفی وجود دارد که به دلیل سوالاتی در مورد ایمنی و کارایی، جذب محدودی دارد. همچنین هیچ درمان ضد ویروسی برای محدود کردن پیشرفت بیمار به تب دنگی وجود ندارد.

مطالعه چند رشته‌ای

برای این مطالعه، محققان بر روی کودکان تمرکز کردند، زیرا آن‌ها در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به تب دنگی شدید هستند. شرکت کنندگان در این مطالعه 19 کودک کلمبیایی بودند که در مراحل اولیه با عفونت ویروس دنگی به مراکز بهداشتی درمانی مراجعه کردند. تقریباً نیمی از این گروه به سمت بیماری شدید پیشرفت کردند. چهار کودک سالم که برای معاینات معمول یا روش‌های انتخابی مراجعه کرده بودند به عنوان گروه کنترل قرار گرفتند. محققان نمونه‌های خون گرفته شده از کودکان را در روز اولی که مبتلا به دنگی شدند، تجزیه و تحلیل کردند. آن‌ها از تکنیکی به نام توالی یابی RNA تک سلولی استفاده کردند که به آن‌ها اجازه داد سلول‌های ایمنی فردی در خون و نحوه رفتار سلول‌ها را مطالعه کنند. دکتر زنینی می‌گوید که :"  سوال این بود که اگر از بیماران در روز اول که در بیمارستان حاضر می‌شوند نمونه خون بگیریم و از پیشرفته ترین فناوری‌ها و پیچیده ترین الگوریتم‌های محاسباتی استفاده کنیم، آیا می‌توانیم علائم اولیه پیشرفت به دنگی شدید را ببینیم؟ " همکاری نزدیک بین محققان دارای تخصص در ایمونولوژی و پزشکی بالینی و همچنین مهارت‌های فنی تخصصی برای تجزیه و تحلیل داده‌ها مورد نیاز بود. دکتر زنینی در ابتدا به عنوان فیزیکدان تحصیل کرد و مدرک دکترا گرفت. در بیوانفورماتیک، اکنون از تخصص خود در تجزیه و تحلیل داده‌ها و علوم کامپیوتر در تحقیقات پزشکی استفاده می‌کند. همچنین یکی از نویسندگان ارشد پروفسور شریت آینو از دانشگاه استنفورد یک محقق بالینی متخصص در بیماری‌های عفونی است.

سردرگمی سیستم ایمنی

در کودکانی که به بیماری دنگی شدید پیشرفت کردند، محققان سه تغییر اصلی را در سلول‌های ایمنی خون آن‌ها شناسایی کردند. در ابتدا، آن‌ها دریافتند که سلول‌های ارائه دهنده آنتی ژن رفتار متفاوتی دارند. به طور معمول، سلول‌های ارائه‌دهنده آنتی‌ژن، ذرات ویروس دنگی را می‌گیرند، آن‌ها را به قطعات کوچک‌تر برش می‌دهند و این قطعات ویروس را به عنوان هشدار عفونت به بقیه بدن نشان می‌دهند. ثانیاً، سلول‌های B به شدت با ویروس دنگی آلوده شدند و توانایی تولید آنتی‌بادی‌ها را که یکی از سلاح‌های اصلی سیستم ایمنی برای مبارزه با عفونت‌ها هستند، مختل کردند. دکتر زانینی می‌گوید: " سومین عنصر این پازل این است که سلول‌های خاصی به نام سلول‌های کشنده طبیعی، و سلول‌های T همراه آن‌ها، به نظر می‌رسد در حالت سکون یا خستگی عجیبی هستند. ما انتظار داریم که آن‌ها ماشین‌های ویروس کش باشند. در عوض، آن‌ها به کاناپه‌هایی تبدیل می‌شوند که عمل را تماشا می‌کنند و در مورد اینکه آیا باید کاری انجام دهند یا نه." این سردرگمی سیستم ایمنی به این معنی است که سیستم ایمنی بدن کودک آن‌طور که به طور معمول از آن‌ها در برابر ویروس محافظت می‌کند، محافظت نمی‌کند و منجر به تب دنگی شدید می‌شود.

اهمیت علائم هشدار دهنده اولیه

با درک اینکه چه چیزی در اوایل عفونت ویروس دنگی اشتباه می‌شود، می‌توانیم آزمایش‌های تشخیصی برای شناسایی بیمارانی که در معرض خطر بیماری شدید هستند طراحی کنیم. دکتر ایکه تازی که دکترای خود را به پایان رساند، می‌گوید: " روش‌های کنونی برای پیش‌بینی اینکه کدام بیماران به دنگی شدید پیشرفت می‌کنند بر اساس پارامترهای بالینی است که در اواخر دوره بیماری ظاهر می‌شوند. در UNSW Medicine & Health، که اکنون در دانشگاه گوتنبرگ و AstraZeneca کار می‌کند. این روش‌ها حساس و اختصاصی نیستند. پزشکان باید اکثر بیماران علامت‌دار را در بیمارستان نگه دارند و پیشرفت بیماری بعدی آن‌ها را که از منابع پزشکی زیادی استفاده می‌کند و منجر به اتلاف می‌شود، نظارت کنند. " تغییرات در سیستم ایمنی بیماران همچنین می‌تواند با روش‌های درمانی برای جلوگیری از پیشرفت به تب دنگی شدید مورد هدف قرار گیرد. برای مثال، پزشکان می‌توانند دارویی را تجویز کنند که سلول‌های کشنده طبیعی و سلول‌های T را برای مبارزه با عفونت دوباره فعال می‌کند. در حال حاضر، محققان به کار خود برای درک بهتر ارتباط بین گیجی سیستم ایمنی و تب شدید با استفاده از توالی یابی RNA تک سلولی و سایر تکنیک‌های تحلیلی پیشرفته ادامه می‌دهند. دکتر زانینی می‌گوید: "این یک مثال عالی از اهمیت این است که دانشمندان با پیشینه‌های مختلف در یک تلاش تیمی با یکدیگر همکاری کنند. این کار تیمی است که باعث ظهور علم می‌شود."

پایان مطلب./