به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، اختلال طیف اوتیسم (ASD) میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و علاقه روزافزونی به استفاده از فناوری‌های واقعیت توسعه‌یافته (XR) برای مداخله وجود دارد. علی‌رغم پتانسیل امیدوارکننده مداخلات XR، شکاف‌هایی در درک ما از مکانیسم‌های عصبی زیست‌شناختی زیربنایی ASD، به ویژه در رابطه با تفاوت‌های مبتنی بر جنسیت وجود دارد. این بررسی محدوده، تحقیقات فعلی در مورد الگوهای فعالیت مغز در ASD را ترکیب می‌کند و بر پیامدهای مداخلات XR و درمان نوروفیدبک تأکید می‌کند. 

امکان سنجی مداخلات مبتنی بر XR برای ASD
بررسی‌های مختلف امکان سنجی مداخلات مبتنی بر XR برای ASD را بررسی کرده‌اند. محققان پس از بررسی زیاد، دریافتند که VR و AR بیشترین مطالعات کیفی و کمی را داشتند. به دنبال مداخلات مبتنی بر XR، پیشرفت‌های قابل‌توجهی در زمینه‌های زیر مشاهده شد:
تعامل اجتماعی
ارتباط و گفتار
تشخیص و کنترل احساسات
مهارت‌های زندگی روزمره
کاهش رفتار مشکل
کاهش علائم اضطراب
کنترل بی خوابی

تفاوت در ساختار و عملکرد مغز بر اساس جنسیت برای ASD
علاوه بر بررسی پتانسیل XR برای ASD، چندین مطالعه به تفاوت‌ها در ساختار و عملکرد مغز بین مردان و زنان مبتلا به ASD پرداخته‌اند. این مطالعات در درجه اول بر روی اتصال عملکردی در حالت استراحت در افراد مبتلا به ASD متمرکز بود، و الگوهای متمایز را در ارتباط مغزی آن‌ها نشان داد. آن‌ها به طور مداوم بیش از حد اتصال را در مناطق خاصی از مغز، از جمله قشر جلوی مغز، زیر سیستم پارالیمبیک و جسم مخطط گزارش می‌کنند. برعکس، هیپو-اتصال یک مشاهده رایج در لوب‌های پیشانی و گیجگاهی، آمیگدال، قشر سینگولیت خلفی، شکنج پست مرکزی، قشر پیش پیشانی داخلی، لوبول جداری تحتانی و نواحی حسی حرکتی است.

همبستگی‌های عصبی واگرا در مردان و زنان مبتلا به ASD
ASD از طریق فعل و انفعال پیچیده‌ای از عوامل عصبی ظاهر می‌شود و بر مناطق مختلف مغز به طور متفاوت در افراد تأثیر می‌گذارد. رشد غیر معمول مغز، یافته‌ای است که به طور مداوم در افراد مبتلا به ASD گزارش شده است و لوب‌های پیشانی و تمپورال شایع ترین مناطق درگیر هستند. قشر جلوی مغز، که نقشی حیاتی در شناخت اجتماعی و تصمیم‌گیری ایفا می‌کند، اغلب در افراد مبتلا به ASD مختل می‌شود که بر عملکردهای شناختی مانند برنامه‌ریزی، حل مسئله و رفتار اجتماعی تأثیر می‌گذارد. لوب گیجگاهی که مسئول پردازش زبان، حافظه و شناخت اجتماعی است، گزارش شده است که در افراد مبتلا به ASD تحت تاثیر قرار می‌گیرد. سایر اندام‌ها، مانند لوب تمپورال دو طرفه، در افراد مبتلا به ASD در مقایسه با افراد نوروتیپیک، به طور قابل‌توجهی حجم بیشتری را نشان می‌دهند. سایر نواحی مغز که تحت تأثیر ASD قرار می‌گیرند عبارتند از لوب جداری – که در پردازش حسی و آگاهی فضایی نقش دارد و مخچه – که در هماهنگی حرکتی و زمان بندی نقش دارد.

موارد استفاده XR برای ASD
در این بخش، کاربردهای مختلف XR برای ASD و نتایج آن را بررسی خواهند شد. هدف از برجسته کردن این موارد استفاده، نشان دادن کاربرد گسترده XR در کمک به مناطق مختلف ASD و ارائه شواهدی برای اثربخشی مداخلات مبتنی بر XR است. 

مهارتهای اجتماعی
فناوری‌های XR در افزایش قابلیت‌های اجتماعی افراد مبتلا به ASD نوید قابل توجهی را نشان داده‌اند. یک موضوع مشترک در مطالعات مختلف استفاده از XR برای بهبود درک و تشخیص حالات چهره، زبان بدن و سایر نشانه‌های غیرکلامی است که اغلب برای افراد مبتلا به ASD چالش برانگیز است. یک مورد استفاده محبوب برای XR شامل افزایش قابلیت‌های اجتماعی افراد مبتلا به ASD است. یکی از اولین نمونه‌ها یک سیستم تحلیل چهره در زمان واقعی را پیاده‌سازی کرد. اگرچه به صراحت یک فناوری XR نیست، اما اصول اصلی آن با اهداف XR همخوانی دارد. این سیستم مجهز به یک کامپیوتر فراموبایل سامسونگ و یک دوربین لاجیتک، در ردیابی 24 نقطه از ویژگی‌های چهره ماهر بود. سپس می‌تواند وضعیت شناختی فرد را بر اساس این حرکات صورت و سر پیش بینی کند. یکی از ویژگی‌های برجسته، تجسم «حباب‌های عاطفی» بود که به طور شهودی احساسات را به صورت حباب نشان می‌داد و اندازه آن‌ها نشان‌دهنده شدت احساسات است. این مکانیسم بازخورد فوری با هدف افزایش درک کاربر از احساسات در زمان واقعی انجام شد. نتایج آزمایش شده بر روی پسران نوجوانی که مبتلا به ASD تشخیص داده شده بودند، دلگرم کننده بود و بر پتانسیل چنین سیستم‌های بازخوردی بی‌درنگ در پر کردن شکاف بین مداخلات فناوری اولیه و برنامه‌های XR مدرن برای ASD تاکید کرد.

مهارت‌های زندگی و فعالیت‌های روزانه
در حالی که بسیاری از تحقیقات بر جنبه‌های اجتماعی و ارتباطی ASD متمرکز شده‌اند، فناوری‌های XR در حوزه حیاتی دیگری نیز به کار گرفته شده‌اند: وظایف روزمره زندگی. با توجه به اینکه افراد مبتلا به ASD اغلب در جنبه‌های مختلف زندگی روزمره با چالش‌هایی مواجه می‌شوند، این حوزه همچنان یک زمینه مطالعاتی فعال است. تلاش‌های اولیه گام‌های ساده و در عین حال تاثیرگذاری برداشتند. برای مثال، همان طور که در مطالعه‌ای که از سیستم ProVision 100 استفاده می‌کرد، از VR برای آموزش پیچیدگی‌های عبور از خیابان به کودکان مبتلا به ASD استفاده شد. جالب توجه است که این مطالعه ادراکات مختلفی از محیط مجازی را در میان شرکت کنندگان نشان داد. در حالی که یک کودک به طور موثر فضای سه بعدی را هدایت می‌کرد، دیگری آن را به عنوان یک صفحه تخت دو بعدی درک کرد. بر اساس چنین کارهای اساسی، ابزارهای پیشرفته تری مانند هدست Oculus Rift نیز برای آموزش مهارت های ایمنی در عبور از خیابان استفاده شده است. این رویکرد با استفاده از مجموعه‌ای از کلیپ‌های ویدئویی که رفتارهای ایمن و ناایمن عابر پیاده را به تصویر می‌کشد، به کودکان آموزش داد تا اقدامات مناسب را برای عبور از خیابان‌ها تشخیص دهند. محیط VR همهجانبه محیطی واقع بینانه و در عین حال بدون خطر را برای این مهارت حیاتی زندگی ارائه می‌دهد.
یکی دیگر از زمینه‌های مورد علاقه که یک حوزه فعال تحقیقاتی است تمرکز است. این تمرکز به خوبی با مشاهدات رایج که بسیاری از افراد مبتلا به ASD یادگیرندگان بصری هستند، هماهنگ است، که زمینه مناسبی را برای مداخلات XR فراهم می‌کند.
یکی از برنامه‌های XR قابل توجه که به مدیریت توجه کمک می‌کند Mobis است، همانطور که در مطالعه‌ای توسط Escobedo و همکاران معرفی شد. Mobis به طور یکپارچه دنیای دیجیتال و فیزیکی را با قرار دادن محتوای دیجیتال بر روی اشیاء فیزیکی ترکیب می‌کند. هدف اصلی آن افزایش تعامل در طول جلسات درمانی برای کودکان مبتلا به اوتیسم است. Mobis دارای یک معماری چند وجهی است، با یک مدیر درمانی اصلی که تجربیات درمانی را سفارشی می‌کند. معلمان می‌توانند آن را به صورت دستی تنظیم کنند در حالی که به طور مستقل بر اساس ارزیابی پیشرفت زمان واقعی نیز تطبیق می‌یابد. این سیستم از سیستم اعلان محیط (ANS) استفاده می‌کند که روی گوشی‌های هوشمند اندرویدی اجرا می‌شود و تصاویر اشیایی را که توسط رویدادهای شتاب‌سنج ایجاد می‌شوند، می‌گیرد. این تصاویر توسط سرور ANS برای شناسایی شی پردازش می‌شوند. Mobis همچنین دارای یک مدیر برچسب است که به معلمان اجازه می‌دهد یک پایگاه داده از تصاویر اشیاء مرتبط با برچسب‌ها و درمان‌های خاص ایجاد کنند. این سیستم توجه و تعامل را در بین کودکان مبتلا به ASD افزایش می‌دهد، همانطور که تاثیر مثبت آن، افزایش زمان انجام کار تا 20٪ و بهبود توجه انتخابی تا 62٪ مشهود است.
پایان مطلب/