به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، سلول درمانی نشان دهنده یک درمان احیا کننده بالقوه برای استئوآرتریت است. تجزیه و تحلیل اخیر تمام مطالعات منتشر شده مرتبط نشان می‌دهد که پیوند سلول‌های بنیادی از منابع مختلف برای درمان استئوآرتریت زانو، شایع ترین بیماری مزمن مفصلی موثر است. این بررسی و متاآنالیز که در مجله تحقیقات ارتوپدی منتشر شده است، که شامل 16 مطالعه با 875 بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو (441 در گروه پیوند سلول‌های بنیادی و 434 در گروه کنترل) بوده است. این نتایج از درمان با سلول‌های بنیادی با کاهش قابل توجه درد گزارش شده توسط بیمار از ماه سوم به بعد همراه بوده است.

بیماری استئوآرتریت زانو (KOA) و گزینه‌های درمانی این بیماری

استئوآرتریت زانو (KOA) یک اختلال دژنراتیو و مزمن مفصلی است که با سفتی، تورم، درد و محدودیت فعالیت مفصل مشخص می‌شود و در نهایت منجر به اختلال عملکرد فیزیکی و ناتوانی می‌شود. در مراحل اولیه KOA، درمان‌های محافظه‌کارانه مانند فیزیوتراپی و معمولاً داروها برای به تأخیر انداختن پیشرفت بیماری و کاهش علائم بالینی پیشنهاد می‌شوند، در حالی که در مرحله آخر، آرتروپلاستی زانو را می‌توان در نظر گرفت. در سال‌های اخیر، پیشرفت‌ها در زیست‌شناسی مولکولی، زیست‌شناسی سلولی و پزشکی دقیق، گزینه‌های درمانی جدیدی را برای استئوآرتریت ارائه کرده‌اند. به ویژه در زمینه پزشکی بازساختی، سلول درمانی به عنوان یک درمان ترمیمی جدید برای استئوآرتریت مورد بررسی قرار گرفته است. در حال حاضر، داروهای مختلفی برای ارائه تسکین درد بالینی مرتبط برای بیماران مبتلا به KOA، مانند داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، ترامادول، و دولوکستین در اکثر دستورالعمل‌های روماتولوژی/آرتریت توصیه شده است. ولی مصرف مدت دار دارو می‌تواند باعث برخی از عوارض گوارشی، قلبی عروقی و سایر عوارض جانبی، مقاومت دارویی و مشکلات ایمنی شود. تزریق داخل مفصلی می‌تواند به طور موثری واکنش‌های نامطلوب متابولیسم دارو را در داخل بدن کاهش دهد و مشکل انطباق دارو را حل کند. در همین راستا مجموعه بزرگی از محصولات تزریق داخل مفصلی برای تسکین علائم پیشنهاد شده است، از جمله کورتیکواستروئیدها (CS)، پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)، اسید هیالورونیک (HA)، سم بوتولینوم نوع A، سرم شرطی شده اتولوگ (ACS)، و بخش عروقی استرومایی. ولی نتایج کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده فعلی (RCTs) روی سلول‌درمانی برای KOA هنوز قطعی نیست.

نتایج منابع سلولی بکار رفته در این بیماری

برای این بیماری از منابعی مانند سلول‌های بنیادی مزانشیمی، سلول بنیادی چربی و سلول‌های بنیادی مزانشیمی بندناف،استفاده شده است. اما ایمنی و کارایی این سلول‌های بنیادی در درمان KOA به طور دقیق نشان داده نشده است. بنابراین ارزیابی سیستماتیک اثربخشی و توانایی ترمیم غضروف درمان با سلول‌های بنیادی برای KOA ضروری است. اخیراً، یک متاآنالیز RCT شواهدی را ارائه می‌کند که نشان می‌دهد تزریق داخل مفصلی سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) توانایی برتری در بازسازی غضروف آسیب‌دیده و بهبود اختلال عملکردی را نشان می‌دهد و کمیت سلول و درمان همزمان ممکن است بر نتایج تأثیر بگذارد. متاآنالیز دیگری نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی مزانشیمی می‌توانند درد را در کوتاه مدت (6 تا 12 ماه) تسکین دهند، اما هنوز شواهد کافی برای بهبود عملکرد و ترمیم غضروف وجود ندارد. در همین راستا پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی مغز استخوان برای درمان KOA می‌تواند به طور قابل توجهی انجام شود. کاهش درجه درد در بیماران، کاهش انتشار واسطه‌های التهابی در مایع مفصل زانو. در مجموع اینکه MSC مشتق از بافت چربی می‌تواند درد زانو را کاهش داده و عملکرد فیزیکی و کیفیت کلی غضروف را در OA بهبود بخشد. نکته مهمتر اینکه سلول‌های بنیادی مزانشیمی بندناف انسانی (hUC-MSCs) وزیکول های‌خارج سلولی مشتق از آن نیز قادر است با انتقال مولکول‌های فعال زیستی مرتبط با مهاجرت، تکثیر، آپوپتوز، واکنش التهابی، سنتز ماتریکس خارج سلولی و ترمیم غضروف در درمان OA شرکت کند.

شیوه مطالعاتی و نتایج کسب شده

سلول درمانی به عنوان یک درمان ترمیمی جدید برای استئوآرتریت در زمینه پزشکی بازساختی مورد بررسی قرار گرفته است. با این حال، اثربخشی پیوند سلول‌های بنیادی از منابع مختلف برای درمان استئوآرتریت زانو (KOA) بحث برانگیز است. این مطالعه داده‌های منتشر شده قبلی از پیوند سلول‌های بنیادی برای KOA را ادغام و ارزیابی می‌کند تا اثر درمانی سلول‌های بنیادی مختلف را کشف کند. ما یک متاآنالیز از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده را روی درمان با سلول‌های بنیادی برای KOA انجام دادیم. اندازه‌گیری‌های اثربخشی شامل مقیاس آنالوگ دیداری (VAS)، شاخص Lequesne، مقیاس امتیازدهی زانو Lysholm (LKSS) و شاخص استئوآرتریت بود. آسیب مفصل از طریق سیستم نمره تصویربرداری تشدید مغناطیسی کل اندام (WORMS) ارزیابی شد. در ادامه ما 16 مطالعه شامل 875 بیمار KOA را تجزیه و تحلیل کردیم. از ماه سوم به بعد سلول‌های بنیادی تیمار شده، کاهش قابل توجهی VAS را نشان داد. تجزیه و تحلیل این زیرگروه نشان داد که بیشترین تسکین درد در ماه‌های مختلف پس از عمل از سلول‌های بنیادی مشتق از چربی و بندناف حاصل می‌شود. از این میان بافت چربی اتولوگ در مقایسه با آلوژنیک باعث کاهش درد بهتر شد. با این حال، سلول‌های بنیادی مغز استخوان اتولوگ نسبت به سلول‌های آلوژنیک تسکین درد بیشتری نشان ندادند. درمان ترکیبی (HA و/یا PRP) هیچ اثری را نشان نداد. سلول‌های بنیادی مشتق شده از چربی اتولوگ موثرترین بازیابی عملکرد مفصل زانو را نشان دادند. در ارزیابی WORMS، تفاوت معنی داری بین گروه سلول‌های بنیادی و کنترل وجود نداشت. بنابراین پیوند سلول‌های بنیادی برای درمان KOA ایمن و مؤثر بوده است. زیرا سلول‌های بنیادی با منابع مختلف تأثیر خوبی در کاهش درد مفصل زانو، بازیابی عملکرد مفصل زانو و به حداقل رساندن ضربه به بیمار داشتند.

تاثیر بالای درمانی با سلول‌های بنیادی مشتق از چربی و بندناف

در میان سلول‌های مختلف، سلول‌های بنیادی مشتق از چربی خود بیمار و بندناف، در مقایسه با سایر اهداکنندگان مهم‌ترین تسکین درد را در ماه‌های مختلف پس از عمل  نشان دادند. همچنین، از میان این دو سلول نیز، سلول‌های بنیادی مشتق شده از چربی خود بیمار منجر به موثرترین بهبود عملکرد مفصل زانو شد. نویسندگان نوشتند: درمجموع اینکه "پیوند سلول‌های بنیادی برای درمان آرتروز زانو ایمن و موثر بوده است." منابع مختلف از تاثیر خوب سلول‌های بنیادی در کاهش درد مفصل زانو، بازیابی عملکرد مفصل زانو و به حداقل رساندن ضربه به بیمار دارند.

پایان مطلب/.