به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، شناسایی عوامل خطر سرطان پستان جزء حیاتی استراتژی‌های پیشگیرانه برای این بیماری است. این بررسی با هدف شناسایی عوامل خطر قابل اصلاح و غیرقابل اصلاح سرطان پستان در زنان ایرانی انجام شده است. از آنجایی که بیشتر عوامل خطر مرتبط با بروز سرطان سینه قابل اصلاح هستند، ترویج سبک زندگی سالم می‌تواند نقش موثری در پیشگیری از سرطان پستان داشته باشد. در زنان با سن قاعدگی کمتر، سابقه خانوادگی سرطان سینه یا سابقه قرار گرفتن در معرض اشعه، غربالگری در فواصل کوتاه توصیه می‌شود.
مقدمه
سرطان سینه زنان با حدود 2.3 میلیون مورد جدید، عامل اصلی بروز سرطان در زنان است که 11.7 درصد از کل موارد سرطان (1 مورد از 4 مورد سرطان) را تشکیل می‌دهد. این پنجمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سراسر جهان است، با 685000 مرگ (1 از 6 مرگ ناشی از سرطان) آمار بالایی را به خود اختصاص داده است. در ایران سرطان سینه شایع ترین سرطان در بین زنان است. نه تنها بروز این بیماری در حال افزایش است، بلکه افراد مبتلا به این بیماری به طور متوسط ده سال جوانتر از همتایان غربی خود هستند. این بیماری عامل اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان معرفی شده است (میزان استاندارد سنی = 10.8 در هر 100000).
تحصیلات
در هفت مطالعه ارزیابی شده، هیچ ارتباطی بین بی سوادی و شانس ابتلا به سرطان پستان وجود نداشت [OR = 1.00 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.59 تا 1.69)]. همچنین در مطالعات انجام شده، ارتباط معنی‌داری بین تحصیلات پایین‌تر از دیپلم و شانس ابتلا به سرطان پستان [01/1= OR (95% فاصله اطمینان (CI, 73/0 تا 39/1)] مشاهده نشد. 
محل اقامت
ارتباط بین محل سکونت و احتمال ابتلا به سرطان سینه در 4 مطالعه بررسی شد. هیچ ارتباط معنی داری بین زندگی در شهر و احتمال ابتلا به سرطان پستان [OR = 1.46 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.96 تا 2.21)] یافت نشد. 
سن ازدواج
بر اساس سه مطالعه، سن ازدواج 18 تا 24 در مقابل 18 سال کمتر با 22 درصد افزایش احتمال ابتلا به سرطان پستان [OR = 1.22 (95% فاصله اطمینان (CI، 1.02 تا 1.47)] بود. همچنین، گروه سنی 25-29 در مقابل 18<  سال به طور قابل توجهی با شانس دو برابری برای ابتلا به سرطان پستان مرتبط بود [OR = 2 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.53 تا 2.61). این تأثیر در گروه سنی  ≥ 30 در مقابل  < 18 سال بیشتر بود.
شاخص توده بدنی (BMI)
اندازه گیری اثر کلی در سه مطالعه نشان داد که کمبود وزن در مقابل وزن طبیعی با کاهش احتمال ابتلا به سرطان سینه به میزان 30 درصد همراه بود. اما این ارتباط از نظر آماری معنی دار نبود. 9 مطالعه نشان دادند که اضافه وزن در مقابل وزن طبیعی به طور قابل توجهی با افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه به میزان 30 درصد ]OR = 1.30 (95% فاصله اطمینان (CI): 1.00 تا 1.70)[ مرتبط است. همچنین، چاقی در مقابل وزن طبیعی به طور قابل توجهی با شانس 2.17 برابری برای ابتلا به سرطان سینه مرتبط بود. 
فعالیت بدنی
اثر کلی شش مطالعه ارزیابی شده نشان داد که فعالیت بدنی گاه به گاه و هرگز در مقابل فعال با افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه به میزان 37% ]OR = 1.37 (95% CI 82 تا 2.30)[ و 54% ]OR = 1.54 (95) مرتبط است. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود.
سیگار کشیدن
نتایج 9 مطالعه نشان داد که اثر کلی سیگار به طور قابل توجهی با افزایش شانس سرطان سینه تا 83% مرتبط است [OR = 1.83 (95% فاصله اطمینان (CI: 1.41 تا 2.38). بر اساس تجزیه و تحلیل حساسیت، OR به دست آمده برای این متغیر قوی بود.
سیگار کشیدن دست دوم
سه مطالعه موجود در این گروه نشان داد که سیگار کشیدن دست دوم به طور قابل توجهی با افزایش شانس سرطان سینه به میزان 86% ]OR = 1.86 (95% فاصله اطمینان (CI: 1.58 تا 2.19)) مرتبط است. 
مصرف الکل
در دو مطالعه ارزیابی شده، هیچ ارتباطی بین مصرف الکل و احتمال سرطان پستان وجود نداشت [OR = 0.59 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 2.29)]. بر اساس تجزیه و تحلیل حساسیت، برآورد کلی بین 0.40 و 2.01 بدون هر مطالعه تغییر کرد.
مصرف مکمل
بر اساس پنج مطالعه، اندازه گیری اثر کلی نشان داد که مصرف مکمل با کاهش شانس ابتلا به سرطان سینه به میزان 39 درصد همراه بود [OR = 0.61 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 1.07)]. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود. 
سابقه سقط جنین
در پنج مطالعه، اندازه گیری اثر کلی نشان داد که سقط جنین به طور قابل توجهی با افزایش شانس ابتلا به سرطان پستان به میزان 44 درصد [OR = 1.44 (95% فاصله اطمینان (CI: 1.02 تا 2.05)] مرتبط بود. بر اساس تجزیه و تحلیل حساسیت، برآورد کلی بین 1.21 و 1.63 بدون هر مطالعه تغییر کرد.
استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی (OCP)
با توجه به 13 مطالعه، اندازه گیری اثر کلی نشان داد که استفاده از OCP به طور قابل توجهی با افزایش شانس سرطان سینه به میزان 35% [OR = 1.35 (95% فاصله اطمینان (CI: 1.11 تا 1.63)) مرتبط است. با توجه به تجزیه و تحلیل حساسیت، OR به دست آمده برای این متغیر قوی بود
درمان جایگزینی هورمونی (HRT)
در پنج مطالعه ارزیابی‌شده، اندازه‌گیری اثر کلی نشان داد که سابقه HRT با افزایش احتمال ابتلا به سرطان پستان به میزان 3 درصد همراه بود. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود. 
تاریخچه شیردهی
اثر کلی هشت مطالعه نشان داد که تغذیه با شیر مادر با کاهش شانس ابتلا به سرطان پستان به میزان 8 درصد ]OR = 0.92 (95% CI، 0.50 تا 2.14)[ مرتبط است. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود. 
مدت زمان شیردهی
با توجه به هشت مطالعه، اندازه‌گیری اثر کلی نشان داد که مدت شیردهی، با افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه تا ۴۷% مرتبط است. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود.
وضعیت یائسگی
در 12 مطالعه ارزیابی‌شده، اندازه‌گیری اثر کلی نشان داد که یائسگی با افزایش احتمال ابتلا به سرطان سینه به میزان 18 درصد مرتبط است ]OR = 1.18 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.55)[. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود.
سابقه خانوادگی سرطان سینه
بر اساس 11 مطالعه، اندازه گیری اثر کلی نشان داد که سابقه خانوادگی سرطان پستان در بستگان درجه اول و درجه دوم به طور قابل توجهی با احتمال 2.47 برابر برای ابتلا به سرطان پستان مرتبط است ]OR = 2.47 (95% فاصله اطمینان (CI, 1.83 تا 3.33) )[. تجزیه و تحلیل حساسیت نشان داد که OR به دست آمده برای این متغیر قوی است.
سابقه خانوادگی سرطان
تأثیر کلی 11 مطالعه نشان داد که سابقه خانوادگی سرطان با شانس 2.57 برابری برای ابتلا به سرطان پستان مرتبط است ]OR = 2.57 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.84 تا 7.85)[. با این حال، این ارتباط معنی دار نبود. نتایج تحلیل حساسیت نشان داد که حذف هر مطالعه، برآورد کلی را بین 1 تغییر داد.
در این مطالعه، عوامل خطر سرطان پستان استخراج شده به دو دسته عوامل قابل اصلاح و غیر قابل تغییر دسته بندی شدند. از میان عوامل خطر قابل تعدیل، چاقی، سن ازدواج، سیگار کشیدن دست دوم، سیگار کشیدن، سابقه سقط جنین و استفاده از OCP با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط بودند. در میان عوامل خطر غیر قابل اصلاح، سابقه قرار گرفتن در معرض پرتو، سابقه خانوادگی سرطان سینه و سن قاعدگی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.
پایان مطلب/.