یادداشت
تاثیر رژیم غذایی فاقد پروتئین در دوران بارداری بر افزایش سرطان پروستات در فرزندان
کمبود پروتئین در دوران بارداری و شیردهی مسیرهای مولکولی درگیر در رشد طبیعی پروستات را غیرقابل تنظیم کرده و منجر به اختلال در رشد آن در فرزندان جوان میشود.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، آزمایشهایی با موشها که توسط محققان دانشگاه ایالتی سائوپائولو (UNESP) در برزیل انجام شد، درک ما را از این که چرا نوادگان زنانی که در دوران بارداری دچار سوءتغذیه بودند با خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان پروستات در بزرگسالی روبرو هستند را افزایش داد. محققان تغییراتی را در بیان ژن شناسایی کردند که ممکن است با عدم تعادل هورمونی مشاهده شده در فرزندان موشها و افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات مرتبط باشد.کمبود پروتئین در دوران بارداری و شیردهی مسیرهای مولکولی درگیر در رشد طبیعی پروستات را غیرقابل تنظیم میکند و منجر به اختلال در رشد آن در فرزندان جوان می شود. این قبلاً شناخته شده بود
. محققان اکنون کشف کردهاند که رژیم غذایی فاقد پروتئین در مرحله جنینی بیان بیش از 700 ژن را در فرزندان تغییر میدهد، از جمله ژن ABCG1 که با سرطان پروستات مرتبط است. در مطالعه دوم منتشر شده در غدد درون ریز مولکولی و سلولی، تنظیم زدایی نوع خاصی از RNA (microRNA-206) با افزایش هورمون استروژن در مراحل اولیه زندگی مرتبط بود، یک ویژگی بارز در فرزندان موشهای ماده که از رژیم غذایی با پروتئین محدود تغذیه میشدند. در دوران بارداری و شیردهی و یک عامل مرتبط با افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات. نتایج یک بار دیگر نشان داد که رژیم غذایی و هر چیز دیگری که در مراحل اولیه رشد اتفاق میافتد، مسیر سلامتی و بیماری را در فرزندان تعیین میکند. آنها سهمی کلیدی در درک ما از 1000 روز اول زندگی، دوره بارداری داشتند.
نفوذ مادام العمر
تحقیقات در مورد ارتباط بین سلامت مادر و رشد فرزندان در دهههای اخیر به طور قابل توجهی پیشرفت کرده است، به ویژه در زمینهای که به عنوان ریشههای رشدی سلامت و بیماری (DOHaD) شناخته میشود. شواهد زیادی وجود دارد که نشان میدهد تعامل ناکافی ژن-محیط در مرحله جنینی و دو سال اول پس از تولد میتواند یک عامل کلیدی در افزایش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن غیرواگیر (NCCDs) مانند سرطان، دیابت، اختلالات مزمن تنفسی باشد و بیماریهای قلبی عروقی بر اساس یک مطالعه بینالمللی که در سال 2009 گزارش شد، خطر ابتلا به سرطان پروستات در مردانی که در اوایل کودکی در معرض گرسنگی و وحشت قرار داشتند بسیار بالاتر از حد طبیعی بود. مطالعه چگونگی تأثیر عوامل رفتاری و محیطی مانند سوء تغذیه مادر بر بیان ژن اپی ژنتیک نامیده میشود. تغییرات اپیژنتیک برگشتپذیر هستند و با ایجاد جهش، توالی DNA را تغییر نمیدهند. آنها میتوانند نحوه خواندن یک توالی DNA توسط ارگانیسم را تغییر دهند و بیان ژن ها را در فرزندان تغییر دهند. الگوهای جدید بیان ژن میتواند به نسلهای آینده منتقل شود. تحقیقاتی که در UNESP دنبال شد، مکانیسمهای سلولی درگیر در این فرآیند را با استفاده از آزمایشهایی با موشها بررسی کرد. برخی از نتایج در مقاله منتشر شده در Scientific Reports ارائه شده است. نویسندگان مشخصات بیان جهانی microRNA و RNA پیام رسان را توصیف میکنند و تغییرات مولکولی مرتبط با افزایش خطر سرطان پروستات را برجسته میکنند. شایان ذکر است که microRNA بیان RNA پیام رسان را از طریق مکانیسمهای اپیژنتیک تعدیل میکند و RNA پیام رسان نقش مهمی در سنتز پروتئین ایفا میکند. بنابراین، microRNAها عوامل مهمی در بیان ژن هستند. پس از تولید توالیهای RNA و تجزیه و تحلیل آنها با استفاده از بیوانفورماتیک، محققان به این نتیجه رسیدند که سرطان پروستات در فرزندان مبتلا به سوءتغذیه و موشهای مسنتر در معرض محدودیت پروتئین داخل رحمی میتواند به دلیل تنظیمزدایی اولیه miR-206 و ژن هدف آن PLG باشد، و این عدم تنظیم احتمالاً پاسخی به سطوح بالای غیر طبیعی استروژن در دوران بارداری است. سرپرست تیم تحقیقاتی افزود: آنها دریافتند که miR-206 بیان گیرنده استروژن آلفا (ERα) را تعدیل میکند، که اعتقاد بر این است که با افزایش خطر سرطان پروستات در بزرگسالی مرتبط است. وی توضیح داد: عدم تعادل هورمونی در اوایل زندگی، علاوه بر تفاوت در رشد و نمو غدد، مشاهده شد. این حیوانات دارای سطوح بالاتری از استروژن بودند که با افزایش سن آنها حتی بیشتر شد، در حالی که سطح آندروژن کاهش یافت. این عدم تعادل هورمونی با ایجاد سرطان پروستات در انسان مرتبط است.
ژن هدف
در مقاله منتشر شده در غدد درون ریز مولکولی و سلولی، این گروه تغییرات در بیش از 700 ژن در پروستات فرزندان موش صحرایی را تشریح کردند که با توالی یابی RNA (RNA-seq)، که بیان چندین ژن را برای به دست آوردن رونوشت کامل اندازهگیری می کند، شناسایی شدند. مجموعهای از مولکولای RNA موجود در سلولهای یک نمونه بافت. هنگامی که محققان به دنبال همبستگی بین نتایج مطالعه و پایگاه داده سرطان پروستات انسانی بودند، دریافتند که ABCG1، یکی از ژنهای تغییر یافته، یک "ژن DOHaD" بالقوه است که با اختلالاتی در رشد پروستات مرتبط است، که اثرات ماندگاری دارد که میتواند افزایش خطر ابتلا به سرطان را نشان دهد. مفهوم ریشههای رشدی سلامت و بیماری (DOHaD) چارچوبی را برای ارزیابی اینکه چگونه تجربیات اولیه زندگی میتواند سلامت و بیماری را در طول زندگی شکل دهد، فراهم کرده است. در حالی که سوء تغذیه مادر به عنوان یک عامل خطر برای برنامه ریزی رشد سرطان پروستات (PCa) پیشنهاد شده است، مکانیسمهای مولکولی هنوز به خوبی شناخته نشده است. با استفاده از دادههای RNA-seq، محققان تنظیمزدایی شبکه miR-206-Plasminogen (PLG) را در پروستات شکمی (VP) فرزندان جوان مبتلا به سوءتغذیه نشان دادند. RT-qPCR تنظیمزدایی شبکه miR-206-PLG را در VP موشهای جوان و پیر تأیید کرد. با در نظر گرفتن نقش کلیدی مسیرهای سیگنال دهی استروژنی در سرطان زایی پروستات، مطالعات in vitro miRNA miRNA نیز یک همبستگی منفی بین miR-206 و بیان گیرنده استروژن α (ESR1) در سلول های PNT2 نشان داد. تحقیقات اخیر ثابت کرد که استروژنزایی اولیه مرتبط با تنظیمزدایی شبکههای miR-206 میتواند به ریشههای رشدی PCa در فرزندان مبتلا به سوءتغذیه کمک کند. درک مکانیسمهای مولکولی که سوءتغذیه اولیه زندگی بر سلامت فرزندان تأثیر میگذارد، میتواند اتخاذ یک سیاست دولتی برای پیشگیری از بیماریهای مزمن غیرواگیر مرتبط با مفهوم DOHaD را تشویق کند. محققان نشانگرهای مولکولی را شناسایی کردند که اغلب در موشهای جوان و مسن که دارای سوءتغذیه مادری هستند و همچنین انسانها، تنظیمشده هستند. دادهها به سوء تغذیه مادران به عنوان یک عامل محیطی کلیدی در منشاء سرطان پروستات در فرزندان موش اشاره دارد.
پایان مطلب./