به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در مطالعه‌ای که اخیراً نتایج آن در مجله BDJ Open منتشر شده است، محققان در کانادا و آلمان دوز خمیردندان فلورایدی را که والدین به کودکان تا دو سال می‌دادند، آزمایش کردند. نتایج آن‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از والدین ممکن است به طور قابل توجهی خمیر دندان بیش از حد مطلوب به فرزندان خود بدهند و باید جایگزین‌های بدون فلوراید را برای جلوگیری از مصرف فلوراید اتخاذ کنند.

پیش زمینه

فلوراید یک ماده‌ معدنی طبیعی است که در پوسته زمین وجود دارد و در طبیعت به وفور یافت می‌شود. اغلب جهت جلوگیری از پوسیدگی دندان، آن را به آب آشامیدنی اضافه می‌کنند. فلوراید از طرق مختلف می‌تواند اثر بگذارد، به عنوان مثال، فلوئوروزیس عارضه‌ای است ناشی از مصرف بیش از حد و طولانی مدت فلوئور است و باعث ایجاد ناهنجاری‌های استخوان و دندان می‌شو.، همچنین مصرف بیش از حد قلوراید سمی است و می‌تواند با کلسیم زدایی موجب پوکی استخوان شود و یا مصرف بیش از حد آن می‌تواند دندان‌های شما را تا ابد لکه دار کند. به علاوه مصرف این ماده در کودکان باید با احتیاط همراه باشد از آنجایی که کودکان زیر سه سال قادر به تف کردن نیستند. کودکان با قورت دادن خمیردندان دوز روزانه این ماده را در خود بالا می‌برند. بنابراین ممکن است در طولانی مدت دچار عوارض مصرف بیش از حد این ماده شوند.  بنابراین، در حالی که بهداشت خوب دهان و دندان در دوران کودکی برای جلوگیری از پوسیدگی دندان و سایر بیماری‌های دهان ضروری است، فلوراید موجود در خمیردندان نگرانی‌های سم شناسی را در مورد ایمنی آن برای نوزادان و کودکان نوپا ایجاد کرده است. مطالعات همچنین مشاهده کرده‌اند که علی‌رغم استفاده مکرر از فلوراید در سراسر جهان، پوسیدگی دندان همچنان رواج دارد و برآوردهای جهانی حاکی از آن است که تقریباً نیمی از کودکان را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فلوراید ممکن است باعث مسمومیت مزمن و سایر اثرات نامطلوب طولانی مدت شود. به همین دلیل، دستورالعمل‌ها در نقاط مختلف جهان پیشنهاد می‌کنند که دوز فلوراید را برای کودکان خردسال به یک اسمیر کوچک یا به اندازه یک دانه برنج (تا 24 ماهگی) یا یک نخود (برای کودکان زیر شش سال) محدود کنید.  با این حال، کودکان خردسال ممکن است 64 تا 100 درصد از خمیر دندان خود را ببلعند، و آن‌ها را در معرض خطر فلوئوروزیس دندان قرار دهد، زیرا به طور سیستماتیک در معرض فلوراید قرار می‌گیرند. بنابراین، جمع آوری اطلاعات بیشتر در مورد میزان خمیردندانی که والدین به آن‌ها می‌دهند بسیار مهم است.

درباره مطالعه

در این مطالعه، محققان فرض کردند که والدین پیروی از دستورالعمل‌هایی که توصیه می‌کنند به کودکان تا دو سال یک دانه برنج خمیردندان بدهند، چالش برانگیز است. آن‌ها این فرضیه را با آزمایش دوزهای واقعی خمیردندانی که والدین به فرزندانشان داده بودند، آزمایش کردند.راین مطالعه در پنج مهدکودک در آلمان انجام شد، جایی که به والدین دو برند تجاری موجود از خمیردندان حاوی 1000 پی پی ام فلوراید و مناسب برای کودکان داده شد و از آن‌ها خواسته شد که آن‌ها را همانطور که معمولاً در خانه انجام می‌دادند، مصرف کنند. برای شرکت در این مطالعه، آن‌ها باید به طور منظم از خمیر دندان حاوی فلوراید برای کودکان در خانه استفاده کنند. از والدین کودکان بزرگتر از دو سال خواسته شد که دوز مصرفی را بر اساس کاری که قبل از دومین سالگرد کودک انجام داده اند ارائه دهند. این نشان دهنده این بود که آن‌ها چقدر به فرزندان خود در خانه می‌دهند. وزن هر دوز تعیین و با توصیه بهینه یک دانه مقایسه شد. همچنین از والدین خواسته شد تا تعداد دفعات مسواک زدن دندان‌های فرزندشان در روز را برای محاسبه قرار گرفتن در معرض فلوراید و همچنین آگاهی خود از دوزهای بهینه را بیان کنند.

نتایج مطالعه

کودکان در زمان مطالعه به طور متوسط 24 ماهه بودند و 61 والدین معیارهای ورود را داشتند. بیش از 60 درصد از والدین گفتند که فرزندانشان دو بار در روز مسواک می زنند، در حالی که حدود 23 درصد گفتند که سه بار در روز مسواک می زنند. مقدار متوسط دوز مرجع فلوراید 0.039-0.045 گرم بود. با این حال، والدین به طور متوسط 0.263-0.281 گرم فلوراید برای کودکان خود دوز مصرف کردند. فاکتور اوردوز بین 5.6 تا 8.2 بود. بیش از 60 درصد والدین از هشدارهای بهداشتی فلوراید یا شرایط استفاده از آن اطلاعی نداشتند. نزدیک به 15 درصد علاوه بر خمیردندان فلوراید برای فرزندشان از قرص فلوراید استفاده می‌کردند.

نتیجه گیری

این یافته‌ها نشان می‌دهد که کودکان ممکن است از والدین خود بیش از حد فلوراید دریافت کنند. نویسندگان خاطرنشان کردند که ممکن است قرار گرفتن کودکان در معرض این ماده را دست کم بگیرند، زیرا فلوراید در غذاهایی مانند برنج، شیر گاو و موز و همچنین آب آشامیدنی و گاهی نمک نیز وجود دارد. با این حال، حتی دریافت فلوراید از طریق خمیر دندان از حد بالایی که برای جلوگیری از فلوروزیس دندان در نظر گرفته می‌شود، فراتر رفت. تحقیقات بیشتر باید یک ارزیابی خطر جامع از جمله سایر منابع فلوراید انجام دهد و همچنین احتمال سمیت عصبی را به عنوان یک نتیجه در نظر بگیرد. همچنین باید عوامل اجتماعی و اقتصادی را نیز در نظر گرفت. یکی از دلایل اندازه‌های دوز زیاد می‌تواند این باشد که تبلیغات تلویزیونی اغلب مقادیر اضافی خمیردندان را روی برس‌ها نشان می‌دهند. به عنوان مثال، مطالعات قبلی نشان داده بود که بیشتر تبلیغات یک چرخش بزرگ از خمیر را به تصویر می‌کشد که کل سر قلم مو را پوشانده است، که بسیار بیشتر از دوز توصیه شده است. عطر و طعم خمیردندان نیز ممکن است برای کودکان خوشایند باشد و آن‌ها را به خوردن بیشتر سوق دهد. از آنجایی که توزیع فلوراید دانه برنج ممکن است برای والدین چالش برانگیز باشد، محققان پیشنهاد می‌کنند از انواع خمیردندان‌های بدون فلوراید، از جمله برخی دیگر از مواد ضد پوسیدگی استفاده کنند. این‌ها می‌تواند شامل کلسیم سدیم فسفوسیلیکات یا هیدروکسی آپاتیت باشد که از نظر بالینی نشان داده شده است که این دومی‌در برابر پوسیدگی محافظت می‌کند. اگر بلعیده شود برای نوزادان و کودکان نوپا بی خطر است و می‌تواند کلونیزاسیون باکتری‌ها را در سطح دندان کاهش دهد. تشویق والدین به جایگزینی خمیردندان‌های حاوی فلوراید با جایگزین‌های کارآمد و ایمن می‌تواند مراقبت از دهان را در کودکان خردسال ارتقا دهد، و آن‌ها را از فلوئوروزیس در امان نگه دارد.

پایان مطلب./