به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، کوریوآمنیونیت (عفونت داخل آمنیوتیک) یک عفونت جدی در زنان است که فرد را در دوران بارداری تحت تاثیر قرار می‌دهد. کوریوآمنیونیت در اثر عفونت ناشی از رشد باکتری‌ها از واژن به سمت رحم رخ می‌دهد. این بیماری نام خود را از دو غشایی که جنین را در رحم احاطه کرده‌اند گرفته است، یعنی کوریون و آمنیون. این عفونت زمانی رخ می‌دهد که باکتری وارد هر یک از بافت‌ها یا غشاهای اطراف جنین می‌شود. این غشاها شامل: کوریون (غشاء خارجی) آمنیون (غشاء داخلی) جفت مایع آمنیوتیک می‌باشند. درمان کوریوآمنیونیت معمولاً شامل تجویز آنتی‌بیوتیک است، اما ممکن است لازم باشد که متخصص زنان و زایمان جنین را زودتر از موعد مقرر به دنیا بیاورند. اگر کوریوآمنیونیت درمان نشود، می‌تواند منجر به عوارض تهدیدکننده زندگی در بانوی باردار و جنین شود.حال به تازگی، یک مطالعه بیماری‌های عفونی بالینی، اثربخشی سفوکسیتین را در درمان آندومتریت و عفونت‌های داخل آمنیوتیک (IAI) ارزیابی کرد. این به دنبال به‌روزرسانی مجموعه‌ها و دستورالعمل‌های محلی در ژوئن 2023 است که خط اول تک‌تراپی سفوکسیتین را برای درمان IAI و اندومتریت توصیه می‌کند.

پیش زمینه

IAI‌ها عفونت‌های چند میکروبی جفت، مایع آمنیوتیک، غشای جنین، جنین یا دسیدوا (دسیدوا مرز مخاطی رحم است (یعنی اندومتر تغییریافته) که تدارکات بارداری را شکل می‌دهد. دسیدوا در فرایندی به نام دسیدواسازی، تحت تأثیر پروژسترون تشکیل شده است. دسیدوا تشکیل بخش مادری جفت را تشکیل داده و طی دوره بارداری باقی می‌ماند.) هستند. در صورت عدم تشخیص و درمان فوری با استفاده از آنتی بیوتیک‌های داخل زایمان و زایمان، می‌توانند زندگی جنین یا فرد باردار را به طور جدی به خطر بیندازند. همچنین مشاهده شده است که IAI با احتمال 2.3 بیشتر زایمان سزارین مرتبط است. اندومتریت پس از زایمان منعکس کننده عفونت آندومتر، دسیدوآ یا میومتر پس از زایمان است. کالج آمریکایی زنان و زایمان (ACOG) جنتامایسین و آمپی سیلین را به عنوان درمان آنتی بیوتیکی خط اول برای IAI توصیه کرده است. همچنین توصیه شده است که بسته به شدت آلرژی، آلرژی به پنی سیلین در کلیندامایسین، سفازولین و وانکومایسین در نظر گرفته شود. کمبود کلیندامایسین داخل وریدی در ایالات متحده منجر به بررسی محلی الگوهای تجویز در ژوئن 2023 شد. این مرور، تک‌تراپی سفوکسیتین را به عنوان اولین درمان ضد میکروبی برای درمان اندومتریت و IAI، جایگزین جنتامایسین و آمپی سیلین با یا بدون کلیندامایسین، توصیه کرد.

درباره مطالعه

این مطالعه گذشته نگر و مشاهده‌ای بود و در کارولینای جنوبی انجام شد. بیماران بزرگسال بستری شده در بیمارستان که با آندومتریت یا کوریوآمنیونیت تشخیص داده شد، وارد مطالعه شدند. داده‌های مربوط به نتایج و درمان بیمار از سیستم پرونده پزشکی الکترونیکی (EMR) استخراج شد. اگر EMR فاقد داده‌های مرتبط بود، افراد از مطالعه حذف شدند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند. اولی (122=n) شامل افرادی بود که بین 23 ژوئن 2023 و 31 اوت 2023 درمان شده بودند، یعنی در دوره‌ای که دستورالعمل‌ها وجود داشتند. گروه دوم (n=350) شامل افرادی بودند که بین 1 آوریل 2016 و 22 ژوئن 2023، زمانی که رژیم‌های درمانی ضد میکروبی سنتی وجود داشت، تحت درمان قرار گرفتند. نتیجه مطالعه ترکیبی اولیه، رویدادهای بالینی جدی در 30 روز پس از زایمان بود. رویدادهای بالینی جدی می تواند بستری مجدد در بیمارستان، بستری شدن در ICU، مرگ یا عفونت عمیق محل جراحی باشد. اجزای منفرد نتیجه ترکیبی، نتایج ثانویه را تشکیل می‌دهند. پیامد ثانویه نیز شامل طول مدت بستری در بیمارستان بود.

یافته‌های کلیدی

دستورالعمل‌هایی که مونوتراپی سفوکسیتین را توصیه می‌کنند در مقایسه با دستورالعمل‌های سنتی شامل آمپی‌سیلین و جنتامایسین با توجه به رویدادهای بالینی جدی پس از زایمان، پایین‌تر بودند. کاهش احتمال بستری مجدد برای اندومتریت و IAI عامل اصلی نتایج مستند شده در اینجا بود. در گروه پس از سفوکسیتین، 63 درصد کاهش شانس تجربه یک رویداد بالینی جدی و 69 درصد شانس کمتر بستری مجدد در بیمارستان مشاهده شد. مدت زمان بستری قابل مقایسه در دو گروه مشاهده شد. ملاحظات اضافی با سفوکسیتین عبارتند از بهبود تجربه بیمار، سهولت بار کاری پرستاری، کاهش هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی و به حداقل رساندن خطر خطاهای دارویی. سفوکسیتین نسبت به درمان سه گانه آمپی سیلین/جنتامایسین/کلیندامایسین از نظر زمان موثر است. رژیم مصرف چندگانه احتمال خطا و عوارض جانبی عمومی را بیشتر می‌کند. سایر معایب جنتامایسین شامل دوز بر اساس وزن است که تجویز را به تاخیر می اندازد و نیاز به نظارت بر دارو برای اطمینان از ایمنی است.

نقاط قوت و محدودیت‌ها

نقاط قوت این مطالعه شامل سیستم مراقبت‌های بهداشتی بزرگی است که پردیس‌های متعدد را در بر می گیرد و تجزیه و تحلیل یک گروه مدرن بیمار، مقاومت ضد میکروبی و پاتوژن‌های فعلی را شامل می‌شود. یک محدودیت کلیدی این مطالعه حول طراحی مشاهده‌ای و گذشته نگر آن متمرکز بود، که به این معنی بود که بیماران ضد میکروبی‌های مختلفی را در گروه‌ها دریافت کردند. تعداد کمتری از رویدادها در دوره پس از سفوکسیتین می‌تواند منجر به حوادث کمتر و موارد کمتری از عفونت‌های ثانویه شود. کمبود داده‌های میکروبیولوژی برای عفونت‌های درمان‌شده محدودیت اضافی این مطالعه بود. این منجر به درک ناقص موجودات بیماری زا بالقوه درگیر در این عفونت‌ها می‌شود. علاوه بر این، تشخیص بالینی آندومتریت و کوریوآمنیونیت یک محدودیت اضافه است. این شرایط عموماً توسط افرادی که از بیماران در حال زایمان مراقبت می‌کنند، شناسایی و مدیریت می‌شوند. تحقیقات اخیر نشان داده است که علائم بالینی تشخیص کوریوآمنیونیت به طور دقیق بیماران مبتلا به عفونت ثابت شده داخل آمنیوتیک را تشخیص نمی‌دهد. در 61 درصد از بیماران مبتلا به IAI بالینی، میکروارگانیسم‌های موجود در مایع آمنیوتیک شناسایی شدند. از این افراد، حدود یک چهارم التهاب داخل آمنیوتیک بدون میکروارگانیسم‌های قابل شناسایی را نشان دادند. در اینجا، تلاش شد تا گروه بر اساس کدهای ICD-10 استاندارد شود. با این حال، باید توجه داشت که تشخیص و کدهای ICD-10 به پزشک معالج بستگی دارد.

نتیجه گیری

در مجموع و روی هم رفته، این مطالعه نشان داد که تغییر موضعی به درمان ضد میکروبی خط اول با استفاده از تک‌تراپی سفوکسیتین مؤثر بوده و انتظار می‌رود که به روش فعلی ادامه دهد. سفوکسیتین مستلزم یک رژیم تجویز بسیار کمتر پیچیده برای درمان اندومتریت و IAI در مقایسه با رژیم سنتی است. یافته‌های اولیه نشان می‌دهد که سفوکسیتین می‌تواند یک راه امیدوارکننده برای مدرن کردن درمان اندومتریت و IAI باشد.

پایان مطلب./