به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در طول سرطان‌زایی دهانه رحم، سطح متیلاسیون در DNA میزبان و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) افزایش می‌یابد. متیلاسیون DNA به عنوان آزمایشی برای تشخیص نئوپلازی داخل اپیتلیال دهانه رحم (CIN) پیشنهاد شده است.  حال در یک مطالعه که به تازگی در نشریه BMC Medicine به چاپ رسیده، اثربخشی روش متیلاسیون سرطان دهانه رحم (CerMe) مبتنی بر هیپرمتیلاسیون PCDHGB7 را برای تشخیص زنانی که در معرض خطر بالاتر ابتلا به HPV قرار دارند، نشان می‌دهد.

HPV و سرطان دهانه رحم

سرطان دهانه رحم یکی از شایع ترین انواع سرطان است که باعث مرگ و میر در زنان می‌شود. با این حال، تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم از طریق غربالگری و درمان بعدی می‌تواند میزان مرگ و میر ناشی از این نوع سرطان را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. تقریباً تمام موارد این سرطان به‌دنبال آلودگی به ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV ایجاد می‌شود. ویروسی که تاکنون ۲۰۰ نوع از آن شناخته‌ شده است. برخی از انواع آن کم‌خطرند که می‌توانند باعث ایجاد زگیل تناسلی بشوند که اغلب افراد نام این ضایعه را شنیده‌اند. اما انواع پرخطر این ویروس می‌تواند باعث تغییرات سلولی بدخیم و درنهایت ابتلا به سرطان دهانه رحم شود. تست HPV، که رایج ترین روش غربالگری اولیه برای سرطان دهانه رحم است، بسیار حساس با ارزش پیش بینی منفی بسیار بالا (NPV) است. از آنجایی که بیشتر عفونت‌های HPV گذرا هستند، آزمایش نادرست HPV می‌تواند منجر به ارجاعات غیرضروری کولپوسکوپی شود. (کولپوسکوپی یک روش تشخیصی پزشکی برای بررسی یک دید و مقیاس روشن از دهانه رحم و بافت‌های واژن و اندام تناسلی زنان است. بسیاری از ضایعات ضعیف و ضایعات بدخیم در این مناطق ویژگی‌های قابل تشخیصی دارند که می‌توانند از طریق معاینه تشخیص داده شوند). برای غلبه بر این مشکل، افرادی که تست HPV آن‌ها مثبت است، اغلب در معرض ژنوتیپ یا سیتولوژی HPV قرار می‌گیرند. طبق دستورالعمل‌های فعلی، زنانی که تست HPV 16 یا 18 مثبت دارند، به کولپوسکوپی ارجاع داده می‌شوند، زیرا در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نئوپلازی داخل اپیتلیال گردن رحم (CIN) درجه دو (CIN2+) هستند. چندین مطالعه نشان داده‌اند که بیش از 90 درصد از عفونت‌های HPV16/18 به طور خود به خود در طی دو سال از بین می‌روند، بنابراین نشان می‌دهد که آزمایش‌های تریاژ مبتنی بر ژنوتیپ HPV ممکن است منجر به ارجاع بیش از حد شود. مطالعات قبلی نشان داده است که تست سیتولوژی حساسیت کمتر و تکرارپذیری ضعیفی دارد. (تست سیتولوژی ادرار، فرد را از لحاظ وجود سلول‌های پیش سرطانی و سایر مشکلات دستگاه ادراری، غربال می‌کند. در این آزمایش، سلول‌های موجود در نمونه ادرار فرد، زیر میکروسکوپ بررسی شده و ناهنجاری‌های موجود در آن تشخیص داده می‌شوند. در واقع این آزمایش به تشخیص سرطان‌های مجاری ادراری فرد کمک می‌کند.) بنابراین، نیاز فوری به یک روش تریاژ غیر تهاجمی، مؤثر و عینی برای تشخیص زنان پرخطر HPV  (hrHPV) مثبت و کاهش مراجعات غیر ضروری وجود دارد. برخی از تکنیک‌های مورد استفاده برای تشخیص سرطان دهانه رحم و ضایعات پیش سرطانی شامل تست میکرو ریبونوکلئیک اسید (microRNA)، ایمونوهیستوشیمی و تشخیص E6/E7، سایر انحرافات انکوژن و یکپارچه سازی DNA ویروس است. نکته مهم این است که بیشتر این تکنیک‌ها با دقت محدودی همراه هستند یا الزامات فنی بالایی دارند. برای تشخیص سرطان دهانه رحم، مزیت اصلی ارزیابی انحرافات متیلاسیون DNA ژن‌های خاص، مانند miR124-2، ASTN1، FAM19A4، ZNF671، ITG4، RXFP3، DLX1، TERT و SOX17 از طریق آزمایش‌های مولکولی، این است که به آزمایش مولکولی نیازی ندارد. متخصص برای تجزیه و تحلیل PCDHGB7 Hypermethylated به عنوان یک نشانگر سرطان جدید شناخته شده است که می تواند برای تشخیص زودهنگام سرطان دهانه رحم استفاده شود. در این زمینه، یک آنزیم محدود کننده حساس به متیلاسیون اصلاح شده واکنش زنجیره‌ای پلیمراز کمی (MSRE-qPCR) را می‌توان برای تعیین کمیت وضعیت متیلاسیون استفاده کرد.

درباره مطالعه

مطالعه آینده‌نگر و کوهورت کنونی روش تشخیص CerMe را برای غربالگری زنان در معرض خطر بالای HPV پیشنهاد کرد. در مجموع 3251 زن hrHPV مثبت که سرپایی بیمارستان بین‌المللی بهداشت و زایمان صلح بودند، انتخاب شدند. همه شرکت کنندگان در این مطالعه 30 سال یا بیشتر سن داشتند و تحت آزمایش HPV و سیتولوژی در بیمارستان قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان برای کولپوسکوپی ارجاع داده شدند و نمونه‌های باقی مانده برای آزمایش متیلاسیون استفاده شد. اطلاعات بالینی و نتایج متیلاسیون شرکت کنندگان انتخاب شده برای ایجاد روش تشخیص CerMe مورد استفاده قرار گرفت.

نتایج مطالعه

روش CerMe تشخیص بدون بیسولفیت مبتنی بر هیپرمتیلاسیون PCDHGB7 به عنوان یک تریاژ برای زنان hrHPV مثبت برای کاهش ارجاع بیش از حد غیر ضروری به کولپوسکوپی ایجاد شد. برای درک بهتر اثربخشی و عملی بودن آن، بر اساس سن، سیتولوژی، زیرگروه‌های hrHPV و مقادیر CerMe مورد آزمایش قرار گرفت. در مقایسه با روش تشخیص متیلاسیون FAM19A4/miR124-2، روش تشخیص CerMe با قابلیت‌های عملکردی برتر با توجه به حساسیت و ویژگی آن برای  CIN2+ و سرطان دهانه رحم همراه بود. چندین روش موجود با یک مرحله درمان اجباری بی سولفیت همراه هستند که ممکن است منجر به از دست دادن نمونه و کاهش حساسیت تشخیص سرطان شود. ضایعات دهانه رحم  CIN1- و CIN2+  خطرات سرطان و درمان‌های بالینی متفاوت را به حساب می آورند. قابل ذکر است، روش CerMe با موفقیت نوع ضایعات دهانه رحم را شناسایی کرد، که می‌تواند برای شناسایی زنان در معرض خطر بالاتر سرطان دهانه رحم استفاده شود. روش CerMe از روش‌های سیتولوژی موجود، به‌ویژه روش‌هایی که برای تشخیص زنان مبتلا به سرطان دهانه رحم در سنین 30 تا 40 سال استفاده می‌شود، بهتر عمل کرد. در مقایسه با آزمایش‌های سیتولوژیکی برای کارسینوم سلول سنگفرشی (SCC) و آدنوکارسینوم (AC) برای تشخیص سرطان دهانه رحم، روش تشخیص CerMe حساس‌تر و دقیق‌تر بود.

نتیجه گیری

شناسایی زنانی که در معرض خطر بالای HPV هستند بسیار مهم است، زیرا این زنان می‌توانند از ابتلا به سرطان دهانه رحم محافظت شوند. یافته‌های مطالعه پتانسیل روش تشخیص CerMe را برای کاهش ارجاع بیش از حد، تشخیص بیش از حد و درمان بیش از حد نشان می‌دهد. در آینده، پیگیری طولانی مدت برای ارزیابی اثربخشی بالینی این روش مورد نیاز است. در حال حاضر، یک مطالعه پیگیری برای ارزیابی ارزش پیش‌بینی تشخیص CerMe برای پیشرفت بیماری با استفاده از گروه بزرگی از بیماران پرخطر در حال انجام است.

پایان مطلب./