به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، سرطان سینه همچنان یک نگرانی پیچیده و شایع بهداشتی است که میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بررسی یک تحلیل جامع از چشم‌انداز چندوجهی سرطان سینه را ارائه می‌کند، طیف متنوعی از عوامل خطر را که در بروز آن نقش دارند و پیشرفت‌ها در روش‌های تشخیصی را بررسی می‌کند. از طریق بررسی گسترده مطالعات فعلی، عوامل خطر مختلفی شناسایی شده‌اند که مستعدات ژنتیکی مانند جهش‌های BRCA، تأثیرات هورمونی، عوامل سبک زندگی و الگوهای تولید مثلی را در بر می‌گیرد. سن، سابقه خانوادگی و عوامل محیطی بیشتر در ایجاد فرآیند پیچیده علت سرطان سینه نقش دارند. علاوه بر این، این بررسی نقش محوری ابزارهای تشخیصی را در تشخیص زودهنگام و مدیریت سرطان پستان مشخص می‌کند. ماموگرافی، سنگ بنای غربالگری سرطان پستان، با فناوری‌های نوظهوری مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و آزمایش مولکولی تقویت می‌شود و حساسیت و ویژگی را در تشخیص بدخیمی‌های پستان بهبود می‌بخشد. با وجود این پیشرفت‌ها، چالش‌ها در حصول اطمینان از دسترسی گسترده به برنامه‌های غربالگری، به‌ویژه در تنظیمات با منابع محدود، وجود دارد. 
عوامل خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان
سابقه شخصی سرطان سینه
افزایش خطر عود سرطان سینه در زنانی که قبلاً آن را تجربه کرده‌اند وجود دارد. سرطان سینه دوم ممکن است در همان سینه اول یا در سینه متفاوت ظاهر شود. اگرچه اکثر زنانی که سرطان سینه در محل کارسینوم مجرای یا کارسینوم لوبولار درجا دارند، عود نمی‌کنند، این زنان در معرض خطر بیشتری برای انجام این کار هستند.
سرطان سینه و سایر انواع سرطان در سابقه خانوادگی
وجود سرطان سینه در یک یا چند خویشاوند خونی نزدیک نشان می‌دهد که این بیماری در خانواده وجود دارد. موارد سرطان سینه بیش از حد انتظار به طور تصادفی در برخی خانواده ها رخ می‌دهد. تعیین اینکه آیا سابقه سرطان در یک خانواده نتیجه تصادف، سبک زندگی مشترک، ژن‌هایی است که از والدین به فرزندان منتقل می‌شود یا ترکیبی از این عوامل می‌تواند دشوار باشد.
جهش در ژن BRCA
ژن تغییر یافته به عنوان جهش ژنتیکی نامیده می‌شود. برخی از انواع سرطان ممکن است در نتیجه برخی تغییرات ژنی بیشتر ایجاد شوند. والدین می‌توانند جهش‌های ژنی ارثی را به فرزندان خود منتقل کنند. تنها درصد کمی از سرطان‌های سینه (تقریباً 10-5٪) توسط جهش‌های ژنی ارثی ایجاد می‌شوند. فیزیولوژی طبیعی انسان شامل هر دو BRCA1 و BRCA2 است که ژن‌های سرطان سینه هستند. در نتیجه آنچه که به نظر می‌رسد دخالت آن‌ها در تنظیم رشد سلول‌های سرطانی است، این ژن‌ها به عنوان سرکوبگر تومور شناخته می‌شوند. جهش‌های ژن BRCA1 یا BRCA2 ممکن است باعث شود که آن‌ها توانایی خود را در تنظیم توسعه سرطان از دست بدهند. این جهش‌ها به ندرت رخ می‌دهند.
سینه‌های بزرگ
در مقایسه با بافت چربی، سینه‌های متراکم مجاری شیر، غدد و بافت همبند بیشتری دارند. تراکم سینه یک ویژگی ژنتیکی است. در مقایسه با زنانی که بافت سینه متراکم کمی دارند یا اصلاً بافت متراکم ندارند، زنانی که بافت سینه متراکم دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه هستند. تراکم سینه تنها با ماموگرافی قابل تشخیص است، اما سینه‌های متراکم نیز تفسیر تصویر را دشوارتر می‌کند. در ماموگرافی، بافت متراکم مانند تومور سفید به نظر می‌رسد، در حالی که بافت چربی تیره به نظر می‌رسد و تومور را پنهان می‌کند.
یائسگی دیررس
سطح هورمون‌های بدن، در درجه اول استروژن و پروژسترون، با توقف تولید تخمدان‌ها شروع به کاهش می‌کند و در نتیجه یائسگی ایجاد می‌شود. در نتیجه چرخه قاعدگی یک زن متوقف می‌شود. اگر در سنین بالاتر (بعد از 55 سالگی) وارد یائسگی شوید، سلول‌های شما برای مدت طولانی تری در معرض استروژن و سایر هورمون‌ها قرار می‌گیرند. این امر احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد. به همین ترتیب، بافت پستان در زمانی که یائسگی زودتر اتفاق می‌افتد، برای مدت کوتاه‌تری در معرض استروژن و سایر هورمون‌ها قرار می‌گیرد.
چه حاملگی دیرهنگام باشد و چه بدون بارداری
قرار گرفتن سلول‌های پستان در معرض استروژن در حال گردش در دوران بارداری متوقف می‌شود. همچنین تعداد کلی چرخه‌های قاعدگی یک زن در طول زندگی خود را کاهش می‌دهد. خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان مسن تر بسیار بیشتر از زنانی است که حداقل یک بار بارداری کامل قبل از 30 سالگی دارند. کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه با بارداری اولیه مرتبط است. یک زن هر چه فرزند بیشتری داشته باشد از سرطان سینه محافظت می‌شود. اگر زن هرگز باردار نشود، خطر ابتلا به سرطان سینه افزایش می‌یابد.
درمان جایگزینی هورمونی
با توجه به مطالعه ابتکار سلامت زنان (WHI)، استروژن به تنهایی خطر ابتلا به سرطان سینه را حدود 1 درصد در سال و درمان ترکیبی جایگزینی هورمون (HRT) خطر ابتلا به سرطان سینه را حدود 8 درصد در سال افزایش می‌دهد. این مطالعه همچنین نشان داد که در مقایسه با دارونما، خطر حتی با استفاده نسبتاً کوتاه از HRT ترکیبی افزایش می‌یابد. پس از چند سال توقف HRT، به نظر می‌رسد خطر بالاتر از بین رفته است. مطالعه WHI همچنین نشان داد که در بین زنان کانادایی 50 تا 69 ساله، کاهش قابل توجهی در تعداد موارد جدید سرطان سینه بین سال‌های 2002 و 2004 مشاهده شد.
اضافه وزن داشتن
در زنان یائسه، چاقی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد. بر اساس مطالعات، زنان با شاخص توده بدنی 31.1 یا بالاتر که هرگز از HRT استفاده نکرده‌اند، 2.5 برابر بیشتر از زنان با شاخص توده بدنی 22.6 یا کمتر در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند. به طور خاص، استروژن از تخمدان‌ها نقش مهمی در سرطان سینه بازی می‌کند. تصور می‌شود که بسیاری از عوامل خطر سرطان سینه ناشی از دوز تجمعی استروژن است که بافت پستان در طول زمان جذب می‌کند. 
استروژن
خطر ابتلا به سرطان سینه با استروژن‌ها، هم درون زا و هم برون زا مرتبط است. در زنان پیش از یائسگی، تخمدان معمولاً استروژن درون زا تولید می‌کند و برداشتن تخمدان می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد. HRT و داروهای ضد بارداری خوراکی منابع اصلی استروژن برون زا هستند. از دهه 1960، داروهای ضد بارداری خوراکی به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است و فرمولاسیون آن‌ها برای به حداقل رساندن عوارض جانبی بهبود یافته است. با این حال، نسبت عجیب و غریب هنوز برای جمعیت زنان ایرانی و آفریقایی آمریکایی بالاتر از 1.5 است.
سرطان پستان در زنان: از طریق فناوری تشخیص داده می‌شود
تومورهای پستان معمولاً به عنوان تومورهای خوش خیم یا حتی کارسینوم متاستاتیک به دلیل افزایش بیش از حد مجاری شروع می‌شوند که سپس به طور مداوم توسط عوامل مختلف سرطان زا تحریک می‌شوند. سرطان سینه بسته به ریزمحیط تومور، مانند تأثیرات استرومایی یا ماکروفاژها، شروع شده و پیشرفت متفاوتی دارد. هنگامی که تنها استرومای غده پستانی موش صحرایی در معرض مواد سرطان زا قرار می‌گیرد - نه ماتریکس خارج سلولی یا اپیتلیوم - نئوپلاسم می‌تواند ایجاد شود. یک ریزمحیط التهابی جهش‌زا که ماکروفاژها می‌توانند ایجاد کنند، می‌تواند رگ‌زایی را تشویق کند و به سلول‌های سرطانی کمک کند از پس زدن سیستم ایمنی جلوگیری کنند. 
پیشگیری از سرطان سینه مبتنی بر بیولوژی
برای افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان، اخیراً پیشگیری بیولوژیکی که عمدتاً به عنوان آنتی بادی‌های مونوکلونال برای این بیماری شناخته می‌شود، توسعه یافته است. این آنتی بادی‌های مونوکلونال گیرنده 2 فاکتور رشد اپیدرمی انسانی (HER2) را به عنوان یکی از اهداف اولیه خود دارند. پروتئین HER2 بیش از حد بیان می‌شود یا ژن HER2 در حدود 20 تا 30 درصد از تمام موارد سرطان پستان تقویت می‌شود. اولین داروی هدفمند HER2 که تاییدیه FDA را دریافت کرد، تراستوزوماب (Herceptin)، یک آنتی بادی مونوکلونال انسانی نوترکیب است که می‌تواند مستقیماً با ناحیه C ترمینال دامنه IV در ناحیه خارج سلولی HER2 تعامل داشته باشد.
اقدامات پیشگیرانه و تلاش‌های تحقیقاتی در حال انجام
اقدامات پیشگیرانه
تشویق زنان به انجام منظم ماموگرافی و غربالگری بر اساس سن و عوامل خطر می‌تواند به تشخیص زودهنگام کمک کند و منجر به نتایج درمانی بهتر شود. ترویج یک سبک زندگی سالم که شامل حفظ یک رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، محدود کردن مصرف الکل، پرهیز از سیگار کشیدن و حفظ وزن سالم است می‌تواند خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهد. تشویق به شیردهی، که اثرات محافظتی در برابر سرطان سینه نشان داده است، می‌تواند به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ترویج شود.
سرطان سینه یکی از نگرانی‌های مهم سلامت جهانی است که سالانه میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بررسی بر ماهیت چندوجهی سرطان سینه تاکید کرده است و عوامل خطر و رویکردهای تشخیصی مختلف را در درک و مدیریت این بیماری برجسته می‌کند.
پایان مطلب/.