به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در یک بررسی که اخیراً در نشریه Nutrients منتشر شده است، محققان 45 تداخل دارویی-مغذی (DNIs) را که وضعیت ریز تغذیه‌ای را تغییر می‌دهند، به‌ویژه با تمرکز بر چگونگی تأثیر استیل‌ سالیسیلیک اسید (ASA) و وارفارین بر روی بیماران از طریق مکانیسم‌های مختلف مورد بحث قرار دادند. آن‌ها به طور جامع به پیچیدگی‌های DNI می‌پردازند و تأثیر عواملی مانند پلی‌مورفیسم‌ها، میکروبیوتای روده و اجزای رژیم غذایی را برجسته می‌کنند و توصیه‌های عملی برای پزشکان برای مدیریت مؤثر DNI در جمعیت‌های آسیب‌پذیر ارائه می‌کنند.

پیش زمینه

تداخل دارو و ماده مغذی یا DNI، زمانی رخ می دهد که یک ماده مغذی، گیاه دارویی یا سایر عناصر موجود در یک مکمل غذایی، نحوه جذب، پردازش یا پاسخ بدن شما به یک داروی تجویزی یا بدون نسخه را تغییر دهد. DNI ها کمتر از تداخلات دارویی-دارویی مورد مطالعه قرار می‌گیرند، اما از نظر بالینی مرتبط هستند. داروها ممکن است به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر وضعیت ریز تغذیه از طریق مکانیسم‌های فیزیکوشیمیایی، فیزیولوژیکی یا پاتوفیزیولوژیک تأثیر بگذارند. این فعل و انفعالات شامل غیرفعال سازی زیستی، تغییر جذب، اثر یا دفع است. داروها ممکن است با ریزمغذی‌ها رقابت کنند، تغییرات فیزیولوژیکی ایجاد کنند یا به طور غیرمستقیم بر سلامت تأثیر بگذارند. در حالی که DNI‌ها ممکن است مفید یا مضر باشند، اغلب کمتر گزارش می‌شوند، و کمبود مطالعات گسترده و جامع در این زمینه وجود دارد. محققان در مقاله حاضر DNI‌های ASA (یک داروی ضد پلاکتی) و وارفارین (یک ضد انعقاد) را بررسی می‌کنند، داروهایی که به طور گسترده در قلب و عروق استفاده می‌شوند، که ممکن است به طور بالقوه بر وضعیت ریز مغذی بیماران از طریق مکانیسم‌های مختلف تأثیر بگذارد.

گرسنگی پنهان ریزمغذی‌ها

گرسنگی پنهان به معنای کمبود ریزمغذی‌ها است. ریزمغذی‌ها برای عملکردهای فیزیولوژیکی اساسی از جمله ویتامین‌ها (محلول در آب و محلول در چربی)، مواد معدنی و عناصر کمیاب ضروری هستند. مؤسسه پزشکی آمریکا توصیه‌های مصرف مرجع رژیم غذایی را برای این مواد مغذی و ترکیبات اضافی، مانند تورین و ارگوتیونئین، که برای عملکرد صحیح پروتئین‌های طول عمر ضروری هستند، ارائه می‌دهد.

ASA و DNI

تعامل بین ASA و ریزمغذی‌های مختلف پیچیده و چندوجهی است، با هر دو تعامل گزارش‌شده و مشکوک. در حالی که برخی از فعل و انفعالات بین ASA و ریزمغذی‌ها به خوبی تثبیت شده‌اند، برخی دیگر نامشخص هستند و تحقیقات بیشتر را ایجاب می‌کنند. تداخلات گزارش شده ASA شامل افزایش دفع ادراری تیامین، تعدیل فلاش نیاسین، تغییر در دفع کلیوی فولات و غلظت سرمی، اثرات بالقوه بر جذب کوبالامین‌ها، و اثرات بر جذب و دفع ویتامین C است. ویتامین‌های محلول در چربی مانند توکوفرول‌ها/توکوترینول‌ها ممکن است اثر ضد پلاکتی ASA را تقویت کرده و از معده محافظت کنند، در حالی که مواد معدنی مانند سدیم در دوزهای بالای ASA کاهش دفع را نشان می‌دهند و به طور بالقوه بر تنظیم فشار خون تأثیر می‌گذارند. عناصر کمیاب مانند آهن ممکن است تحت تأثیر قرار گیرند که منجر به افزایش خطر کم خونی می‌شود، در حالی که ترکیبات غذایی مرتبط مانند تورین می‌توانند به طور بالقوه اثر ضد پلاکتی ASA را افزایش دهند و از معده محافظت کنند. با این حال، برخی از فعل و انفعالات مانند آن‌هایی که با ریبوفلاوین، اسید پانتوتنیک و رتینول وجود دارد، همچنان مشکوک هستند. در حالی که نیاسین اثرات ضد پلاکتی را نشان می‌دهد، اهمیت بالینی آن نامشخص است. به طور مشابه، مواد معدنی مانند فسفر، کلسیم، منیزیم، پتاسیم، مس، روی، سلنیوم و کروم برهمکنش نامشخصی با ASA دارند. ترکیبات غذایی مرتبط مانند لیکوپن، α-کاروتن، بتا-کاروتن، بتا-کریپتوکسانتین و آستاگزانتین برهمکنش‌های غیر قطعی نشان می‌دهند. علاوه بر این، برخی از ریز مغذی‌ها مانند بیوتین، کلرید، گوگرد، ید، منگنز، مولیبدن، فلوراید، آرسنیک، بور، نیکل، سیلیکون و وانادیم هیچ اثر متقابلی با ASA نشان نمی‌دهند. اثرات ASA بر فسفوریلاسیون اکسیداتیو میتوکندری، نگرانی‌هایی را در مورد سوء استفاده متابولیکی بالقوه ریزمغذی‌ها ایجاد می‌کند، اما ارتباط بالینی در انسان نیاز به ارزیابی بیشتر دارد.

وارفارین و DNI

در حالی که برخی از فعل و انفعالات بین وارفارین و برخی مواد مغذی گزارش شده است، برخی دیگر مشکوک یا مطالعه نشده باقی می‌مانند. نیاسین با یک اثر هم افزایی برای ویتامین‌های محلول در آب همراه است که در برخی موارد منجر به افزایش شدید نسبت نرمال شده بین المللی (INR) می‌شود. کمبود فولات ممکن است از اجتناب از غذاهای غنی از ویتامین K ناشی شود که به طور بالقوه بر سلامت بیماران تأثیر می‌گذارد. شواهد متناقض در مورد تعامل بین ویتامین C با دوز بالا و وارفارین نیاز به نظارت دقیق دارد. در میان ویتامین‌های محلول در چربی، رتینول و توکوفرول‌ها/توکوترینول‌ها با وارفارین تداخلاتی نشان داده‌اند که منجر به عوارض جانبی مانند حوادث هموراژیک و کلسیفیکاسیون شریانی می‌شود. وضعیت ویتامین D ممکن است بر اثر ضد انعقادی وارفارین و خطر کلسیفیکاسیون شریانی تأثیر بگذارد. علاوه بر این، منیزیم با تثبیت سطوح INR مرتبط است که به طور بالقوه بر نتایج درمانی وارفارین تأثیر می‌گذارد. غذاهای کم ویتامین K سرشار از پتاسیم ممکن است برای بیماران مبتلا به بیماری مزمن کلیوی به دلیل هیپرکالمی خطر ایجاد کند. آستاگزانتین تداخلات گزارش شده با وارفارین را نشان می‌دهد، اما مکانیسم دقیق هنوز نامشخص است. چندین ماده مغذی مانند ریبوفلاوین، کوبالامین‌ها، کلسیم و عناصر کمیاب مانند آهن، لوتئین، زآگزانتین، لیکوپن، بتا کاروتن و بتا کریپتوکسانتین بر اساس شواهد موجود، برهمکنش‌های بالینی قابل توجهی را با وارفارین نشان نمی‌دهند. تحقیقات بیشتری برای درک کامل تعاملات بالقوه بین وارفارین و سایر عناصر مانند تیامین، اسید پانتوتنیک، گوگرد، منگنز، مولیبدن و سایر عناصر که در حال حاضر فاقد اطلاعات هستند، مورد نیاز است.

نتیجه گیری

با حرکت به سمت یک مدل مراقبت بهداشتی پیش‌بینی‌ کننده، پیشگیرانه و شخصی، پزشکان می‌توانند از فناوری‌های omics برای تشخیص زودهنگام علائم بیماری و طبقه‌بندی خطر DNI استفاده کنند. این یافته‌ها اهمیت در نظر گرفتن فاکتورهای غذایی و دریافت مواد مغذی را در بیماران تحت درمان با ASA یا وارفارین برای بهینه‌سازی نتایج درمان و به حداقل رساندن عوارض جانبی نشان می‌دهد. با این حال، این بررسی به دلیل فقدان روش‌شناسی یکپارچه، مقیاس کوچک مطالعات هم‌گروهی انسانی، تکیه بر مدل‌های حیوانی، و داده‌های گمشده در مورد فعل و انفعالات ریزمغذی‌ها محدود است. در نتیجه، تأثیر متقابل بین دریافت مواد مغذی، فیزیولوژی فردی و استفاده از دارو نیازمند در نظر گرفتن DNI در عمل بالینی، به ویژه در جمعیت‌های آسیب‌پذیر است. این بر نیاز به رویکردهای شخصی برای ارزیابی و مدیریت تغذیه تاکید دارد.

پایان مطلب./