به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بیش از 17000 نفر در ایالات متحده هر ساله با بیش از 291000 بیمار آسیب نخاعی (SCI) دچار آسیب نخاعی می‌شوند که به بار عمده شخصی و کلی اجتماعی-اقتصادی تبدیل می‌شود. کارآزمایی‌های بالینی که در تلاش برای بهبود پیامدهای عصبی پس از SCI هستند، هنوز مداخله‌ای را شناسایی نکرده‌اند که می‌تواند دسترسی به بهترین شیوه‌های فعلی را افزایش دهد، نتایج عصبی را فراتر از تثبیت اولیه جراحی و توانبخشی جامع بهبود بخشد. استراتژی‌های درمانی جدید، از جمله رویکردهای احیاکننده، علاقه‌ای را به‌عنوان تغییر‌دهنده بالقوه در بازگرداندن شکل و عملکرد ایجاد کرده‌اند. ایمنی این استراتژی‌های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به SCI در فاز حاد و تحت حاد اخیراً در آزمایش‌های بالینی در مراحل اولیه مورد بررسی قرار گرفته است. این کارآزمایی‌ها عمدتاً بر روی تغییر در عملکرد حرکتی متمرکز شده‌اند، با هدف تعیین دقیق ارتباط بالینی آنها. در این زمینه، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) به طور پیوسته تکامل یافته است. منبع زنده MSCs شواهد موجود نشان داده است که سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی (AD) می‌توانند پاسخ‌های التهابی را تنظیم کنند و محیطی مناسب برای بازسازی را در مدل‌های حیوانی SCI فراهم کنند. مطالعات نشان می‌دهد که سلول‌های بنیادی مشتق‌شده از چربی خود بیماران بی‌خطر هستند و ممکن است حس و حرکت را پس از آسیب‌های آسیب‌دیده به نخاع بهبود بخشند. نتایج تحقیقات اولیه بینش‌هایی را در مورد پتانسیل سلول درمانی برای افرادی که با آسیب نخاعی و فلج زندگی می‌کنند ارائه می‌دهد که گزینه‌های بهبود عملکرد برای آنها بسیار محدود است.

بررسی مطالعه

مطالعه یک تیم تحقیقاتی به 7 شرکت‌کننده اشاره کرده که بهبودهایی را بر اساس مقیاس اختلالات آسیب نخاعی آمریکا (ASIA) را دارا بودند. بهبودها شامل افزایش حس هنگام آزمایش با سوزن سوزن و لمس سبک، افزایش قدرت در گروه‌های حرکتی عضلانی و بازیابی انقباض ارادی مقعدی بود که به عملکرد روده کمک می کند. این مقیاس دارای پنج سطح است که از دست دادن کامل عملکرد تا عملکرد عادی را شامل می‌شود. هفت شرکت‌کننده که هر کدام پیشرفت کردند حداقل یک سطح در مقیاس ASIA بالا رفتند. سه بیمار در این مطالعه هیچ پاسخی نداشتند، یعنی بهبودی نداشتند اما بدتر نشدند. آسیب نخاعی یک وضعیت پیچیده است. تحقیقات آینده ممکن است نشان دهد که آیا سلول‌های بنیادی در ترکیب با سایر روش‌های درمانی می‌توانند بخشی از یک الگوی درمانی جدید برای بهبود نتایج برای بیماران باشند. هیچ عارضه جانبی جدی پس از درمان با سلول‌های بنیادی گزارش نشد. شایع‌ترین عوارض جانبی گزارش شده سردرد و درد اسکلتی عضلانی بود که با درمان بدون نسخه برطرف شد. علاوه بر ارزیابی ایمنی، این کارآزمایی بالینی فاز اول یک نتیجه ثانویه برای ارزیابی تغییرات در عملکرد حرکتی و حسی داشت. محققان خاطرنشان کردند که نتایج حرکتی و حسی با توجه به محدودیت‌های آزمایش‌های فاز I باید با احتیاط تفسیر شوند. تحقیقات بیشتری بین گروه بزرگتری از شرکت‌کنندگان برای ارزیابی بیشتر خطرات و منافع در حال انجام است. داده‌های کامل در مورد 10 بیمار به دنبال گزارش موردی در سال 2019 است که تجربه اولین شرکت کننده در مطالعه را نشان می‌دهد که بهبود قابل توجهی در عملکرد حرکتی و حسی نشان داده است.

مکانیسم عملکرد سلول‌های بنیادی به طور کامل شناخته نشده است

در کارآزمایی بالینی چند رشته‌ای، شرکت‌کنندگان دچار آسیب‌های نخاعی ناشی از تصادفات وسایل نقلیه موتوری، افتادن و علل دیگر بودند. شش نفر از ناحیه گردن آسیب دیدند. چهار نفر از ناحیه کمر آسیب دیدند. سن شرکت‌کنندگان از 18 تا 65 سال بود.

سلول‌های بنیادی شرکت‌کنندگان با برداشتن مقدار کمی چربی از یک برش 1 تا 2 اینچی در شکم یا ران جمع‌آوری شد. طی چهار هفته، سلول‌ها در آزمایشگاه به 100 میلیون سلول افزایش یافت و سپس به ستون فقرات کمری بیماران در قسمت پایین کمر تزریق شد. در طی دو سال، هر شرکت‌کننده در مطالعه 10 بار در کلینیک تحقیقاتی مورد ارزیابی قرار گرفت. سرپرست این تیم تحثیثاتی افزود، اگرچه مشخص است که سلول‌های بنیادی به سمت مناطق التهابی حرکت می‌کنند، در این مورد محل آسیب نخاعی و مکانیسم تعامل سلول‌ها با نخاع کاملاً شناخته نشده است. به‌عنوان بخشی از این مطالعه، محققان تغییرات MRI و مایع مغزی نخاعی شرکت‌کنندگان و همچنین در پاسخ به درد، فشار و سایر احساسات را تجزیه و تحلیل کردند. محققان به دنبال سرنخ‌هایی برای شناسایی فرآیندهای آسیب در سطح سلولی و راه‌هایی برای بازسازی و بهبود بالقوه هستند. نخاع، توانایی محدودی برای ترمیم سلول‌های خود یا ساخت سلول‌های جدید دارد. بیماران معمولاً بیشتر دوره بهبودی خود را در 6 تا 12 ماه اول پس از وقوع آسیب تجربه می‌کنند. بهبود عموماً 12 تا 24 ماه پس از آسیب متوقف می‌شود. یکی از نتایج غیرمنتظره کارآزمایی این بود که دو بیمار با آسیب ستون فقرات گردنی 22 ماه پس از آسیب سلول‌های بنیادی دریافت کردند و پس از درمان یک سطح در مقیاس ASIA بهبود یافتند. دو نفر از سه بیمار با آسیب کامل به ستون فقرات قفسه سینه، به این معنی که هیچ احساس یا حرکتی در زیر آسیب بین قاعده گردن و وسط پشت نداشتند و پس از درمان دو سطح ASIA بالا رفتند. هر کدام کمی احساس و کنترل حرکت را زیر سطح آسیب به دست آوردند. بر اساس درک محققان از آسیب طناب نخاعی قفسه سینه، تنها 5 درصد از افرادی که آسیب کامل دارند انتظار می‌رود هر گونه احساس یا حرکتی را به دست آورند. در آسیب نخاعی، حتی یک بهبود خفیف می‌تواند تفاوت قابل توجهی در کیفیت زندگی بیمار ایجاد کند.

تحقیقات در مورد سلول‌های بنیادی برای آسیب‌های نخاعی ادامه دارد

سلول های بنیادی عمدتاً در تحقیقات در ایالات متحده مورد استفاده قرار می گیرند و درمان سلول های بنیادی مشتق شده از چربی برای آسیب نخاعی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا آزمایشی در نظر گرفته می شود. بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، سالانه بین 250 تا 500 هزار نفر در سراسر جهان دچار آسیب نخاعی می‌شوند. طبق گفته محققان این مطالعه، گام بعدی مهم، ارزیابی اثربخشی درمان‌های سلول‌های بنیادی و زیر مجموعه‌های بیمارانی است که بیشترین سود را خواهند داشت. تحقیقات با یک کارآزمایی کنترل‌شده بزرگ‌تر ادامه دارد که به‌طور تصادفی بیماران را به دریافت درمان با سلول‌های بنیادی یا دارونما بدون سلول‌های بنیادی اختصاص می‌دهد. سال‌هاست که درمان آسیب نخاعی به مراقبت‌های حمایتی، به‌ویژه جراحی تثبیت‌کننده و فیزیوتراپی محدود شده است.

پایان مطلب./