به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، فناوری کمک باروری یا فناوری کمک ‌زادآوری (ART) فناوری مورد استفاده برای رسیدن به بارداری در روش‌هایی از قبیل تجویز داروی باروری، تلقیح مصنوعی (درون‌کاشت مصنوعی)، لقاح آزمایشگاهی (لقاح مصنوعی) و رحم جایگزین (رحم اجاره‌ای) است. این فناوری تولید مثل در درجه اول برای درمان ناباروری استفاده می‌شود، و همچنین درمانی برای باروری شناخته شده‌است. به‌طور عمده به حوزه غده‌های تولید مثل و ناباروری متعلق است و ممکن است شامل تزریق داخل سیتوپلاسمی اسپرم و حفظ انجمادی (سرماداری) شود. برخی از اشکال ART نیز با توجه به دلایل ژنتیکی برای زوج‌های باور استفاده می‌شود (تشخیص ژنتیکی پیش از لانه گزینی). ART همچنین برای زوج‌هایی که ناسازگار برای بیماری‌های مسری خاص نظیر ایدز هستند با کاهش خطر ابتلا به عفونت در هنگام بارداری مورد استفاده قرار می‌گیرد. انواع روش‌های ART شامل روش عمومی، تجویز داروی باروری، تلقیح مصنوعی، لقاح درون آزمایشگاهی و غیره است. حال در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Frontiers in Endocrinology منتشر شده است، محققان چگونگی تأثیر عوامل سبک زندگی و کیفیت زندگی ویژه باروری (QOL) را بر نتایج درمان‌های فناوری کمک باروری (ART) بررسی کردند.

پیش زمینه

ناباروری مشکلی است که  حدود 48.5 میلیون زوج را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، که منجر به افزایش درمان‌های ART، با 2.5-3 میلیون سیکل در سال و نزدیک به 450 هزار تنها در ژاپن می‌شود. از هر 13.9 نوزاد ژاپنی که از طریق ART متولد می‌شود، 1 نوزاد، تأثیر عواملی مانند سن، ذخیره تخمدان، و انتخاب‌های سبک زندگی، از جمله رژیم غذایی، سیگار کشیدن، ورزش و خواب، بر موفقیت درمان شناخته شده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) بر نیاز به ارزیابی کیفیت زندگی، از جمله کیفیت زندگی خاص باروری، از طریق ابزارهایی مانند ابزار کیفیت زندگی باروری (FertiQoL) تاکید می‌کند. با این حال، رابطه بین QOL ویژه باروری و پیامدهای ART نیاز به تحقیقات بیشتری برای درک بهتر تعاملات پیچیده آن‌ها دارد.

در مورد مطالعه

مطالعه حاضر روی زوج‌های ناباروری که برای اولین بار تحت درمان لقاح آزمایشگاهی (IVF) در ژاپن قرار می‌گیرند، شرکت‌کنندگان را بر اساس معیارهای سلامت و جمعیت‌شناختی خاص انتخاب می‌کنند. در ابتدا، شرکت‌کنندگان عادات غذایی خود را که بر اساس رژیم مدیترآن‌های مدل‌سازی شده بود، اما مطابق با ترجیحات ژاپنی‌ها، و انتخاب‌های سبک زندگی، از جمله الگوهای خواب، عادات کاری، استفاده از رایانه، وضعیت سیگار کشیدن و فعالیت بدنی، که توسط وظایف معادل متابولیک (METs) اندازه‌گیری می‌شود، شرح دادند. علاوه بر این، کیفیت زندگی ویژه باروری با استفاده از نسخه ژاپنی پرسشنامه FertiQoL مورد بررسی قرار گرفت و تأثیر آن بر نتایج درمان بررسی شد. این مطالعه پروتکل‌هایی را برای تحریک کنترل‌ شده تخمدان، روش‌های آزمایشگاهی، و انتقال جنین (ET)، از جمله دوزهای دارو و برنامه‌های تجویز بر اساس پروفایل‌های فردی بیمار مشخص کرد. انتخاب بلاستوسیست‌های با کیفیت خوب برای انتقال بر اساس طبقه‌بندی گاردنر بود، با یک دوره شستشو بین تحریک و ET. نتایج IVF/تزریق اسپرم داخل سیتوپلاسمی (ICSI) از سطح هورمون گرفته تا میزان لقاح، رشد جنین و تایید بارداری از طریق آزمایش گنادوتروپین کوریونی انسانی (hCG) سرم و سونوگرافی ترانس واژینال برای تشخیص کیسه حاملگی (GS) دقیقاً ثبت شد. تجزیه و تحلیل آماری با هدف بررسی رابطه بین پیشینه بیمار، عادات غذایی و ورزشی، نمرات FertiQoL و نتایج IVF، با استفاده از یک رویکرد چند متغیره برای شناسایی عوامل مهم انجام شد. این مطالعه با تجزیه و تحلیل آماری جامع که با استفاده از نرم افزار SAS انجام شد، تلاش کرد تا 286 بیمار را برای تشخیص تفاوت بالینی مرتبط در نتیجه اولیه، نرخ بلاستوسیست با کیفیت خوب، استخدام کند.

نتایج مطالعه

بین می 2019 و مارس 2022، 291 زن که به دنبال اولین درمان IVF خود در کلینیک‌های گروه IVF ژاپن و بیمارستان دانشگاه توکیو بودند، در ابتدا برای این مطالعه در نظر گرفته شدند. پس از حذف کسانی که درمان را قطع کردند، خود به خود باردار شدند یا معیارهای خروج را رعایت کردند، 281 زن با تحریک کنترل شده تخمدان و بازیابی تخمک اقدام کردند. دلایل مختلف، از جمله عدم لقاح، عدم وجود جنین با کیفیت خوب، و از دست دادن پیگیری، شرکت کنندگان را به 260 نفر کاهش داد که تحت ET قرار گرفتند و 200 نفر تحت انتقال جنین بلاستوسیست منفرد (blast-SETs) قرار گرفتند. از این تعداد، 139 زن سطوح hCG مثبت را نشان دادند که نشان دهنده حاملگی بود و در 121 زن، یک GS منفرد بدون موارد GS‌های متعدد تشخیص داده شد. این مطالعه میزان بلاستوسیست‌های با کیفیت خوب در هر بازیابی تخمک را مورد بررسی قرار داد و نشان داد که زنان بالای 36 سال یا مبتلایان به بیماری‌هاشیموتو به میزان قابل توجهی پایین‌تر بودند، در حالی که مصرف مکرر ماهی نیز به طور آزمایشی با میزان پایین‌تر مرتبط بود. تجزیه و تحلیل تمام چرخه‌های ET نشان داد که زنان مسن شانس کمتری برای مثبت شدن تست بارداری داشتند. در مقابل، خواب کافی، استفاده از کامپیوتر و شرکای غیرسیگاری با شانس بیشتری همراه بود. تشخیص GS بعد از ET با استفاده از روغن زیتون، استفاده طولانی‌تر از رایانه و شاخص توده بدنی (BMI)  20.8 کیلوگرم بر متر مربع یا بالاتر با افزایش سن احتمال کاهش آن، محتمل‌تر بود. با تمرکز صریح بر چرخه‌های blast-SET، استفاده از رایانه برای چهار ساعت یا بیشتر در روز به طور قابل توجهی شانس مثبت شدن تست بارداری و تشخیص GS را افزایش داد. سن بالاتر احتمال مثبت بودن تست بارداری را کاهش می‌دهد، در حالی که به نظر می‌رسد یک امتیاز درمانی با مقیاس FertiQoL Total و یک آستانه BMI مشخص به نفع تشخیص GS است، با این حال، با گرایش به سمت اهمیت به جای اثبات قطعی.

نتیجه گیری

به طور خلاصه، این مطالعه اثرات سبک زندگی، عادات غذایی، و کیفیت زندگی خاص باروری را بر نتایج ART در میان زنان آسیای شرقی بررسی کرد. یافته‌های کلیدی شامل تأثیرات منفی سن بالا و بیماری ‌هاشیموتو بر کیفیت بلاستوسیست و ارتباط مثبت بین خواب کافی، استفاده از رایانه و موفقیت در بارداری است. مصرف روغن زیتون برای تشخیص کیسه بارداری مفید ظاهر شد و فرضیات مربوط به تأثیرات رژیم غذایی بر باروری را به چالش کشید. به طور قابل‌توجهی، سیگار کشیدن مردان بر پیامدها تأثیر منفی گذاشت و اهمیت عوامل سبک زندگی را در موفقیت باروری برجسته کرد.

پایان مطلب./