به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، عوامل استرس زای روانی اجتماعی در محل کار، مانند فشار شغلی و عدم تعادل تلاش-پاداش (ERI)، می‌توانند خطر بیماری عروق کرونر قلب (CHD) را افزایش دهند. ERI نشان دهنده عدم تعادل بین تلاش و پاداش‌های دریافتی است. شواهد در مورد اثر نامطلوب قرار گرفتن در معرض این عوامل استرس زا کار بر خطر CHD کمیاب است. این مطالعه اثر جداگانه و ترکیبی فشار شغلی و قرار گرفتن در معرض ERI را بر بروز CHD در گروهی از کارگران در کانادا بررسی می‌کند. در این مطالعه کوهورت آینده‌نگر، مردانی که در معرض فشار شغلی یا ERI، به طور جداگانه و ترکیبی بودند، در معرض افزایش خطر CHD بودند. مداخلات اولیه بر روی این عوامل استرس زای روانی اجتماعی در کار در مردان ممکن است راهبردهای پیشگیری موثر برای کاهش بار CHD باشد. در میان زنان، تحقیقات بیشتری لازم است.
مقدمه
مطالعه‌ای بر روی کارگران نشان داده است که مردانی که استرس کار همراه با شغلی را که به تلاش زیاد برای پاداش کم نیاز دارد، تجربه می‌کنند، دو برابر در معرض خطر ابتلا به بیماری قلبی هستند که تأثیری مشابه چاقی بر سلامت قلب دارد. تعدادی از عوامل خطر شناخته شده مرتبط با سبک زندگی به عنوان اهداف مرتبط برای پیشگیری از بیماری قلبی عروقی (CVD) شناسایی شده‌اند. این موارد شامل عوامل روانی-اجتماعی مانند فشار کاری، و عدم تعادل بین تلاش مورد نیاز یک شغل و پاداش دریافت شده است. در اینجا، "پاداش" نه تنها به حقوق، بلکه به شناخت و امنیت شغلی نیز اشاره دارد. سرپرست و نویسنده مسئول این مطالعه گفت: با توجه به زمان قابل توجهی که افراد در محل کار می‌گذرانند، درک رابطه بین استرس‌های کاری و سلامت قلبی عروقی برای سلامت عمومی و رفاه نیروی کار بسیار مهم است. مطالعه جاری بر نیاز مبرم برای رسیدگی فعالانه به شرایط کاری استرس زا، برای ایجاد محیط‌های کاری سالم تر که به نفع کارمندان و کارفرمایان باشد، تاکید می‌کند. فشار شغلی به محیط‌های کاری اطلاق می‌شود که در آن کارکنان با ترکیبی از تقاضاهای شغلی بالا و کنترل کم بر کار خود مواجه می‌شوند. تقاضاهای بالا می‌تواند شامل حجم کاری سنگین، ضرب الاجل‌های فشرده و مسئولیت‌های متعدد باشد، در حالی که کنترل کم به این معنی است که کارمند در تصمیم گیری و نحوه انجام وظایف خود حرفی برای گفتن ندارد.
نتایج استرس شغلی
محققان دریافتند که مردانی که فشار شغلی یا ERI را گزارش کرده‌اند، در مقایسه با مردانی که این عوامل استرس‌زا را گزارش نکرده‌اند، 49 درصد بیشتر در خطر ابتلا به بیماری قلبی هستند. مردانی که هم فشار شغلی و هم ERI را گزارش کردند، در مقایسه با مردانی که این کار را نمی‌کردند، دو برابر (103%) در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی بودند. محققان دریافتند که تأثیر فشار شغلی و ERI ترکیبی مشابه تأثیر چاقی بر خطر بیماری قلبی است. جالب توجه است، آن‌ها دریافتند که تأثیر استرس کار بر سلامت زنان بی‌نتیجه است.: نتایج جاری نشان می‌دهد که مداخلات با هدف کاهش عوامل استرس زا از محیط کار می‌تواند به ویژه برای مردان موثر باشد و همچنین می‌تواند پیامدهای مثبتی برای زنان داشته باشد، زیرا این عوامل استرس با سایر مسائل بهداشتی رایج مانند افسردگی مرتبط هستند. ناتوانی این مطالعه در ایجاد ارتباط مستقیم بین عوامل استرس زای شغلی روانی-اجتماعی و بیماری عروق کرونر قلب در زنان، نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد تأثیر متقابل پیچیده عوامل استرس زا و سلامت قلب زنان را نشان می‌دهد. 
ارزیابی وضعیت مردان
در بین مردان، 110 (19٪) موارد CHD اولیه در طی 5 سال اندازه گیری مواجهه و 399 (70٪) موارد CHD در طی 5 سال پس از بازنشستگی رخ داده است. با استفاده از روش‌های جایگزین برای قرار گرفتن در معرض عوامل استرسی ارتباط‌ها باقی ماندند اما ضعیف شدند. حذف کدهای آنژین نتایج مشابهی به همراه داشت. در مطالعه حاضر، مردانی که در معرض فشار شغلی ترکیبی و ERI قرار گرفتند، در مقایسه با افرادی که در معرض خطر قرار نگرفته بودند، 2 برابر افزایش خطر CHD داشتند. مردانی که در معرض فشار شغلی یا ERI قرار داشتند، 1.5 برابر افزایش خطر CHD داشتند. این خطرات با استفاده از یک گروه آینده نگر 18 ساله، با تصحیح برای سوگیری انتخاب و با انتساب چندگانه برای محاسبه داده‌های از دست رفته، به دست آمد. ارتباط مشاهده شده برای تنظیم عوامل خطر اصلی CHD قوی بود. مطالعات قبلی نتایج متناقضی را نشان دادند. محققان قبلی گزارش کردند که قرار گرفتن در معرض فشار شغلی و ERI با افزایش خفیف خطر CHD در بین مردان (HR، 1.15) و زنان (HR، 1.11) همراه بود. این تخمین‌ها مشابه یا فقط کمی بیشتر از برآوردهای مشاهده شده برای قرار گرفتن در معرض هر یک از عوامل استرس‌زا بودند. محققان همچنین گزارش کردند که قرار گرفتن ترکیبی در معرض فشار شغلی و ERI با افزایش خطر CHD بالاتر (HR، 1.41) در مقایسه با قرار گرفتن در معرض هر یک از عوامل استرس زا (HR، 1.16)، در میان مردان و زنان همراه بود. در هر دو مطالعه، از تعریف فشار شغلی باینری استفاده شد. این تعریف با توجه به گروه‌بندی مواجهه‌های غیرفعال و فعال با میزان کم در رده مرجع، می‌تواند منجر به طبقه‌بندی نادرست و کاهش اثر شود. مطالعات قبلی نیز از تعریف قرار گرفتن بر اساس عناوین شغلی استفاده می‌کردند، یا پیگیری کوتاه‌تری داشتند. همچنین ممکن است به توضیح افزایش خطر CHD که در بین مردان مشاهده شد کمک کند. اثر تخمین زده فشار شغلی یا ERI بر بروز CHD، در مردان، دامنه‌ای قابل مقایسه با چندین عامل خطر CHD زیست پزشکی و شیوه زندگی بود. در حالی که فشار شغلی و ERI در ترکیب با افزایش خطر CHD با اندازه قابل مقایسه با چاقی همراه بود.
نتیجه
نتایج حاصل از مطالعه حاضر با درک فعلی مکانیسم‌های پاتوفیزیولوژیک سازگار است. در طول زندگی حرفه‌ای، قرار گرفتن در معرض عوامل استرس زای روانی-اجتماعی در محل کار در ترکیب با عوامل خطر سنتی تر می‌تواند باعث بروز و پیشرفت آترواسکلروز عروق کرونر با فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک، سیستم رنین-آنژیوتانسین-آلدوسترون و هیپوتالاموس شود. عوامل استرس زای روانی اجتماعی در محل کار نیز می‌توانند یک رویداد قلبی عروقی را از طریق فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک تسریع کنند. اختلال پلاک آترواسکلروتیک و فعال شدن پلاکت‌ها با افزایش ضربان قلب، فشار خون و انقباض عروق کرونر تحریک می‌شود. پیشنهاد شده است که موارد اولیه CHD ممکن است با توجه به یک دوره القایی احتمالی، باعث ایجاد علت معکوس یا کم‌تقصیر اثر شود. علاوه بر این، اثرات عوامل استرس‌زای روانی-اجتماعی در کار می‌توانند پس از پایان مواجهه باقی بمانند، همانطور که توسط انجمن‌ها در کل دوره و با استفاده از پنجره‌های مختلف سانسور در اطراف سن بازنشستگی نشان داده شده است. این یافته‌ها با مطالعات قبلی مطابقت دارد، و سابقه بیماری طبیعی، به عنوان پیشرفت آترواسکلروز، خطی نیست و در طول چندین دهه بی‌صدا رخ می‌دهد.
پایان مطلب/.