به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، پیوند سلول بنیادی یک گزینه درمانی مهم برای افراد مبتلا به سرطان خون (بدخیمی‌های خونی) است. در واقع در پیوند مغز استخوان و پیوند سلول‌های بنیادی  جایگزینی مغز استخوان فرد بیمار با مغز استخوان سالم است تا بیمار بتواند مقادیر بالای داروهای شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی را دریافت کند. پس از تهیه بافت پیوندی به بیمار مقادیر بالای داروهای شیمی‌درمانی همراه یا بدون پرتو درمانی می‌دهند تا باقی‌مانده مغز استخوان وی تخریب شود. در مرحله آخر مغز استخوان سالم را گرم کرده و به‌وسیله یک سوزن و از طریق سیاهرگ به بیمار تزریق می‌کنند تا جانشین مغز استخوان تخریب شده شود. پس از ورود بافت پیوندی به جریان خون، یاخته‌های پیوند زده شده به مغز استخوان هدایت شده و به تولید گویچه‌های سفید خون، گویچه‌های قرمز خون و پلاکت‌های جدید می‌پردازند. حال یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که اگر بتوان یک داروی قدیمی‌ مورد استفاده در درمان سرطان خون را  به روشی جدید استفاده کرد، شاید بتوان  مسیر را برای بیماران مبتلا به سرطان خون بالقوه کشنده باز کرد تا پیوند سلول‌های بنیادی نجات‌بخش را دریافت کنند.

پیش زمینه

داروی سیکلوفسفامید که به صورت قرص یا تزریقی مورد استفاده قرار می‌گیرد، یکی از قدرتمندترین داروهای شیمی‌درمانی است که با کاهش یا توقف رشد سلول کار می‌کند. این دارو برای درمان انواع مختلف سرطان استفاده می‌شود. داروی سیکلوفسفامید همچنین با کاهش پاسخ سیستم ایمنی بدن شما به بیماری‌های مختلف کار می‌کند. سیکلوفسفامید برای درمان سرطان‌ها مانند بسیاری از انواع سرطان‌های خون مانند لوسمی و لنفوم و سرطان مثانه، آدنوکارسینومای تخمدان، سرطان پستان، ریه،‌ اندومتر، نوروبلاستوم، رتینوبلاستوم، سارکوم یوئینگ و تومور ویلمز تجویز می‌شود .برای درمان بیماری‌های خودایمنی و عوارض شدید خارج مفصلی آرتریت روماتوئید مانند عوارض ریوی، چشمی و واسکولیت نیزممکن است سیکلوفسفامید تجویز شود. سیکلوفسفامید با آلکیله کردن DNA مانند سایر عوامل آلکیله‌کننده یک گروه آلکیل (CnH2n+1) را به مولکول DNA پیوند می‌دهد و با این روش مانع همانندسازی DNA می‌شود. به گفته محققان، دارو، سیکلوفسفامید، می‌تواند به بیماران کمک کند تا پیوند سلول‌های بنیادی را دریافت کنند، حتی اگر اهداکننده یکی از بستگان آن‌ها نباشد و فقط تا حدی با گروه خونی آن‌ها مطابقت داشته باشد.

بررسی مطالعه

محققان دریافتند بیماران مبتلا به سرطان خون در یک سال پس از دریافت پیوند سلول‌های بنیادی از یک غریبه و سپس درمان با سیکلوفسفامید، میزان بقای بالای 79 درصد داشتند. دکتر آنتونیو خیمنز، محقق، پزشک دانشمند دانشکده پزشکی دانشگاه میامی میلر، گفت: " به نظر می‌رسد نتایج بسیار قابل مقایسه با نتایج یک اهداکننده کاملاً مشابه باشد.  تجویز سیکلوفسفامید چند روز پس از پیوند می‌تواند به بیماران کمک کند تا از بیماری پیوند در مقابل میزبان (GvHD) جلوگیری کنند. شیمی‌درمانی و پرتودرمانی که در طول رژیم‌های آماده‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرند، آسیب بافتی را القا می‌کنند و در نتیجه مولکول‌های برون‌زا و درون‌زا را آزاد می‌کنند که پاسخ ایمنی ذاتی را فعال می‌کنند. نتایج نهایی این رویدادها GvHD است. GvHD یک پدیده ایمونولوژیک نامطلوب به دنبال پیوند سلول‌های بنیادی خونساز آلوژنیک است. دو نوع اصلی آن یعنی، GvHD حاد (aGvHD) و GvHD مزمن  (cGVHD) وجود دارد که از نظر پاتوژنز، زمان شروع و تظاهرات بالینی متفاوت هستند. طبق گفته مؤسسه ملی بهداشت GvHD معمولاً در 60 تا 80 درصد پیوندهایی رخ می‌دهد که در آن‌ها اهدا کننده و گیرنده با هم مرتبط نیستند،. اما پس از یک سال، حدود نیمی (51 درصد) از بیماران در مطالعه جدید GvHD را توسعه نداده و عود سرطان را تجربه نکرده بودند.

نتایج مطالعه

به گفته محققان، یافتن اهداکننده همسان مانع بزرگی برای بیماران مبتلا به سرطان خون است. برنامه ملی اهداکننده مغز شامل بیش از 40 میلیون اهداکننده بالقوه است، اما تفاوت‌هایی در این برنامه وجود دارد. محققان خاطرنشان کردند که تنها نیمی از بیماران اسپانیایی تبار و یک چهارم از بیماران سیاهپوست در مقایسه با بیش از 70 درصد از بیماران سفیدپوست ، می‌توانند اهداکننده کاملاً مشابه را پیدا کنند. به گفته محققان، سیکلوفسفامید در دهه گذشته به طور فزاینده‌ای برای کمک به بیماران برای پذیرش بخشی از اهداکنندگان از بستگان مورد استفاده قرار گرفته است. شانس تطابق کامل از یک خواهر و برادر تنها 25 درصد است و شانس تطابق جزئی 50 درصد است. این موضوع باعث شد تا محققان تعجب کنند که آیا سیکلوفسفامید ممکن است برای پیوند از اهداکنندگانی که تا حدی همسان هستند اما با بیمار مرتبط نیستند نیز کار کند. این رویکرد منجر به نرخ بقای بالایی در میان 80 بیمار دریافت کننده پیوند مغز استخوان از اهداکنندگان تا حدی مشابه اما غیر مرتبط در یک مطالعه قبلی شد. اما محققان خاطرنشان کردند که درمان سرطان خون بیشتر بر پیوند سلول‌های بنیادی متمرکز شده است، زیرا جمع‌آوری سلول‌های بنیادی از اهداکننده آسان‌تر از مغز استخوان است. در مطالعه جدید، محققان این روش را روی مجموعه‌ای از 70 بیمار بزرگسال مبتلا به سرطان خون پیشرفته آزمایش کردند که همگی اهدای سلول‌های بنیادی تا حدی مشابه را از یک اهداکننده غیر مرتبط دریافت کردند. (سرطان خون یا لوسمی‌گروهی از انواع سرطان است که معمولاً از مغز استخوان شروع می‌شود و باعث شکل‌گیری تعداد زیادی گلبول سفید غیرطبیعی می‌گردد.  این گلبول‌های سفید خونی به صورت کامل تشکیل نشده‌اند و به آن‌ها بلاست یا سلول‌های لوکمی یا سرطان خون گفته می‌شود.) به گفته جیمنز جیمنز، داده‌ها مطلوب‌کننده هستند، به ‌ویژه از آنجایی که در این مطالعه بیماران پرخطر ثبت‌نام کردند و میانگین سنی آن‌ها 65 سال بود.جیمنز خیمنز گفت که این مطالعه با درجه عدم تطابق اهداکنندگان مجاز بود. به گفته محققان، اهداکنندگان سطوح مسابقه را از 4/8 تا 7/8 در مقیاسی داشتند که 8/8 یک تطابق کامل است. در سطوح 5/8 یا بالاتر، انتظار می‌رود بیش از 99 درصد افراد از طیف وسیعی از گروه‌های نژادی و قومی اهداکننده پیدا کنند. جیمنز گفت، رویکرد جدید همچنین به این معنی است که بیماران اغلب می‌توانند اهداهای با کیفیت بالاتر را از افراد جوان تر با سلول‌های بنیادی سالم تر بیابند.

نتیجه گیری

به گفته محققان، این یافته‌های اولیه بخشی از یک مطالعه فاز 2 در حال انجام است که حدود 300 بیمار را در بیش از 30 بیمارستان ثبت نام می‌کند. محققان این نتایج را در نشست سالانه آتی انجمن انکولوژی بالینی آمریکا در ژوئن ارائه خواهند کرد. یافته‌های ارائه شده در جلسات پزشکی باید مقدماتی در نظر گرفته شود تا زمانی که در یک مجله معتبر منتشر شود.