به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، دکتر نیلز روچو، محقق و متخصص نوزادان در کلینیک نورنبرگ، در آلمان، یکی از بزرگترین بیمارستان‌های شهری در اروپا است. کار او، مراقبت از نوزادان متولد شده زودرس یا با مشکلات پزشکی، او را بسیار نزدیک به موضوع تحقیق خود نگه می‌دارد. او یک جنگ پرتنش در آخر هفته برای نجات جان یک نوزاد نارس را به یاد می‌آورد. این نوزاد زود به دنیا آمد و در وضعیت بدی قرار داشت. روچو دو روز و نیم جنگید تا او را زنده نگه دارد. بقای نوزاد به فناوری تهویه مصنوعی تهاجمی و پشتیبانی خارجی ریه و کلیه بستگی داشت. اگرچه گاهی اوقات این دستگاه‌‌ها نجات دهنده هستند، اما در اصل برای بزرگسالان ساخته شده و برای مراقبت از نوزادان کوچک شده است. آن‌ها به خوبی با بدن کوچک کودک سازگار نیستند، بسیار تهاجمی هستند و می‌توانند به بافت نابالغ ریه آسیب برسانند. در حال حاضر، نوزادان نارس اغلب نیاز به درمان شدید دارویی دارند و به یک ونتیلاتور مکانیکی متصل می‌شوند که هوا را به ریه‌‌های آن‌ها پمپ می‌کند. روچو گفت: " این نوزادان پر از لوله هستند و اساساً فلج هستند. این درمان اغلب منجر به عوارض جانبی می‌شود و می‌تواند باعث بیماری مزمن ریوی شود و کل زندگی کودک را تحت تاثیر قرار دهد."

تاثیر کوتاه مدت و بلند مدت

هر ساله حدود 15 میلیون نوزاد نارس به دنیا می‌آیند که به عنوان قبل از هفته 37 بارداری طبقه‌بندی می‌شوند. بارداری کامل 40 هفته است، اما در سه هفته آخر اتفاقات زیادی می افتد. در حال حاضر، حدود 7 درصد از تولدها در اتحادیه اروپا به عنوان نارس طبقه بندی می‌شوند. علی‌رغم پیشرفت‌های مراقبت‌های ویژه نوزادان، پیشرفت در بهبود پیامدهای سلامت بلندمدت برای این نوزادان کند بوده است. سالانه دو میلیون نوزاد نارس جان خود را، حتی قبل از شروع، از دست می‌دهند. در واقع، مطالعه بار جهانی بیماری در سال 2010 تخمین زده است که زایمان زودرس علت اصلی مرگ و میر و ناتوانی در کودکان زیر پنج سال حتی بیشتر از مالاریا یا ذات الریه است. با از دست دادن نقاط عطف رشدی حیاتی که به طور معمول در آخرین بخش بارداری اتفاق می‌افتند، بازماندگان خطرات عواقب سلامتی درازمدت را نیز افزایش می‌دهند. آن‌ها بیشتر به مشکلات تنفسی مانند برونشیت و آسم مبتلا می‌شوند و به دلیل آسیب مغزی تحت تأثیر طیف وسیعی از اختلالات عصبی رشدی قرار می‌گیرند.

مانند رحم مادر

دکتر روچو یکی از تیمی از محققان اروپایی و بین‌المللی است که از طریق برنامه Pathfinder شورای نوآوری اروپا (EIC) کمک هزینه دریافت کرد تا روی جایگزین بهتری کار کند، سیستمی‌ که آن‌ها جفت مصنوعی یا ArtPlac می‌نامند. هدف، شبیه سازی شرایط رحم مادر، کاهش بالقوه عوارض و بهبود نتایج برای آسیب پذیرترین نوزادان است. پروفسور جوتا آرنس، یکی از دانشمندان مهندسی ارشد که بر روی پروژه چهار ساله ArtPlac کار می‌کند، گفت: " در رحم، نوزاد به جفت طبیعی متصل است که به عنوان ریه، کلیه و تغذیه کننده عمل می‌کند. این جفت پس از تولد قابل اتصال مجدد نیست، به همین دلیل است که ما در حال توسعه دستگاهی هستیم که عملکردهای آن را به طبیعی ترین شکل ممکن جایگزین می‌کند، که یک جایگزین کمتر تهاجمی‌برای روش‌‌های فعلی است." ArtPlac همچنین ارتباط فیزیکی والدین با فرزند خود را از همان ابتدا آسان تر می‌کند. به گفته روچو، ونتیلاتورهای مصنوعی نه تنها بسیار تهاجمی هستند، بلکه برای والدین نیز وحشتناک هستند. اگر گریه کودکتان را می‌شنوید، می خواهید آن را در آغوش بگیرید. با این حال، شما نمی‌توانید. با ArtPlac، والدین می‌توانند به کودک نزدیک شوند و راحت تر با او تعامل کنند. ArtPlac در سه ماهه آخر سال 2024 تحت آزمایش اولیه in-vitro قرار خواهد گرفت. این آزمایش با اثبات اصل آزمایش in-vivo که بر روی یک بره نارس انجام خواهد شد، دنبال خواهد شد. هدف این است که بتوانیم آزمایشات بالینی اولیه را در چند سال آینده روی نوزادان انجام دهیم.

آسیب زودهنگام، عواقب مادام العمر

اگرچه پیشرفت در مراقبت‌‌های بهداشتی به این معنی است که بیش از نیمی از نوزادانی که قبل از هفته 28 به دنیا می آیند زنده می مانند، بخش بزرگی از آن‌ها ناتوانی مادام العمر خواهند داشت. حتی نوزادانی که دیرتر از موعد نارس متولد می‌شوند، بین 32 تا 37 هفته، در معرض خطر بیشتری هستند. آسیب مغزی ناشی از زایمان زودرس، که به عنوان آنسفالوپاتی نارس (EOP) شناخته می‌شود، می‌تواند منجر به اختلالات طولانی مدت مانند فلج مغزی، اختلال شدید عملکردهای شناختی، اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) و اختلال طیف اوتیسم (ASD) شود. آسیب مغزی همچنین می‌تواند ناشی از کمبود اکسیژن در هنگام تولد (خفگی) یا سکته مغزی در زمان تولد باشد. به عنوان مثال، تخمین زده می‌شود که یک چهارم موارد فلج مغزی با زایمان زودرس مرتبط است. با این حال، تشخیص آسیب مغزی در نوزاد نارس پیچیده است و ممکن است چند روز تا هفته طول بکشد. حتی در این صورت، گزینه‌‌های کمی‌برای درمان وجود دارد. دکتر بابی فلیس محقق و مدرس ارشد موسسه فناوری سلطنتی ملبورن (RMIT) در ملبورن استرالیا است. او آزمایشگاه آسیب مغزی پری ناتال RMIT را رهبری می‌کند و مشتاق درک آسیب مغزی در نوزادان تازه متولد شده و چگونگی ایجاد نتایج بهتر برای این نوزادان است. فلیس توضیح می‌دهد: "روش استاندارد استفاده از خنک کننده درمانی است که باید ظرف شش ساعت پس از تولد اتفاق بیفتد و این امر بسیار استرس زا است." فلیس بخشی از یک تیم جهانی از محققان است که بودجه‌ای از اتحادیه اروپا برای ایجاد یک درمان جایگزین موثر برای آسیب مغزی زودرس دریافت کرده است. پروژه PREMSTEM که توسط موسسه ملی تحقیقات بهداشتی و پزشکی فرانسه (INSERM) رهبری می‌شود، از سال 2020 تا پایان سال 2024 اجرا می‌شود. این پزشکان پیشرو در جهان، محققان، گروه‌‌های مدافع ذینفعان و یک شریک صنعتی متخصص در زمینه نوزادان و توسعه دارو از هشت کشور استرالیا، فرانسه، آلمان، ایتالیا، هلند، اسپانیا، سوئد و سوئیس را گرد هم می آورد.

سلول‌‌های بنیادی بندناف، شفا دهنده مغز

مانند ArtPlac، PREMSTEM از طراحی خود طبیعت الهام گرفته است. خونی که پس از تولد در بندناف باقی می‌ماند حاوی نوع خاصی از سلول به نام سلول بنیادی است. این سلول‌‌ها توانایی رشد به انواع مختلفی از سلول‌‌ها مانند سلول‌‌های مغز استخوان، سلول‌‌های خونی یا سلول‌‌های مغز را دارند. این باعث می‌شود آن‌ها برای درمان طیف گسترده ای از بیماری‌‌ها بسیار ارزشمند باشند. PREMSTEM از سلول‌های بنیادی بند ناف اهدایی برای ایجاد یک درمان جدید پیشگامانه و آسان استفاده می‌کند که می‌تواند به بهبود آسیب‌های مغزی نوزادان کمک کند. فلیس می‌گوید: " سلول‌های بنیادی را کارخانه‌های کوچکی در نظر بگیرید که مواد شیمیایی مفیدی تولید می‌کنند و از مغز در کمک به خود حمایت می‌کنند. هدف ما ارائه یک درمان داخل بینی با استفاده از غبار ریز حاوی سلول‌‌های بنیادی است. به طور خاص، یک اسپری ساده بینی حاوی سلول‌‌های بنیادی به بینی نوزاد اسپری می‌شود. از آنجا، سلول‌‌های بنیادی به مغز می روند، مناطق آسیب دیده را پیدا می‌کنند و به مغز در ترمیم خود کمک می‌کنند." محققان PREMSTEM با موفقیت سیستم‌‌های زایمان مختلفی را آزمایش کرده‌اند که چندین مورد از آن‌ها در کاهش آسیب مغزی در حیوانات موثر بوده‌اند. آن‌ها انتظار دارند که آزمایشات بالینی برای آزمایش درمان جدید در نوزادان انسان در سال 2026 آغاز شود. موفقیت این پروژه‌‌ها می‌تواند زندگی میلیون‌‌ها نوزاد و خانواده‌‌هایشان را تغییر دهد. فلیس گفت: "حتی اگر به یک درصد از آن‌ها کمک کنیم، فوق العاده خواهد بود. رویای من این است که ببینم هر نوزادی با خانواده‌‌های خندان از بیمارستان خارج می‌شود. امیدوارم بزرگترین استرس هر والدینی هیچ چیز بیشتر این نباشد که چگونه کودک خود را به صندلی ماشین ببندند." تحقیقات در این مقاله توسط برنامه افق اتحادیه اروپا از جمله، در مورد ArtPlac، از طریق شورای نوآوری اروپا (EIC) تامین شده است.

پایان مطلب./