به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، ایمونوتراپی‌های سلولی آلوژنیک نوید اجرای گسترده بالینی را دارند، اما به دلیل رد احتمالی سلول‌های دهنده توسط سیستم ایمنی میزبان، این روش با محدودیت‌هایی مواجه هستند. طبیعت به خوبی به ما آموزش می‌دهد که ویروس‌ها و تومورها از استراتژی‌هایی برای فرار از سیستم ایمنی ما استفاده می‌کنند. ما این تلاش‌های فرار ویروس یا تومور را به‌عنوان نقشه‌ای دیدیم و از پیشرفته‌ترین فناوری مهندسی ژنتیک برای استفاده از آنها در سلول درمانی علیه سرطان استفاده کردیم. در همین راستا محققان یک مرکز پزشکی عفونی استراتژی جدیدی ایجاد کرده اند که می‌تواند ماندگاری و عملکرد سلول درمانی علیه سرطان را در بیماران طولانی تر کند. نتایج این یافته‌ها در مجله Cell Stem Cell منتشر شده است.

سلول درمانی برای سرطان

برای سال‌های طولانی، پایه درمان سرطان روش‌هایی چون جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی بوده است. اما با پیشرفت فناوری و دانش حوزه سلول‌درمانی، درمان‌های هوشمند و هدفمند، به عنوان روشی نوآورانه برای درمان سرطان، کارآمدی خود را به اثبات رسانده‌اند. در سال‌های اخیر، ایمونوتراپی به عنوان روشی که قدرت سیستم ایمنی بدن بیمار را برای حمله به تومورها تقویت می کند به عنوان آن‌چه در جامعه سرطان اکنون یکی از پایه‌های اصلی درمان سرطان نامیده می شود، ظهور کرده است. یک روش ایمونوتراپی که به سرعت در حال پررنگ شدن است، جمع آوری و استفاده از سلول‌های ایمنی خود بیماران برای درمان سرطان است. انواع مختلفی از ACT وجود دارد اما  تاکنون ، یکی از پیشرفته ترین پیشرفتهای بالینی ، سلول درمانی به کمک لنفوسیت‌های تی  یا Car T cell Therapy نامیده می شود. در همین راستا ایمونوتراپی‌های سلولی آلوژنیک به دلیل امکان ویرایش چند ژنی، مقیاس پذیری بالا و در دسترس بودن بر اساس تقاضا برای درمان‌های خارج از بدن، پتانسیل غلبه بر محدودیت‌های خاصی را در درمان‌های سلول اتولوگ دارند. ولی در همین راستا رد محصول سلول تزریق شده توسط میزبان چالش‌های قابل توجهی را ایجاد می‌کند که مانع اجرای گسترده عمل سلول درمانی درحوزه بالین می‌شود.

مزایای سلول‌های CAR T در درمان سرطان

سلول‌های T گیرنده آنتی ژن کایمریک اتولوگ (CAR) چشم انداز درمانی را در بدخیمی‌های خونی تغییر داده اند. با این وجود، استفاده از سلول‌های CAR T آلوژنیک از اهداکنندگان دارای مزایای بالقوه زیادی نسبت به روش‌های اتولوگ است، مانند در دسترس بودن فوری دسته‌های منجمد شده برای درمان بیمار، استانداردسازی احتمالی محصول سلول CAR-T، زمان برای تغییرات متعدد سلولی، دوز مجدد یا ترکیب سلول‌های CAR T علیه اهداف مختلف هدایت شدند و با استفاده از یک فرآیند صنعتی هزینه را کاهش دهند. با این حال، سلول‌های CAR T آلوژنیک ممکن است باعث بیماری تهدید کننده رد پیوند در مقابل میزبان شوند و ممکن است به سرعت توسط سیستم ایمنی میزبان از بین بروند. توسعه سلول‌های CAR T آلوژنیک نسل بعدی برای رسیدگی به این مسائل، یک حوزه فعال تحقیقاتی است. در این بررسی، ما منابع مختلف سلول‌های T را برای درمان بهینه سلول‌های CAR-T آلوژنیک تجزیه و تحلیل می‌کنیم و رویکردهای فن‌آوری مختلف را، عمدتاً بر اساس ویرایش ژن، برای تولید سلول‌های CAR T آلوژنیک با پتانسیل محدود برای بیماری پیوند در مقابل میزبان، توصیف می‌کنیم. این محصولات آلوژنیک سلول CAR-T بهبود یافته راه را برای پیشرفت‌های بیشتر در درمان سرطان هموار می‌کند.

افزایش ماندگاری سلول‌های دهنده در بدن بیمار

سلول درمانی به اصطلاح آلوژنیک، که در آن سلول‌های اهداکنندگان سالم در محیطی خارج از بدن برای درمان بیماران مبتلا به سرطان استفاده می‌شود، پتانسیل زیادی برای تبدیل شدن به یک درمان مقرون به صرفه و به طور گسترده برای بسیاری از بیماران دارد. با این حال، در حال حاضر از برخی کاستی‌ها رنج می‌برد. یکی این است که اگر سلول‌های یک اهدا کننده به عنوان یک داروی زنده به بیمار تزریق می‌شود، بنابراین سیستم ایمنی بیمار می‌تواند پاسخ دهد و سلول‌های تزریق شده را از بین ببرد. هدف استراتژی ما کاهش تماس بین سلول‌های اهداکننده و سلول‌های ایمنی بیمار است و بنابراین می‌توان از آن برای کاهش دفع توسط سیستم ایمنی بیمار استفاده کرد. این منجر به ماندگاری طولانی سلول‌های دهنده در بیمار می‌شود.

شیوه مطالعاتی

ما کار در کشت سلولی را با مدل‌های حیوانی رد ایمنی ترکیب کردیم و از پیشرفته‌ترین مهندسی ژنتیک از جمله قیچی ژن CRISPR/Cas9 برای اصلاح سلول‌های اهداکننده استفاده کردیم. این آزمایش در چندین موقعیت مختلف از طریق همکاری با محققان متعدد در مرکز صلاحیت NextGenNK و همچنین دانشمندانی از اسلو و شهر نیویورک انجام شد. ما همچنین با شرکت Fate Therapeutics مستقر در ایالات متحده همکاری کردیم. این همکاری‌های متنوع برای موفقیت مطالعه ما اساسی بود. در اینجا، ما نشان می‌دهیم که حذف ژنتیکی لیگاندهای چسبنده CD54 و CD58 در سلول‌های T گیرنده آنتی‌ژن کایمریک (CAR) با کمبود B2M و سلول‌های CAR NK مشتق از سلول‌های بنیادی پرتوان القایی چندگانه (iPSC) حساسیت آن‌ها به رد سلول‌ها در شرایط in vitro و in vivo توسط NK میزبان را کاهش می‌دهد. زیرا عدم وجود لیگاندهای چسبندگی، به دلیل نبود حضور کافی از B2M و B2M ، بدون تأثیر بر عملکرد ضد توموری آنها، عملکرد آنها را در رد پیوند سلول‌های دهنده مهندسی شده محدود می‌کند. بنابراین، این داده‌ها نشان می‌دهد که دستکاری ژنتیکی لیگاندهای چسبندگی به طور موثر رد توسط سلول‌های ایمنی میزبان را کاهش می‌دهد و اجرای ایمونوتراپی نهایی را تسهیل می‌کند.

مزایای یافته‌های این مطالعه

این یافته‌ها بسیار مهم هستند زیرا آنها به محدودیت مرکزی سلول درمانی آلوژنیک می‌پردازند. استراتژی ما می‌تواند به غلبه بر رد سلول‌های اهداکننده درمانی توسط سیستم ایمنی بیمار کمک کند و ممکن است کارایی درمان‌های سلولی آلوژنیک را در برابر سرطان و شاید حتی در برابر سایر بیماری‌ها بهبود بخشد.

گام بعدی این مطالعه

نتایج کنونی پیش بالینی هستند، بنابراین یک گام منطقی و هیجان انگیز بعدی، کار در جهت اجرای بالینی استراتژی است. کارل یوهان مالمبرگ، آخرین نویسنده این مطالعه و رهبر گروه در CIM، یکی از مدیران NextGenNK و مدیر اتحادیه ایمونوتراپی دقیق، می‌گوید: ترکیب استراتژی‌های ما با استراتژی‌های اضافی برای کارآمدتر کردن آن نیز اثرگذار خواهد بود.

پایان مطلب/.