به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، کلامیدیا یک عفونت شایع مقاربتی (STI) است که توسط نوعی باکتری ایجاد می‌شود. افرادی که به کلامیدیا مبتلا می‌شوند، اغلب در مراحل اولیه علائم ظاهری ندارند. در واقع، تخمین زده شده است که 40 تا 96 درصد از افراد مبتلا به کلامیدیا هیچ علامتی ندارند. اما کلامیدیا همچنان می‌تواند بعداً باعث مشکلات سلامتی شود. زیرا بیماری بوده که از فردی به فرد دیگر حین رابطه جنسی منتقل می‌شود. همچنین کلامیدیا درمان نشده می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. حال در یک مطالعه کوهورت آینده نگر که به تازگی در نشریه بهداشت لنست منطقه‌ی اروپا منتشر شده است، محققان هلندی خطرات عوارض باروری را پس از عفونت‌های بدون علامت و علامت دار با کلامیدیا تراکوماتیس (کلامیدیا) بررسی کردند. آن‌ها دریافتند که تنها عفونت‌های علامت دار کلامیدیا به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری التهابی لگن (PID)، حاملگی خارج از رحم و ناباروری فاکتور لوله‌ای را افزایش می‌دهد، اگرچه میزان بروز این عوارض کم است.

پیش زمینه

کلامیدیا تراکوماتیس شایع ترین عفونت مقاربتی باکتریایی در سطح جهان است. کلامیدیا توسط سویه خاصی از باکتری به نام تراکوماتیس ایجاد می‌شود. کلامیدیا تراکوماتیس، باکتری گرم منفی و داخل سلولی اجباری است. هدف آزمایش گسترده آن کاهش عوارضی مانند PID است که ممکن است منجر به ناباروری لوله‌ها و حاملگی خارج رحمی ‌شود. در حالی که غربالگری در سطح فردی خطر PID را کاهش می‌دهد، دستیابی به تأثیر در سطح جمعیت چالش برانگیز بوده است، به ویژه برای موارد بدون علامت، که رایج هستند. کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌ شده و کنترل ‌شده قبلی خطر افزایش عوارض باروری پس از عفونت کلامیدیا را نشان داده‌اند، اما طبقه‌بندی نادرست داده‌ها و روش‌های تشخیصی ناسازگار، دقت آن‌ها را محدود کرده است. مطالعات آینده نگر با وضعیت کلامیدیا به روز و نتایج جامع باروری می‌تواند ارزیابی دقیق تری از تأثیر کلامیدیا بر باروری زنان ارائه دهد. بنابراین، محققان در مطالعه حاضر، خطرات دراز مدت عوارض مرتبط با کلامیدیا (PID)، یعنی ناباروری فاکتور لوله‌ای، و حاملگی خارج رحمی و تأثیر آن‌ها بر بارداری را ارزیابی کردند و نتایج را برای عفونت‌های بدون علامت و علامت‌دار مقایسه کردند تا به طور بالقوه سیاست و درمان کلامیدیا را هدایت کنند.

در مورد مطالعه

این مطالعه شامل یک گروه آینده نگر بلند مدت از 5704 زن در سن باروری با میانگین سنی 35.3 سال از مطالعه کوهورت کلامیدیا هلند بود. حدود 64.7 درصد از شرکت کنندگان حداقل یک بار باردار شده بودند. آن‌ها از یک مطالعه قبلی غربالگری کلامیدیا انتخاب شدند و از سال 2008 تا 2022 پیگیری شدند. اطلاعات مربوط به عفونت کلامیدیا، بارداری و عوارض باروری از طریق پرسشنامه جمع آوری و با داده‌های غربالگری قبلی ادغام شد. قرار گرفتن در معرض کلامیدیا بر اساس نتایج آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)، عفونت‌های خود گزارش شده و آزمایش‌های سرولوژیکی برای حضور آنتی بادی‌های کلامیدیا طبقه بندی شد. هدف این مطالعه ارزیابی خطرات PID، حاملگی خارج رحمی، ناباروری فاکتور لوله‌ای، و زمان تا بارداری در زنان دارای کلامیدیا مثبت (2103 نفر) در مقابل زنان دارای کلامیدیا منفی (3691 نفر) در طول زمان بود. تجزیه و تحلیل آماری شامل استفاده از آزمون تی دانشجویی، آزمون یو من ویتنی، آزمون‌های مجذور کای، منحنی‌های کاپلان مایر، مدل رگرسیون مخاطرات متناسب کاکس، و ارزیابی مخدوش‌کننده و به دنبال آن تحلیل طبقه‌بندی شده و حساسیت بود.

نتایج و بحث

از کل شرکت کنندگان، 36.2 درصد هر چهار دور مطالعه را تکمیل کردند، در حالی که دیگران در دورهای کمتری مشارکت داشتند. میانگین سنی در شروع جنسی 16.9 سال با میانگین زمان قرار گرفتن در معرض 18.3 سال بود. زنان کلامیدیا مثبت در مقایسه با زنان کلامیدیا منفی دارای شاخص توده بدنی بالاتر، سن جوان‌تر در شروع جنسی، شرکای جنسی بیشتر در طول عمر و افزایش مثبت سوزاک بودند. حدود 4.1 درصد  از شرکت کنندگان حداقل یک دوره PID داشتند، 1.6 درصد از آن‌ها حداقل یک حاملگی خارج رحمی را گزارش کردند، و 1 درصد از آن‌ها ناباروری فاکتور لوله‌ای تشخیص دادند. زنان دارای کلامیدیا مثبت به میزان قابل توجهی بالاتر از PID در 3.80 در 1000 نفر در سال، در مقایسه با 1.80 در هر 1000 نفر در سال در زنان کلامیدیا منفی مشاهده شد. برای کلامیدیا علامت دار، بروز حتی بالاتر از 5.82 در 1000 نفر در سال بود. تجزیه و تحلیل‌های چند متغیره نشان داد که مثبت بودن کلامیدیا با افزایش خطرات PID (نسبت خطر تعدیل شده aHR 1.62)، حاملگی خارج رحمی (aHR 1.84) و ناباروری فاکتور لوله‌ای (aHR 2.75) مرتبط است. جالب توجه است، در حالی که عفونت‌های علامت دار کلامیدیا با خطر بالاتر پیامدهای نامطلوب باروری مرتبط بود، عفونت‌های بدون علامت ارتباط مشابهی را نشان ندادند. میزان حاملگی در بین زنان مبتلا به کلامیدیا مثبت (67.2 در هر 1000 نفر در سال) در مقایسه با حاملگی منفی (41.9 در هر 1000 نفر در سال) در اولین فاصله مواجهه بیشتر بود. با این حال، شانس کمتری برای بارداری برنامه ریزی شده در میان زنان دارای کلامیدیا مثبت در گروه‌های سنی جوان تر (16-25 سال و 26-33 سال) وجود داشت. تفاوت معنی داری در گروه‌های سنی بالاتر (34 تا 42 سال) مشاهده نشد. در حالی که شانس کلی بارداری پس از عفونت کلامیدیا کاهش نمی‌یابد، مدت زمان لازم برای باردار شدن برای کسانی که سابقه کلامیدیا داشتند طولانی تر بود. این اولین مطالعه آینده‌نگر است که تجزیه و تحلیل بلندمدت، در مقیاس بزرگ و گروهی از خطرات تولید مثلی کلامیدیا را ارائه می‌کند. با این حال، این مطالعه به دلیل طبقه‌بندی نادرست بالقوه آن از وضعیت کلامیدیا در طول عمر، تکیه بر پیامدهای گزارش‌شده توسط خود، سوگیری‌های تشخیصی و انتخابی احتمالی، و مخدوش‌سازی باقیمانده اندازه‌گیری نشده محدود شده است.

نتیجه گیری

در نتیجه، این مطالعه خطرات طولانی مدت سلامت باروری مرتبط با عفونت‌های کلامیدیا را نشان می‌دهد و تاکید می‌کند که عفونت‌های کلامیدیا علامت دار خطر بیشتری برای عوارضی مانند PID، حاملگی خارج رحمی و ناباروری فاکتور لوله‌ای دارند. علیرغم شیوع کم خطرات باروری که در این مطالعه یافت شد، محققان بر اهمیت پیشگیری اولیه، تشخیص زودهنگام و درمان به موقع کلامیدیا، به ویژه در زنان جوان تاکید کردند. در آینده، غربالگری و راهبردهای بهداشت عمومی مناسب برای کلامیدیا مورد نیاز است، که همچنین نابرابری‌های دسترسی اجتماعی و بهداشتی را برای بهبود نتایج سلامت در زنان در سنین باروری در نظر بگیرد.

پایان مطلب./