به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، در مطالعه‌ای که اخیراً در مجله Frontiers in Immunology منتشر شده است، محققان تأثیر آنتی‌ژن‌های غذایی را در تنظیم تومورهای روده کوچک بررسی کردند. به واقع، تحقیقات جدید نشان می‌دهد که چگونه پروتئین‌های رایج غذایی مانند آلبومین سرم گاوی (BSA) یا اووالبومین (OVA) (اووالبومین پروتئین غالب در آلبومین است و 54 تا 58 درصد پروتئین سفیده تخم مرغ را بر حسب وزن تشکیل می دهد.) ممکن است پاسخ ایمنی بدن را تحریک کرده و سرطان روده کوچک را کاهش دهند.

رژیم غذایی چگونه بر سرطان روده کوچک تأثیر می گذارد؟

سرطان روده کوچک، علیرغم اینکه شایع ترین نوع سرطان است که افراد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد، کمبود فناوری‌های تشخیصی غیرتهاجمی برای نظارت بر رشد تومورهای گوارشی (GI) وجود دارد. اگرچه نادر است، اما تومورها در روده کوچک می‌توانند ایجاد شوند. بسیاری از این موارد به دلیل تاخیر در شروع علائم، برای مدت طولانی شناسایی نشده باقی می‌مانند، که می‌تواند نتایج درمان را بدتر کند. بنابراین، شناسایی اجزای رژیم غذایی که از سرطان زایی روده کوچک پیشگیری یا مهار می‌کنند بسیار مهم است. هنوز مشخص نیست که کدام یک از اجزای رژیم غذایی می‌توانند سرطان زایی روده کوچک را کاهش دهند، زیرا این نوع تومور بسیار نادرتر از بدخیمی‌های کولورکتال است. با این حال، با توجه به نقش حیاتی سیستم ایمنی در کنترل تومور، محققان فرض می‌کنند که اجزای غذا و باکتری‌ها، که هر دو می‌توانند بر پاسخ‌های ایمنی در دستگاه گوارش تأثیر بگذارند، ممکن است در ایجاد تومورهای روده کوچک دخیل باشند.

در مورد مطالعه

محققان مطالعه حاضر از موش Apcmin/+، یک مدل موشی برای تومورزایی روده با جهش از دست دادن عملکرد در ژن سرکوب کننده تومور آدنوماتوز پولیپوز کولی (Apc) استفاده کردند. همه موش‌ها برای مطالعه تومورها به مدت شش هفته از رژیم‌های غذایی بدون آنتی‌ژن (AFD) در محیط‌های بدون پاتوژن خاص (SPF) استفاده کردند. اووالبومین (OVA) یا آلبومین سرم گاوی (BSA) در AFD‌ها گنجانده شد تا مشخص شود چگونه افزودن این آنتی ژن‌های غذایی ممکن است بر تکثیر تومور و پاسخ‌های ایمنی تأثیر بگذارد. برای تولید تکه‌های Peyer's (PP) -null وحشی (WT)، آنتی‌بادی‌هایی علیه گیرنده اینترلوکین ۷ آلفا (IL-7Rα) به حیوانات WT تزریق شد. فرزندان این موش‌ها به مدت پنج هفته با AFD یا رژیم غذایی معمولی چو (NCD) تغذیه شدند. در E14.5، سدهای WT با موش‌های نر Apcmin/+ با آنتی‌بادی‌های A7R34 تزریق شدند تا حیوانات Apcmin/+ پچ‌های تهی Peyer's را تولید کنند. استریومیکروسکوپی برای اندازه‌گیری اندازه و تعداد تومور مورد استفاده قرار گرفت، در حالی که فلوسیتومتری و مرتب‌سازی سلولی فعال شده با فلورسانس (FACS) به محققان اجازه داد تا جمعیت سلول‌های ایمنی را ارزیابی کنند. توالی یابی اسید ریبونوکلئیک تک سلولی (scRNA-seq) برای بررسی القای سلول‌های ایمنی در PP در پاسخ به آنتی ژن‌های رژیم غذایی استفاده شد. تکه‌های Peyer در روده کوچک برای القای سلول‌های T در پاسخ به آنتی ژن‌های رژیم غذایی بسیار مهم هستند و اولین خط دفاعی در برابر تشکیل تومور را تشکیل می‌دهند. محققان همچنین علاقه مند به بررسی نقش PP در تحریک سلول‌های تی لامینا پروپرا روده کوچک با آنتی ژن‌های غذایی بودند، زیرا ممکن است این مکان جایی باشد که آنتی ژن‌های غذایی از مجرای روده منتقل می‌شود. برای این منظور، OVA کونژوگه با فلورسئین (FITC) به حلقه‌های بسته شده روده کوچک در موش‌ها تزریق شد که امکان آنالیز ایمونوهیستوشیمی (IHC) را برای تأیید این فرضیه فراهم کرد. سلول‌های میکروفولد (M) زیرمجموعه‌ای تخصصی از سلول‌های اپیتلیال موجود در PP هستند که مولکول‌های بزرگ مجرا یا میکروارگانیسم‌ها را در سراسر غشای سلولی منتقل می‌کنند. مطالعه حاضر نقش سلول‌های M را در انتقال آنتی ژن‌های غذایی به سلول‌های دندریتیک در PP‌ها بررسی کرد. علاوه بر ارزیابی عملکردهای تنظیم‌شده با آنتی‌ژن غذایی سلول‌های دندریتیک، که ممکن است بر رشد سلول‌های T در PP تأثیر بگذارد، میزان سلول‌های T در لامینا پروپریا روده کوچک در موش‌های دارای کمبود سلول M نیز تعیین شد.

یافته‌های مطالعه

نتایج scRNA-seq نشان داد که آنتی ژن‌های غذایی بر فعال شدن سلول‌های T و دندریتیک برای آنتی ژن‌های موجود تأثیر می گذارند. سلول‌های T در لامینا پروپریا روده کوچک، به ویژه سلول‌های T helper 1 (Th1) از پیشرفت سرطان در روده کوچک جلوگیری می‌کنند. تعداد کمتر سلول‌های T در بین موش‌های تغذیه شده با AFD تحت شرایط SPF و عاری از میکروب مشاهده شد، بنابراین نشان می‌دهد که آنتی ژن‌های غذایی در القای سلول‌های T و در نتیجه فرآیندهای سرطان زا نقش دارند. ادغام BSA در رژیم غذایی سرطان روده کوچک را به سطوحی قابل مقایسه با حیوانات تغذیه شده با NCD کاهش داد. در موش‌های نوع وحشی که AFD مصرف می‌کنند، سلول‌های T سیتوتوکسیک بیان‌کننده تمایز 4 (CD4) و سلول‌های T سیتوتوکسیک بیان‌کننده CD8 در PP کاهش یافتند اما پس از افزودن BSA به رژیم غذایی بهبود یافتند. افزودن OVA به رژیم‌های غذایی بدون آنتی ژن، مقادیر سلول‌های T را در PP‌ها بازیابی کرد، که نشان می‌دهد این اثر مختص یک آنتی ژن خاص نیست. سلول‌های M برای انتقال آنتی‌ژن‌های غذایی از لومن به سلول‌های دندریتیک یافت شدند و در نتیجه فعالیت سلول‌های T را القا کردند. سلول‌های دندریتیک در حیوانات AFD کاهش یافت. با این حال، افزودن BSA به رژیم غذایی تحت شرایط بدون میکروب و SPF تأیید می‌کند که آنتی ژن‌های رژیمی عملکرد سلول‌های دندریتیک را تنظیم می‌کنند. یافته‌ها نشان می‌دهد که مداخلات غذایی با استفاده از آنتی‌ژن‌های خاص می‌تواند به عنوان درمان کمکی در مدیریت سرطان‌های دستگاه گوارش، به‌ ویژه برای شرایطی مانند پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی استفاده شود.

نتیجه گیری

آنتی ژن‌های غذایی با تحریک سلول‌های T از طریق PP در پاسخ به آنتی ژن‌های غذایی، سرطان زایی را در روده کوچک سرکوب می‌کنند. فعالیت سلول‌های T سیتوتوکسیک یک جنبه حیاتی از پاسخ‌های ضد توموری است که کارایی آن‌ها به حضور سلول‌های Th1 بستگی دارد. در مطالعه حاضر، کاهش سطح سلول‌های T سیتوتوکسیک در سرطان روده کوچک در میان حیوانات APCmin/+ تغذیه شده با AFD مشاهده شد. با این حال، این سطوح تا حدی پس از اختلاط BSA به رژیم غذایی بدون آنتی ژن بهبود یافت. یافته‌های مطالعه پیامدهای بالینی دارند، زیرا مواد تشکیل دهنده AFD مورد استفاده در مطالعه حاضر شبیه به اجزای تغذیه روده‌ای هستند که اغلب به عنوان درمان کمکی در سرطان‌های دستگاه گوارش، به ویژه در افرادی که از پولیپ آدنوماتوز خانوادگی و بیماری التهابی روده (IBD) رنج می برند، استفاده می‌شود.

پایان مطلب./